Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΥΣΤΟ.-ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

 ΠΗΓΗ -Ιστορία της Καρύστου.  Δημητρίου Χατζηκωσταντή

Γάμοι.

Οι γάμοι γίνονταν τα  παλαιότερα (το βιβλίο εκδόθηκε το 1947) χρόνια στην Κάρυστο την Κυριακή. Την προηγούμενη Πέμπτη μαζευόντουσαν οι συμπεθέροι και ετοίμαζαν τα λεγόμενα ΠΡΟΖΥΜΙΑ του γάμου. Τρία πρόσωπα που έπρεπε να έχουν τους γονείς τους στην ζωή και από τα οποία το ένα να είναι άνδρας καταγίνονταν στην παρασκευή των προζυμιών. Το ένα πήγαινε πρόσωπο, πήγαινε νερό, το άλλο το έχυνε στην σκάφη και ο άνδρας τα ζύμωνε και μετά το ζύμωμα βύθιζε το πρόσωπο του στην ζύμη και με το στόμα του έπαιρνε όσα μπορούσε από τα νομίσματα που είχαν ρίξει στην ζύμη, όσοι περιστοιχίζανε τους προζυμηστές. Οι σε συγγενείς και φίλοι συμποσίαζαν , τραγουδούσαν και ευχόντουσαν για την ευτυχία των μελονύμφων.

Την Κυριακή ξυριζόταν ο γαμπρός και χτενιζόταν η νύφη, ο καθένας στο δικό του σπίτι. Τον μεν γαμπρό τον υπηρετούσαν δύο, ο ένας έχυνε νερό και ο άλλος τον ξύριζε . Την δε νύφη την χτένιζαν κορίτσια και οι παριστάμενες γυναίκες έρριχναν επάνω στα μαλλιά της νομίσματα που τα έπαιρναν οι μουσικοί ως αμοιβή. Ύστερα ο γαμπρός με τους συγγενείς του και με βιολιά μπροστά πήγαινε στο σπίτι της νύφης, οπότε έβγαινε έξω ένα κορίτσι και σκόρπιζε στους συμπεθέρους ζαχαρωτά, μπαμπακόσπορο και σιτάρι για την ευτυχία και την ευτεκνία των μελλονύμφων.

Μετά την στέψη επέστρεφαν όλοι με τη συνοδεία μουσικής και με τα προικιά μπροστά, φορτωμένα σε ζώα, στο σπίτι του γαμπρού, ο οποίος μαζί με τους συμπεθέρους τραγουδούσε ένα τραγούδι ΕΥΧΕΤΗΡΙΟΝ. Το βράδυ της Κυριακής μέχρι το μεσημέρι της Δευτέρας τρώγανε, διασκεδάζανε και κατόπιν διελύοντο. Το πρωί της Τρίτης έβαζαν στο τραπέζι  ακέραιο ψωμί και αυγά τηγανητά που έτρωγαν οι νεόνυμφοι και διασκέδαζαν πάλι με το ανδρόγυνο και τους πιο στενούς συγγενείς και ενώπιον τους γινόταν η αυτοψία στα εσώρουχα της νύφης για να βεβαιωθούν για την παρθενιά της.Μετά οχτώ μέρες οι στενότεροι πάλι συγγενείς πηγαίνοντας πάλι στο σπίτι της νύφης διασκέδαζαν και τούτο το έλεγαν ΑΠΟΣΤΡΟΦΙΑ η ΑΝΤΙΓΑΜΑ. Το κύριο τραγούδι του γάμου ήταν "Ωρα καλή, ώρα χρυσή ώρα καλή να λάχει, το αντρόγυνο που γίνεται, να ζήσει να γεράσει.

Καρυστινά δίστοιχα..Λαογραφία

 πηγη Παπαχατζης

Ο μύθος του δράκου στην λαική παράδοση της Καρύστου.( Πως το Μαρμάρι πήρε το όνομα του)

 Αντιγράφουμε από το βιβλίο του Κ.Χατζηκωσταντή  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΥΣΤΟΥ 1947.

"Στους χρόνους μας για τον ναό αυτόν της Ήρας υπάρχει μια ωραία ιστορία και γεμάτη από αφέλεια και χάρη λαική παράδοση.

Είναι το σπίτι του Δράκου του "Αηλιά" γιατί μόνο ένας Δράκος, φοβερός γίγαντας μπορούσε να μετακομίση τέτοιους μεγάλους λίθους. "Στου Αηλιά" λοιπόν το βουνό, λέει ο μύθος, στην κορυφή, έχει το σπίτι του ο Δράκος. Είναι σπίτι από θεόρατες πέτρες. Ο Δράκος που κατοικούσε στο σπίτι αυτό, είχε μια αγαπητικιά κεί κοντά στο χωριό, τα Ρούκλια , που πήγαινε κάθε βράδυ καβάλλα στο άλογο του.  Η γυναίκα δεν τον αγαπούσε μα δεν ήξερε και πως να γλυτώσει από αυτόν.

Μια μέρα τον ρώτησε αν φοβάται κανέναν και κείνος της είπε "Κανέναν δεν φοβάμαι παρά μόνο τη σκύλα του αδελφού σου" Αυτό τόβαλε κείνη στο νού της και σχεδίαζε πως να βάλη τη σκύλα να τον φάει. Ο Δράκος συνήθιζε όταν ερχότανε να βάνη στ΄άλογο του τόσο κριθάρι , όσο θ' αρκούσε να τρώη το άλογο ως την κονταυγή κι ύστερα καβαλλίκευε κι έφευγε.

Η γυναίκα το λοιπόν ένα βράδυ ανακάτωσε το κριθάρι με άμμο για να μη γλυτώση το άλογο την ταγή του ως τα ξημερώματα. Ο Δράκος πως εξακολουθούσε το άλογο να τρώη και δεν κατάλαβε πως πέρασε η ώρα. Κατέφθασε ο αδελφός της γυναίκας με τη σκύλα και τον κυνήγησε ως κάτω στο βουνό. Εκείνος , ο Δράκος είχε ένα λαγούμι κι από εκεί έβγαινε στην κορφή του βουνού, στο σπίτι του. Τον πρόφθασε στο λαγούμι η σκύλα,και φαίνονται ως τα τώρα τα πατήματα της σκύλας και το γονάτισμα του Δράκου. 

Έκοψε μια φωνή τότε ο Δράκος και κάλεσε την αδελφή του από τη Ρούμελη νάρθει να τον γλυτώση. Σαν άκουσε τη φωνή η αδελφή του έτρεξε ως το περιγιάλι του Φυγιά , αλλά στον δρόμο την μπόδιζε το παιδί της που είχε στην αγκαλιά κι ακούμπησε την κούνια του που ήταν από μάρμαρο, στον κάμπο του Φυγιά κι από τότες το μέρος εκεί το λένε Μαρμάρι.

Βρήκε τον αδελφό της που ξεψύχαγε , τον έθαψε και έβαλε μια μεγάλη πέτρα μπρος στην τρύπα και τούτη η τρύπα φαίνεται ως τα τώρα.

Από την μακαρίτισσα την μητέρα μου που όταν ήμουν μικρός μου το διηγήθηκε έμαθα τι ήταν οι Δράκοι. "Ήταν (διατηρώντας το γλωσσικό της ιδίωμα) πιο μεγάλοι τσε πιο δυνατοί από τους άλλους ανθρώπους τσε είχαν ένα μεγάλο μάτι  μπρός στο κούτελο που έβγαζε σπίθες σαν φωτιά. Τον πρώτο Δράκο τον έκανε η μάννα του, μια Λάμνισα με ένα διάολο, Τσε οι γυναίκες τους ήτανε τσε αυτές μεγάλες τσε δυνατές τσε γνέθανε με ρόκες που τα σφοντύλια τους ήτανε τσε τσείνα μεγάλα και βαριά. 

Μια φορά, που οι γίγαντες είχαν πόλεμο μ΄ένα Βασιλιά, οι γυναίκες τους πετούσαν τα σφοντύλια τους στους οχτρούς τσε σκοτώσανε χιλιάδες απ΄ αυτούς. Τους γίγαντους, όταν τους γεννούσε η μάννα τους τους βουτούσε μέσα σε ένα ποτάμι τσε έτσι δεν τους έπιανε ούτε μπάλα, ούτε σίδερο , παρά μόνο σε τσείνο το μέρος του ποδαριού που τους κρατούσε η μάννα τους όταν τους βουτούσε"

ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΙΔΙΩΜΑΤΟΣ ΚΑΡΥΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΞ. 1915

 Στο Γιοκάλειο Ίδρυμα υπάρχουν σπάνια βιβλία που περιέχουν την άυλη κληρονομιά μας. Φρόντισαν για αυτό πριν πολλά πολλά χρόνια, άνθρωποι φωτισμένοι που έβλεπαν  φως εκεί που άλλοι έβλεπαν σκοτάδι.

Το συγκεκριμένο είναι σε φωτοτυπίες, και μοναδικό αντίγραφο. Πιστεύω ότι θα πρέπει να αναλάβουμε κατά κάποιο τρόπο την ύπαρξη περισσοτέρων αντιγράφων και να μοιραστούν στις σχολικές βιβλιοθήκες αλλά και στο Γιοκάλειο να μπορεί κάποιος να το δανειστεί.

Λέξεις, γνωμικά, τραγούδια , αινίγματα παροιμίες κλπ όλα από την Κάρυστο και τα Περίχωρα.

Η ιστορία των Πεταλιών μέσα στους αιώνες .

 

Οι Πεταλιοί  είναι άθροισμα νησίδων, από τις οποίες η νοτιότερη είανι αρκετά μεγάλη και η έκταση της είναι όση περίπου όλων των άλλων μαζί. Αυτή ονομάζεται Μεγάλο Νησί η Ρώσσα. Η αμέσως μικρότερη από αυτήν και μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα, 8 νησιά ονομάζεται Ξερονήσι . Και τα δύο αυτά νησιά είχαν κατοίκους την δεκαετία του 50 τουλάχιστον.

Σε ένα σημείο πάνω σε νοητή κατεύθυνση από Ν.Δ προς Β.Α αυτά τα νησάκια προσεγγίζουν το ένα το άλλο και σχηματίζουν αβαθή δίαυλο τον οποίο μόνο μικρού βυθίσματος πλοιάρια  μπορούν να διαπλεύσουν. (το βάθος είναι περίπου μιας οργιάς) . Σε καιρό νηνεμίας μπορούμε να δούμε στον βυθό  ερείπια που δηλώνουν ότι τους παλαιούς χρόνους  υπήρχε γέφυρα σε αυτό το σημείο και ότι το Μεγάλο Νησί με το Ξερονήσι συνδέονταν  .

Ανατολικά του Μεγάλου Νησιού είναι η νησίδα Λαλούδα. Βόρεια του Μ.Νησιού είναι το Ποντικονήσι  και ακόμα πιο βόρεια , είναι το Τραγονήσι  ενώ αριστερότερα από αυτό, είναι το Πλατόνησο και ο Φούντας, πάνω στο οποίο υπάρχει φανός. Βορειότερα όλων αυτών και στο άνοιγμα πια του κόλπου του Μαρμαρίου  είναι το Μακρόνησο η Στρογγύλη και η Λεμπερούσα.

Το σύμπλεγμα των Πεταλιών που αναφέρουν και αρχαίοι συγγραφείς ανήκε στις αρχές του 19 αιώνα στον Τούρκο Αντιναύαρχο  Τοπάλ Πασά ο οποίος το δώρησε πολλά χρόνια πριν την Επανάσταση του 1821 στον Καρυστινό Οθωμανό (Ελληνικής καταγωγής) Ομέρ Βέη, τον μετέπειτα Πασά του Ευρίπου. Αυτός, πολλές φορές έπαιρνε το χαρέμι του από την Χαλκίδα τον Χειμώνα και επήγαινε στο Ξερονήσι .

Τόσο όσο στην εποχή της Τουρκοκρατίας όσο και σήμερα  σε πολλές από αυτές τις νησίδες υπάρχει νερό και αυτοφυής βλάστηση.

Αλλά και μερικά από αυτά καλλιεργούνται και παράγουν δημητριακά, λάδι, και άλλα γεωργικά προιόντα.  Οι μόνιμοι κάτοικοι η ενοικιαστές γεωργοί ασχολούνται με την κτηνοτροφία όπως και με την ξύλευση και εξαγωγή καυσόξυλων.

 Τα νησίδια αυτά , όταν η Εύβοια παραχαρήθηκε το 1833 στην Ελλάδα, ο Ομέρ τα πούλησε στον τότε Γενικό Πρόξενο της Ρωσσίας στην Ελλάδα, Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο, ο οποίος μετά τα πούλησε σε μια αριστοκρατική οικογένεια στην Πετρούπολη τους Σαβινιάν. Το 1871 όμως, τα αδέλφια  Αλέξανδρος και Λέων Σαβινιάν  τα πούλησαν για εκατόν χιλιάδες δραχμές  στον Βασιλέα της Ελλάδας  Γεώργιο τον Πρώτο, όπως αναφέρει ο Γουναρόπουλος. Ο Γεώργιος αγάπησε τα νησιά και έκτισε έπαυλη και άλλες εγκαταστάσεις και ήγαινε τακτικά να κυνηγήσει αιγάγρους. ( είδος κατσίκας). Έπαιρνε μαζί του και τους μικρούς πρίγκηπες. Ο πρίγκιπας Νικόλαος , ο οποίος ήταν ζωγράφος και ποιητής, στα απομνημονεύματα του που εκδόθηκαν το 1926  διηγείται τις ιστορίες του κυνηγιού και το πως αυτά τα ζώα τα είχε φέρει στα νησιά ο Βασιλιάς Γεώργιος από τα Κύθηρα  η από την Κρήτη.

Ο Βασιλιάς Γεώργιος ο Α, άφησε τους Πεταλιούς στον γιό του Γεώργιο. Ο Γεώργιος τα πούλησε το 1915 η το 1916 στον Μαρή Εμπειρίκο στους κληρονόμους του οποίου ανήκουν μέχρι σήμερα. (δεκαετία 1950) 

Ο Εμπειρίκος έκτισε στο νησί έπαυλη το 1917 στο Ξερονήσι την οποία αργότερα την παραχώρησε στον τότε διάδοχο και μετέπειτα βασιλιά Παύλο. Τα παλαιότερα κτίσματα επισκευασμένα από τους Ρώσσους παραμένουν μέχρι σήμερα και χρησιμεύουν για κατοικίες των επιστατών γεωργών και άλλων.Είναι περίπου 25 δωμάτια και αποθήκες. Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου είναι κτισμένο από τους Ρώσσους.

Στο Μεγάλο Νησί και σε μερικά άλλα έμεναν άλλοτε περίπου 2000 άτομα , και βρέθηκαν ερείπια κτισμάτων, όπως και τάφοι. Συγκεκριμένα στο Μεγάλο Νησί και στις τοποθεσίες Πέραμα, Ρόσσα, και Βασιλικό, υπάρχουν τέτοια ερείπια.

Όλο το νησί περιβάλλεται από περιφερειακό καρόδρομο  ο οποίος από Βορρά προς Δυτικά Νότια και Ανατολή, περνά από τις τοποθεσίες  Παναγιά, Πουρί, Βαθύρεμα, Μικρή Ρώσσα, Μεγάλη Ρώσσα,  Βασιλικό, Πευκάδι, Κόκκινα η Λέλουδα, Μεγάλος  Ελαιώνας , παληόμαντρο.

Τα τοπωνύμια και τα ερείπια των παλαιών κτισμάτων όπως και οι παραδόσεις μαρτυρούν ότι  άλλοτε, άκμαζε η ζωή πάνω στα νησιά ιδίως πάνω στο Μεγάλο Νησί και Ξερονήσι.

ΠΗΓΗ

Θ.Γ ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗΣ

ΚΑΡΥΣΤΟΣ

ΡΑΦΗΝΑ ΠΕΤΑΛΙΟΙ ΜΑΡΜΑΡΙ

ΕΚΔΟΣΗ 1954

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Η ΣΕΙΡΆ ΑΛΛΑΓΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1954

Μπούρτζι Καρύστου. Λίγα λόγια για την ιστορία του.

 

Από τα πρώτα χρόνια του 1300 η Ενετία εποφθαλμιά την Κάρυστο. Επειδή φοβόταν ότι η Κάρυστος θα περιέλθει σε άλλους όπως στο Τάγμα Ιωαννιτών  κλπ. ζητούσε να την αγοράσει από τους τυχοδιώκτες Φράγκους άρχοντες της. Πολλές φορές οι Ενετοί είχαν αρχίσει τις διαπραγματεύσεις και είχαν κάνει μάλιστα συμφωνίες και συμβόλαια αγοραπωλησίας. Αλλά όμως, πολεμικοί και άλλοι λόγοι εμπόδιζαν για περίπου 50 χρόνια τους Βενετούς να κατακτήσουν την περιοχή.

Τελικά κατάφεραν να την αγοράσουν οριστικά το 1366.

Την Κάρυστο την πώλησε ο Βονιφάτιος ο Αραγωνικός ο οποίος είχε σοβαρές πολεμικές περιπέτειες στην Σικελία και αλλού και αδιαφορούσε για την Κάρυστο της οποίας την κυβέρνηση την είχε αναλάβει επίτροπος . Ο συγκεκριμένος επίτροπος είχε αναλάβει και την συμφωνία με τους Ενετούς και μάλιστα είχε ζητήσει και μεσιτεία για την πώληση.  

Ο Ιστορικός συγγραφέας Παπαμανώλης στο βιβλίο του Κάρυστος ( Ραφήνα-Πεταλιοί- Μαρμάρι) αναφέρει ότι στα συμβόλαια δεν αναφερόταν το Μπούρτζι αν και πίστευε ως αδύνατον να μην προυπήρχε. Κατά το συμπέρασμα του, το Μπούρτζι είχε απαξιωθεί και εγκαταληφθεί εκείνη την περίοδο.

Για την οικοδομή η την ανοικοδόμιση χρησιμοποιήθηκαν επίσης τεμάχια αρχαίων μαρμάρων  ελληνικής η ρωμαικής εποχής.

ΠΗΓΗ - ΠΑΠΑΝΑΜΩΛΗΣ.

ΒΙΒΛΙΟ - ΚΑΡΥΣΤΟΣ 

ΡΑΦΗΝΑ- ΠΕΤΑΛΙΟΙ ΜΑΡΜΑΡΙ

Η φθαρμένη γοητεία της απλότητας.

 

Η  Κάρυστος έχει αλλάξει πάρα πολύ τα τελευταία 50 χρόνια. Έγινε μια άλλη πόλη που δυστυχώς κατά πολύ θυμίζει ένα προάστιο μια μεγάλης κάποιας άλλης.

Ακόμα και τώρα δεν αναδεικνύονται τα ειδικά της χαρακτηριστικά που θα της έδινε ένα χαρακτήρα που θα ξεχώριζε και θα ομόρφαινε .Αντίθετα, στην λάθος αντίληψη της "προόδου", εξαφανίζονται ρέματα, ποταμάκια, και βλάστηση.

Το 2019, είχα πάρει αυτές τις φωτογραφίες που αποτύπωναν ότι είχε μείνει στην παλιά μου γειτονιά. Ήδη πια τα  περισσότερα είτε δεν υπάρχουν, είτε δεν ύπάρχει πρόσβαση σε αυτά.

Από την άλλη, με χαρά βλέπουμε να ανασταίνονται άλλα όμορφα σπίτια με την γοητεία τους να αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο.

Αυτά που χάνονται όμως είναι, διώροφα η ισόγεια σπίτια εγκαταλελειμμένα , άδειες αυλές με σκάφες, βοηθητικά κτίσματα για τις τότε ανάγκες του νοικοκυριού , μικρά περιβολάκια και πολλά λουλούδια.

Ξύλα για την φωτιά, μικρές στέρνες για να μαζεύει το νερό, είναι ότι ζητά κάποιος σήμερα που θα θέλει να ζήσει off grid.  Τα πιο μικρά δωμάτια ζεσταίνονται εύκολα και σίγουρα όλοι αρχίζουμε να τα εκτιμάμε  δεόντως με τις τιμές του ρεύματος..

Κεραμίδια,γιασεμί, ξύλο και πέτρα, εκεί θέριεψε η ζωή και μεγάλωσε τα παιδιά της.

Armeno Gate Trail 2022.

 Μια πραγματικά καταπληκτική εκδήλωση τελείωσε με την ευχή να συνεχιστεί και να μεγαλώσει.

Η έμπνευση η διοργάνωση και η εκτέλεση έδειξε ότι όταν κάποιος έχει ένα όραμα  το κουράγιο να το ακολουθήσει, και ταυτόχρονα τις γνώσεις να το υποστηρίξει, τότε όλα γίνονται. 

Είναι ένα παράδειγμα προς όλους όσους θα ήθελαν τολμήσουν και δεν βρήσκουν το κουράγιο. 

Είναι η απόδειξη του τι μπορεί να κάνουν, ένας δυο άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους και τους ανθρώπους του.

Είναι η απάντηση σε όλα τα  " Δεν γίνεται! " Σε όλα τα " Δεν είναι αυτά για μας" Σε όλα  τα " δεν είναι κατάλληλο το μέρος αυτό για.." Σε όλα τα "Δεν είμαστε άνθρωποι εμείς για....." Σε όλα τα  αρνητικά ,υποτιμητικά, αρνητικά και μειωτικά  που ακούμε πάντα όταν προσπαθούμε να μοιραστούμε ένα όραμα.

Με συγκίνησαν πάρα πολύ όλοι με το ενθουσιασμό και την συμμετοχή και ας μην ήμουν εκεί. Δεν είναι όλοι για όλα αλλά δεν παύουμε να θαυμάζουμε την προσπάθεια, να επικροτούμε το κουράγιο και να χαιρόμαστε με την χαρά τους.

Ένας άλλος λόγος είναι η διαδρομή. Είναι η χρήση του βουνού μας. Τι θέλουμε να γίνεται εκεί. Να είναι γεμάτο ανθρώπους που αγαπούν την φύση, που νοιάζονται για την ζωή του και εκτιμούν την ομορφιά του. 

Πολλά πολλά συγχαρητήρια και διαβάστε πάρα κάτω από τους ίδιους τους διοργανωτές και εθελοντές το πως το βίωσαν.

 George Zappas κοινοποίησε μια δημοσίευση.

George Zappas

29 λ.  · 

Ήταν αρχές Δεκεμβρίου όταν ο Leyteris Mhtropetros μου είπε την ιδέα του να διοργανώσουμε έναν αγώνα δρόμου στην πατρίδα μας, να αναδειξουμε την ιστορία και τις ομορφιές της. Υποσχέθηκα να τον βοηθήσω να το στήσουμε. Στην πορεία στην ομάδα προστέθηκε και ο Panayotis Mentakis που είδε κάποιες δοκιμαστικές διαδρομές που ανεβάζαμε στο strava.

Ξεκινήσαμε να οργανώνουμε από το μηδέν τα πάντα, με μηδέν πόρους, πολλά έξοδα, πολύ άγχος αλλά τεράστια όρεξη και ενθουσιασμό.

Το Armeno Gate Trail 2022 έγινε για μας full time job (ειδικά για τον Λευτέρη) και όσο περνούσε ο καιρός το άγχος μας έπνιγε αλλά οι άνθρωποι που τους είχαμε ζητήσει την βοήθεια τους μας έδιναν πίστη και κουράγιο ότι θα τα καταφέρουμε.

Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους όσους βοήθησαν να υλοποιηθεί το όνειρο μας.

Πρώτα από όλους τους εθελοντές μας που ο με υπευθυνότητα και χαμόγελο έκαναν ότι ήταν δυνατό ή αδύνατο.

Τους αθλητές από όλη την Ελλάδα και όχι μόνο, που μας τίμησαν με την παρουσία τους και τα καλά τους λόγια.

Τους χορηγούς μας, που κάλυψαν τα έξοδα και τις παροχές σε είδος του αγώνα.

Τους θεσμικούς μας υποστηρικτές που ήταν απαραίτητη η στήριξη τους σε επίπεδο αδειοδότησης και οργάνωσης.

Τα πληρώματα της Ελληνικής Αστυνομίας, του ΕΚΑΒ, τους γιατρούς μας και τις εθελοντικές ομάδες Διάσωσης που μας έκαναν να αισθανόμαστε ασφάλεια με την παρουσία τους.

Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στις οικογένειες μας που ανέχονται την τρέλα μας.

Ευχόμαστε η επιτυχία που είχε το Armeno Gate Trail Race 2022, να έδειξε στην τοπική κοινωνία, τις δυνατότητες που έχει ένας όμορφος τόπος να αναδειχθεί και να αναπτυχθεί και τις επόμενες χρονιές να βρούμε περισσότερους συνοδοιπόρους στην προσπάθεια μας.

Armeno Gate Trail Race 2023 in loading

Ο χρήστης Alexia Konstantinidou αισθάνεται περήφανη με το χρήστη Παναγιώτης Χουλιαράς.

4 ώρ.  · 

Κι αυτές εδώ ειναι οι Παγκορασίδες του Γ.Σ.Στυρων που συμμετειχαν με χαμογελο και μέχρι τελους στα 6 χλμ ορεινου αγωνα στο Armeno Gate Trail 2022 Ευχαριστουμε απο καρδιας τους γονεις που μας τις εμπιστευονται και που μας επιτρεπουν να βαζουμε τα κοριτσια τους σε τετοιες ωραιες διαδικασιες! Δε θα σταματησουμε ουτε εδω! Το δευτερο που μας χαροποίησε απιστευτα ειναι που ειδαμε γονεις απο τον Γ.Σ.Στυρων να τρεχουν και να περπατανε παρέα με τα μικρα ή τα λιγο μεγαλυτερα παιδια τους, τα οποια εχουμε στο μπασκετ! Ένα τεράστιο ευχαριστω στα "μεγαλα αγορια" του μπασκετ που μαζι με τον Παναγιώτης Χουλιαράς συμμετειχαν ως εθελοντες και μας δροσιζαν! Σας θελω παντα παρόντες! Τα ευσημα για την φωτογραφια στον κυριο Σύμος Χαλκίδης που αφιλοκερδως και με καθε καλη προαίρεση ηρθε στην δραση και απαθανάτισε πολυ ομορφες στιγμες!! Σας ευχαριστουμε πολυ!

Ο χρήστης Alexia Konstantinidou αισθάνεται γεμάτη ενέργεια με το χρήστη Leyteris Mhtropetros και 

3 ακόμη

 στην πόλη Στύρα Ευβοίας.

8 ώρ.  · 

Και ξαφνικα ο Leyteris Mhtropetros και η άξια παρέα του ηρθαν να μας δείξουν πώς ένας ορεινος αγωνας δρομου γίνεται γιορτή, συλλογικοτητα και παντρεμα ιστοριας και φυσικής ομορφιας! Armeno Gate Trail 2022 Τι τολμηρο εγχειρημα!! Πόσο πολύ στα βαθιά πέσατε με τη μία! Πόσο ψηλά θέσατε τον πήχη για τις επόμενες φορές! Λευτέρη, το φαντάστηκες μεγαλειώδες και πλουσιο σε όλα του και το έπραξες! Απιστευτα ωραιο κλίμα χθες! Απο πού να ξεκινήσω? Ολοι οι εθελοντες πολυτιμοι και απολυτα εξυπηρετικοι στα ποστα τους! Τι θα καναμε διχως αυτους? Οι δρομείς ευγενέστατοι και γεμάτοι ενέργεια! Οσοι συμμετείχαν με οποιονδηποτε τροπο, να ειναι καλά να βοηθανε παντα!! Τιμή για τον Γυμναστικο Συλλογο Στυρων να ειναι κοινωνος σε τετοιες δρασεις! Αυτά μενουν παιδια! Κατι τετοιες στιγμες δινουν χρωμα στην καθημερινοτητα μας! Προσεχως κι αλλες φωτογραφιες με σχετικες αναρτησεις! Λευτεράκο μας, αντε και στα επομενα! Ξερεις πού να μας βρεις!

• • Ο χρήστης Alexia Konstantinidou είναι με τους Leyteris Mhtropetros και Παναγιώτης Χουλιαράς.

    11 Μαΐου στις 7:36 μ.μ.  · 

    ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ/ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

    ΑRMENO GATE TRAIL RACE 2022

    Θα σας μιλήσω για έναν ρομαντικό τύπο...για έναν ακόμα του είδους... Δεν ξέρω αν είμαστε είδος υπό εξαφάνιση ή αν σε πείσμα των καιρών αναδύονται ως δια μαγείας και άλλοι σαν κι εμάς. Η αντίστροφη μέτρηση για το ARMENO GATE TRAIL RACE 2022 έχει ξεκινήσει! Το ημερολόγιο θα δείχνει Κυριακή 29 Μάη.Τρεις ορεινές διαδρομές των 6, 11 και 28 χιλιομέτρων. Ένα πέρασμα μέσα από τη φύση και την ιστορία που απευθύνεται σε όλους μας. Θα μου πείτε εσείς στον Γ.Σ.ΣΤΥΡΩΝ παίζετε μπάσκετ, ενώ εκείνοι τρέχουν. Ε και? Πάντα υπάρχει περιθώριο να στηρίξουμε κάτι που αξίζει τον κόπο. Και ο Leyteris Mhtropetros ξέρει να αγαπάει με αγάπη αγνή τον τόπο και τον αθλητισμό. Συνεπώς, είναι δικός μας! Μήνες τώρα είμαστε στα τηλέφωνα, στα μηνύματα και σε συναντήσεις, συμμεριζόμενοι τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς, τις ιδέες του. Στο διάβα του ήρθε αντιμέτωπος με την αδιαφορία εκείνων που πρώτοι έπρεπε να συνδράμουν τέτοιες δράσεις, οι οποίες μόνο ευλογία και διαφήμιση αποτελούν! Στο μονοπάτι βρέθηκαν όμως και πολύτιμοι σύμμαχοι και μάλιστα απο το πουθενά! Συνεπώς, δεν απελπιζόμαστε, έχουμε εκπαιδευτεί στο να μην περιμένουμε τίποτα και απο κανέναν (αν και θα επρεπε σε ορισμένες περιστάσεις) και συνεχιζουμε να παλεύουμε για το πάθος μας, όποιο κι αν ειναι αυτό, έτσι...για πάρτη μας, για την ιδρωμένη φανέλα βρε αδερφέ...Με το χέρι στην καρδιά, σας διαβεβαιώνω πως, Θεού επιτρέποντος, θα είναι μια μεγαλειώδης αθλητική εκδήλωση για την περιοχή με πολυσύνθετα οφέλη, που οι περισσότεροι δεν έχουν καν αντιληφθεί. Οι λάτρεις του είδους, θα μείνετε γοητευμένοι. Οι "νεότεροι" θα περιμένετε με ανυπομονησία να επαναληφθεί και την επόμενη χρονιά! Να είστε σίγουροι πως η δραστήρια επιτροπή της διοργάνωσης έχει μεριμνήσει για τα πάντα! Για τη συνάντηση/ενημέρωση σας είπα? Σας περιμένουμε αυτό το Σάββατο 14 Μάη στις 6 το απόγευμα στο καφέ Ακτέον, σε μια όμορφη πρώτη συνάντηση γνωριμίας και ενημέρωσης για τον αγώνα. Οι υπεύθυνοι του ΑRMENO GATE TRAIL RACE 2022, αλλά και εγώ με τον Παναγιώτης Χουλιαράς θα σας περιμένουμε με χαρά! Η φωτό ειναι πριν κάποιες εβδομάδες σε αγώνα του ανδρικού του Γ.Σ.Στύρων που παρακολούθησε ο φίλος μας. Ευτυχώς κερδίσαμε! Ειδάλλως, η ανάρτηση ίσως να ήταν και αρκετά διαφορετική! Σας περιμένουμε το Σάββατο!