ο ήλιος μικραίνει αισθητά πια, τα πρώτα κίτρινα φύλλα πέφτουν και το βράδυ αρχίζει η δροσιά να καταλαγιάζει την ζέστη της ημέρας.
Δυο λέξεις ακούσαμε όσο ποτέ αυτό το καλοκαίρι που δεν είναι άλλες από το "Κλιματική αλλαγή". Παλαιότερα ήταν "Υπερθέρμανση του πλανήτη" αλλά επειδή αυτό ακουγόταν πολύ τρομακτικό, επιβλήθηκε από τους φίλους μας στην Αμερική η έκφραση "Κλιματική αλλαγή" δηλ, ίσως να μην φταίμε και εμείς αφού το κλίμα αλλάζει κατά περιόδους στην ηλικία της Γης.
Το πιο σημαντικό θέμα στην εποχή μας είναι το περιβάλλον. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε καλό στο περιβάλλον κάνοντας κάτι παρεμβατικό με τεχνικά μέσα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που φταίει πάνω από όλα, είναι ότι πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής ριζικά κάνοντας στροφή 160 μοιρών.
Δηλαδή αναπτύσσοντας δημόσια μέσα μεταφορά, μειώνοντας κατανάλωση σε κάθε απόθεμα φυσικών πόρων, και πάνω από όλα, να σταματήσουμε να ελπίζουμε ότι θα συνεχίσουμε στην ίδια ρότα κατανάλωσης σε κάθε επίπεδο χωρίς να υπάρξουν οι συνέχειες στις καταστροφές.
Ο κόσμος πρέπει να γυρίσει στα δάση, πρέπει να γυρίσει πίσω και να κάνει σπίτι του τα οικοσυστήματα. Μόνο έτσι θα υπάρχουν φρουροί και συντηρητές τους. Η στήριξη του πρωτογενούς τομέα, κίνητρα για μεταγκατάσταση, δασοφύλακες και αγρονόμοι παντού. Αναβάθμιση του ρόλου του δασαρχείου για το καλό των δασών και όχι όλων των άλλων δραστηριοτήτων που αφήνουν τα δάση και γενικά το περιβάλλον στο έλεος τους.
Ανακύκλωση παντού αλλά και απόλυτο στοπ σε κάθε τι πλαστικό και τα παράγωγα του. Φτάσαμε στο τρομακτικό αποτέλεσμα της δράσης μας να υπάρχουν μικροπλαστικά στο ανθρώπινο DNA.!
Υπόγεια καλώδια, αυστηρότητα στις ποινές, κινητοποίηση της κάθε τοπικής κοινωνίας.
Η συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι εδώ και όταν λέμε ότι τα αποτελέσματα θα είναι, που είναι, καταστροφικά, όταν λέμε ότι το μεγαλύτερο κύμα προσφυγιάς θα είναι από την κλιματική αλλαγή, είναι αυτό που βλέπουμε στον Έβρο, είναι αυτό που είδαμε στην Χαβάη και αλλού.
Όταν "παίζουμε" με τα οικοσυστήματα όπως αλλάζουμε τον κήπο του σπιτιού μας , τότε η φύση δεν μας εκδικείται όπως λέμε, αλλά ανταποκρίνεται σαν φυσική εξέλλιξη στις παρεμβάσεις μας.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν και πότε θα καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τελείως σε όσα στηρίζουμε τον σύγχρονο πολιτισμό μας και αυτό δεν θα γίνει μέχρι που τα αποτελέσματα δεν θα είναι πια καθόλου διαχειρίσιμα για τους έχοντες την εξουσία και την υπερσυγκέντρωση του χρήματος. Δηλαδή, όπως μας δείχνει η ιστορία μέχρι τώρα.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς? Ίσως μόνο να κατανοούμε ότι μας συμβαίνει και αν αυτό φτάσει να το συνειδητοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Γης, τότε ίσως, αν προλάβουμε, να μπορεί να ξαναγίνει ο πλανήτης βιώσιμος.
Και η κάθε γωνιά μετράει, το κάθε δέντρο, η κάθε πηγή, όπως μετράει και η κάθε μας αναπνοή. Ας ξεκινήσουμε από εκεί λοιπόν..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου