Παίζουμε κρυφτό και τα φυλάμε. Κρύβουμε το πρόσωπο μας μέσα στο διπλωμένο χέρι μας και μετράμε βιαστικά και ρυθμικά, δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα , πενήντα, εξήντα, εβδομήντα ,ογδόντα, ενενήντα, φτου και βγαίνω..
Τώρα είμαστε στο ενενήντα και κάτι, ενενήντα και μισό, ακούμε φωνές να φωνάζουν από μακριά, "'Οχι ακόμα! Δεν πρόλαβα να κρυφτώ!" Καθυστερούμε ακόμα λίγο το μέτρημα και το 2024 κατεβάζει το χέρι του και κοιτάζει γύρω του..
Σε κάθε μέτρημα τα τελευταία χρόνια η νέα χρονιά που κατεβάζει το χέρι της και αρχίζει να μας ψάχνει, βρήσκει όλο και λιγότερους να κρύβονται με την χαρά του παιχνιδιού, περισσότερο κρυβόμαστε με τον φόβο μη μας βρει.
Τι δεδομένα έχουμε για να κάνουμε χαρές και πανηγύρια στην πρωτοχρονιά? Η ακρίβεια μας έχει αφήσει όλους άφωνους και μάλλον η ακρίβεια είναι πολύ καλή στο κρυφτό και μας βρήσκει όπου και να κρυφτούμε.
Πως να καλοπιάσουμε τον νέο χρόνο να μη μας φέρει περισσότερες ανησυχίες, πολέμους, βία, υποβάθμιση του περιβάλλοντος, φτώχεια και όλα όσα μαζεύονται γύρω μας και μας κάνουν να αισθανόμαστε όλο και πιο αδύναμοι στο να ορίζουμε την μοίρα μας?
Να έχουμε υγεία λοιπόν, να έχουμε κουράγιο να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες, να έχουμε και λίγο τσαγανό να παίρνουμε το αίμα μας πίσω όπου μπορούμε..
Από όλες τις ευχές, η "αγάπη σε όλο τον κόσμο και η ειρήνη παντού" μοιάζει λίγο σαν να ζούμε σε άλλον πλανήτη και δεν ξέρουμε τίποτα για το τι γίνεται εδώ.
Έρχεται το 2024 και μέσα από το χαμόγελο του ξεπροβάλλουν τα κοφτερά του δόντια...αλλά όπως σε όλα τα παραμύθια ο καλός πάντα κερδίζει. Και τι άλλο είναι η ζωή εκτός από μια αντανάκλαση ενός κόσμου που δεν καταλαβαίνουμε, μιας ενέργειας που είμαστε μέρος της αλλά δεν κατανοούμε το όλον της? Ας είμαστε οι καλοί αυτής της νέας ιστορίας και με κάποιον τρόπο θα είμαστε οι κερδισμένοι και θα προλάβουμε να νικήσουμε το 2024 στο τέλος του παιχνιδιού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου