Η Χρυσούλα Παλιούρη παίζει Καρυστινή Λύρα, έχει μάθει τσαμπούνα με δάσκαλο τον Γιάννη Μαμά, και με μεγάλη προσήλωση και ενθουσιασμό, προσπαθεί να αναστήσει την παραδοσιακή μας ταυτότητα, να ακουστούν ξανά μετά από πολλές δεκαετίες τραγούδια του τόπου μας, και να έρθει σε επαφή με κάθε μουσικό παραδοσιακής μουσικής στην Νότια Καρυστία.
Μέρος αυτής της προσπάθειας ήταν και το οδοιπορικό της στα χωριά του
Καβοντόρου, όπου συνάντησε μουσικούς που παίζουν κιθάρα, βιολί, λαούτο, λύρα,
νταούλι και άλλα.
Στα χωριά την υποδέχθηκαν με χαρά και
εμείς είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε μέσα από τα βίντεο τους ανθρώπους
που κρατάνε ακόμα τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της μουσικής του τόπου μας .
Ο Πέτρος Ζέρβας από το Μαρμάρι , με το καλλιτεχνικό Πετράν, γεννήθηκε στις 29
Ιουνίου του 1949 και είναι γνωστός σε όλους μας μιας και είναι ένας όχι μόνο
από τους πιο παλιούς, αλλά και από τους πιο δεξιοτέχνες του είδους. Δάσκαλος
του στο λαούτο ήταν ο δεξιοτέχνης Γιώργος Σφαρνάς από τα Κάψαλα
Συναντήθηκαν με την Χρυσούλα στην Αγία Τριάδα στο Νικάσι, και εκεί έπαιξαν
γνωστά αλλά και άγνωστα τραγούδια.
Όπως διαβάζουμε από το σημείωμα που συνοδεύει ένα από τα βίντεο όπου παίζει ο κ.Ζέρβας :
«Ο κος Ζέρβας Πέτρος ένας μουσικός
και τραγουδιστής με μεγάλο ρεπερτόριο, είναι γνώστης όλων των τοπικών
τραγουδιών που παίζονταν στα πανηγύρια στη Νότια Εύβοια.
Έχει συνεργαστεί με όλους τους μουσικούς σε όλη την Εύβοια και στην Αθήνα .
Μας τραγούδησε ένα χαμένο τραγούδι από την περιοχή των Στύρων το σπάγγο.
Ο Κος Ζέρβας Πέτρος μαζί με την τραγουδίστρια μας Άννα( Νίτσα) Κλειδωνάρη
αποτελούν σήμερα τους θρυλικούς τραγουδιστές του τόπου μας
Είμαστε περήφανοι για αυτούς τους ανθρώπους!»
Έπαιξαν επίσης την «Καλυβιώτισσα», τον «Μυλωνιάτικο» με τσαμπούνα και νταούλι, όπως γινόταν πριν έρθουν στην περιοχή μας όργανα όπως το βιολί.
Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις να ξεδιπλώνεται μπροστά μέσα από τις εικόνες η πλευρά αυτή της ζωής, γεμάτη μνήμες, γεμάτη χαρά , γεμάτη ζωή.
Ένας τρόπος ζωής που χάνεται κάπως αλλά όχι εντελώς, απλά αλλάζει μορφή
ακολουθώντας το νήμα του χρόνου στην περπατησιά του πεπρωμένου.
Εύχομαι ο ζήλος της Χρυσούλας να παρασύρει και άλλους νέους ανθρώπους στην αναζήτηση της και να γίνουν όμορφα πράγματα που θα τους ενώσουν σε μια μουσική αναζωπύρωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.
Μπορείτε να διαβάσετε ενδιαφέροντες πληροφορίες στις σημειώσεις που κάνει η ίδια και τις μεταφέρω αυτούσιες γιατί είναι γεμάτες ενθουσιασμό και γνώση.
#Ματσούκα#μαγκούρα#κατασκευή#Καβοντόρος#
Ο Μπάρμπα Γιώργης δοκιμάζει τη φλογέρα.Τα δάχτυλα του δεν μπορούν να ταιριάξουν στη δική μου μικρή φλογέρα.Σαν γνήσιος Καβοντορίτης έπαιζε μεγάλη φλογέρα σουραύλι όπως μας είπε.
Η δική του όπως μου είπε οι τρύπες είχαν μεγάλα κενά να χωράνε τα δάχτυλα.
'Οπως μας εξομολογήθηκε έφτιαχνε Ματσούκες - μαγκούρες, όταν άκουσε το νταούλι και ήρθε να δει ποιος ήταν .
Έτσι τον ανακαλύψαμε.
Ο μπάρμπα Γιώργης Καραμπίλας από το χωριό Σχίζαλη μας περιγράφει πως φτιάχνει τις ματσούκες - μαγκούρες του Καβοντόρου από το ξύλο Μελεό δέντρο που φύεται στη περιοχή.
Το επάγγελμα αυτό πάει να χαθεί και δεν υπάρχει κάποιος νέος που να ενδιαφέρεται να μάθει.
Ας ελπίσουμε έστω και τώρα να μάθει κάποιος να συνεχίσει αυτή τη τέχνη .
Ο ίδιος συνεχίζει την τέχνη του πατέρα του και την εξελίσσει .
Να είσαι γερός να μας φτιάχνεις όμορφα πράγματα .
Θα έρθω ξανά να σε βρω να μου μάθεις κι εμένα !!!
Φτάσαμε στο τέλος της περιοδείας μας στο χωριό Θύμι του Καβοντόρου.
Φεύγουμε με τις καλύτερες αναμνήσεις και με το αγαπημένο μας τραγούδι μας πιάνει το σούρουπο στην αυλίτσα του μπάρμπα Σταμάτη Πολίτη.
Δώσαμε υπόσχεση να ξανασυναντηθούμε σύντομα σε ένα πανηγύρι ,όπου θα είναι όπως παλιά ....στο χωριό Πρινιά σε παλιό καφενείο, όπου θα είναι όλοι οι μουσικοί οι παλαιοί σε μια συνάντηση ιστορική.
Απόδοση Καβοντορίτικου σκοπού με λύρα Καρύστου και λαουτοκιθάρα.
Ο Κος Καραμπίλας Γεώργιος λυράρης - οργανοποιός της Καβοντορίτικης λύρας από το χωριό Σχίζαλη μας παίζει ένα σκοπό .
Τα κάλαντα της περιοχής τα οποία είναι μοναδικά και έχουν πολλά λόγια .
Μας υποσχέθηκε να μας τα πει να τα καταγράψουμε,μαζί με τον Κο Αντώνη Κάπολα δεξιοτέχνη βιολάτορα - λυράρη , καθώς θυμούνται όλους τους στίχους, να τα σώσουμε για τις επόμενες γενιές.
Είμαι περήφανη που σε γνώρισα !!
Χαρακτηριστικά Καβοντορίτικης λύρας:
Σκάφος ελιά μονοκόμματο.
Καπάκι πεύκο ριγωτό μονοκόμματο .
Κλειδιά από Ρείκι.
Ο Κος Καπόλας Αντώνιος δεξιοτέχνης στο βιολί από το χωριό Σχίζαλη, μας παίζει κάποια αρβανίτικα τραγούδια που παίζονταν στην περιοχή του Καβοντόρου στα πανηγύρια που ποια έχουν χαθεί.
Ο Κος Καπόλας Αντώνιος από το χωριό Σχίζαλη μας διηγείται πως ήταν παλιά η μουσική ζυγιά με λύρα και νταούλι ή με τσαμπούνα και νταούλι και πως σιγά σιγά χάθηκαν αυτά τα όργανα.
Δίπλα του η μητέρα του Χρυσούλα και ο πεθερός του Σταμπέλος Αναστάσιος 84 ετών από το χωριό Πρινιά.
Φτάσαμε στο τέλος της περιοδείας μας στο χωριό Θύμι του Καβοντόρου.
Φεύγουμε με τις καλύτερες αναμνήσεις και με το αγαπημένο μας τραγούδι μας πιάνει το σούρουπο στην αυλίτσα του μπάρμπα Σταμάτη Πολίτη.
Δώσαμε υπόσχεση να ξανασυναντηθούμε σύντομα σε ένα πανηγύρι ,όπου θα είναι όπως παλιά ....στο χωριό Πρινιά σε παλιό καφενείο, όπου θα είναι όλοι οι μουσικοί οι παλαιοί σε μια συνάντηση ιστορική.
Απόδοση Καβοντορίτικου σκοπού με λύρα Καρύστου και λαουτοκιθάρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου