( Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα η πράγματα είναι εκτελώς συμπτωματική και ο διάλογος είναι φανταστικός)
Ο Μάριος βγαίνει από το δικηγορικό του γραφείο και συναντά τον Μάρκο, γείτονα και φίλο μπροστά στο στέγαστρο του ξενοδοχείου της Ιωάννου Κότσικα. Κρατάνε καφέ και ο Μάρκος θέλει να μάθει όλες τις τελευταίες εξελίξεις.Μάριος:
Ο καταγγέλλων κατήγγειλε στην καταγγέλλουσα αρχή τον εγκαλούμενον δια το παράπτωμα της παρανόμου εγκαταστάσεως στεγάστρου επί της οδού ενσωματωμένου δε δια της κυρίας οικοδομής- και ο καταγγελούμενος κατήγγειλε τον καταγγέλλοντα εις ιδιωτικάς και δημοσίως συνομηλίας, ότι αδίκως καταγκέλθηκε, και κατήγγειλε δόλιους σκοπούς πίσω από τις καταγγελίες. Μετά όλων τούτων δε, αι αρμόδιαι αρχαί,δύναται όπως ανταλλάσσωσι πληροφορίας περί των αρχών και των νόμων οι οποίοι διέπουν τις καταγγελούμενες πράξεις, έτσι ώστε αποκατασταθεί η νομιμότης και επέλθει η τάξις στην περί ου ο λόγος οδόν.
Μάρκος : Mάριε μου να χαρείς, μίλα σαν άνθρωπος! Ούτε στα αρχαία στο σχολείο να ήμουνα! Τι έπαθες καλέ και μιλάς έτσι?
Μάριος: AAA, Συγνώμη, συγνώμη! Διάβαζα κάτι παλιά βιβλία που είναι γραμμένα στην καθαρεύουσα και μου κόλλησε.. ΕΕ, Δεν βλέπεις ? Έβγαλαν το τσιμέντο και έμεινε η σιδεριά..
Μάρκος...Αυτό δεν είναι σιδεριά!
Μάριος: Και τι είναι?
Mάρκος: Tης εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα!
Μάριος: Ε? ( Με απορία )
Μάρκος: Εμ,,,τι νόμιζες καημένε!? Και μεις μιλάμε την καθαρεύουσα!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου