ΣΗΜΕΡΟΝ ΟΚΤΑΣΕΛΙΔΟΝ
ΚΟΥΠΟΝΙ -ΣΤΗ ΜΟΙΡΑ
Μοίρα κακιά πούσαι κρυμμένη και δε σε βρίσκω να σου πω το φριχτό μου παράπονο? Πούναι η κατοικία σου βασίλισσα της ζωής? Μη φτερουγίζεις ψηλά στα ουράνια μες τα νέφη γύρω στ άστρα? Μη βρίσκεσαι στης θάλασσας τα τρίσβαθα κρυμμένη και κυβερνάς από κει ολόκληρο τον κόσμο? Μη στη γη βαθιά έχεις τρυπώσει και ξαποστέλεις από κει τα μύρια δεινά?
Μοίρα σκληρή που βρίσκεσαι? Εκατομμύρια χρόνια έχουν περάσει από τότε που φανερόθηκε η ζωή και στάθηκε πιο δύσκολο κι από την ζωή ακόμα να βρούν κείνοι που νά νιώθουν να τους τυραγνάς στα λιμέρια σου?
Μα σε φαντάζομαι και ίσως την φαντασία τούτη την δημιούργησες εσύ) Μια στρίγκλα καμπουριασμένη απ την κακία σουφρωμένηαπό τις σκέψεις, αδύνατη κοκαλιάρα από την κακία και τη ζήλεια ζυμωμένη, χωμένη σε ένα σκοτεινό καλύβι μιας έρημης κι απένταρης..............
Έτσι σε φαντάζομαι Μοίρα .Από κείνη την καλύβα την κλειστή πού ούτε μια τρυπίτσα σε είναι αφημένη για να αντικρύζεις τον ήλιο. Από κείνη την καλύβα τη χτισμένη σε θάμνους σε δέντρα, από κει μας στέλνεις τις κατάρες τις κατάρες. Και τόσους πολλούς αιώνες καταριέσαι..Και οι κατάρες σου εκείνες μας παρασέρνουν..
Συνέχεια στην επόμενη σελίδα που δεν έχω ακόμα....
ΟΙ ΠΡΩΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ 11/10/1943
Πέθαιναν κάθε μέρα χιλιάδες κορμιά τον Χειμώνα του 1941-1942. Από τι? Από την πείνα, από το φριχτότερο αυτό θάνατο. Από τον θάνατο που ο χάρος σε βασανίζει μήνες πολλούς και στο τέλος σε τραβάει στον τάφο. Άραγε ο χάρος φτωχέ λαουτζίκο σε άφησε και πείνασες και γύριζες άστεγος και γυμνός? Ο χάρος σε έκανε να τρέχεις στους κάμπους, να βρεις αγριάδα για να κάνεις ψωμί να φας? Ο χάρος σε έκανε να τρως χόρτα δίχως λάδι και δίχως αλάτι? Ο χάρος σε έκανε να τρως κρεμμύδια νερόβραστα? Βέβαια! Ναι.. δεν θα το πεις αυτό γιατί όλοι μας ξέρουμε πως ο χάρος την ώρα που πεθαίνουμε μόνο είναι απειλητικός. Με ποιος δημιούργησε όλα αυτά που είπαμε πιο πάνω?
Τον Χειμώνα τον αξέχαστο που ο κόσμος είχε καταντήσει κρεμυδότσουφλα των δρόμων που παρασύροντε από κάθε άνεμο, οι νεόπλουτοι εκατομυριούχοι είχανε τις αποθήκες τους γεμάτες τρόφιμα και επώλουν το κάθε είδος κρυφά σ' εκείνους που ήξεραν πως μπορούν να το αγοράσουν στην υπέρογκη αυτή τιμή .
Αυτοί λοιπόν φτωχέ λαέ είναι που σκόρπισαν γύρω τους τον θάνατο για να γίνουν εκατομυριούχοι. Και με το αίμα του αδελφού σου, του πατέρα σου, της μάνας σου, αγόραζαν σπίτια , έπιπλα κτήματα, τα οποία και αυτά ήταν του πατέρα σου, της μάνας σου και του αδελφού σου.
Αυτοί φτωχέ λαέ στον ζωικό βασίλειο δεν ανήκουν , τι είναι λοιπόν?
Είναι ασυνείδητοι χωρίς καρδιά, χωρίς πόνο, ένα κορμί μόνο σε δου μάτια. Τους ύβρισαν με χιλιάδες βρισιές και δεν κύπτωνται αυτοί οι πρώην άνθρωποι.
Πολεμικός Αγρότης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου