Γυναίκα και εκλογές.

 

Η προεκλογική περίοδος άρχισε και οι υποψήφιοι έχουν αρχίσει να κάνουν τις προτάσεις τους και να ξεδιπλώνουν τα προγράμματα τους και τους στόχους τους. 

Οι υποψήφιοι σύμβουλοι κάνουν και αυτοί την παρουσία τους και δηλώνουν το στίγμα τους για την συμμετοχή τους στα κοινά.

Το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσαμε να κάνουμε μια τέτοια περίοδο είναι να πιστεύει ο κάθε κάτοικος σε μικρότερο η μεγαλύτερο μέρος, ότι , αυτό που συμβαίνει σε τοπικό επίπεδο, είναι κάτι ξεχωριστό και μοναδικό, ξέχωρο και διακριτό από ότι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελληνική κοινωνία.

Ο νόμος ορίζει ένα ποσοστό του τουλάχιστον 40% γυναικών στο ψηφοδέλτιο, και εδώ ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε, την ακόμα σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμό νοοτροπία ,που είναι ένα εκρηκτικό μίγμα , πατριαρχίας  και σεξισμού. Το οποίο κατά μια διαστρεβλωμένη μετάφραση, δικαιολογείται σαν "ηθική".

Και έρχεται η κάθε γυναίκα που σκέφτεται να δηλώσει παρόν στα κοινά, να εξεταστεί όχι για την εργατικότητα η τις ιδέες της, όχι για την δυναμικότητα η την τόλμη της , ούτε για τα αντικειμενικά της προσόντα που θα την έκαναν οφέλιμη στην κοινωνία,. Κυρίως, έρχεται  να αντιμετωπίσει την αμείληκτη κριτική για το πόσο η προσωπικότητα της συνάδει με τα ξεπερασμένα δεδομένα του πάρα πάνω μίγματος.

Οι επιθέσεις που θα δεχτούν οι γυναίκες, είναι διαφορετικές από εκείνες που δέχονται οι άνδρες. Εστιάζουν στον κατά πόσο "συμμορφώνεται" με τον έναν η τον άλλον τρόπο, και πρέπει να έχει μια πανοπλία από ατσάλι για να μην περάσουν τα φαρμακερά βέλη.

Όμως αν η κοινωνία μας είχε απαλλαγεί από τα πατριαρχικά της πρότυπα και οι άνδρες δεν αισθανόντουσαν μια απειλή σε κάθε γυναικεία παρουσία ,δεν θα τολμούσαν ποτέ να επιτεθούν με σεξιστικούς όρους  σε ότι θεωρούν δικό τους πεδίο.

Η ανάγκη του νόμου κλείνει στόματα, αλλά με την παραμικρή ευκαιρία, γίνονται επιθέσεις στο φύλο τους που πληγώνουν την γυναικεία  προσωπικότητα , την τιμή και την υπόληψη τους με έναν πολύ ύπουλο τρόπο.

Πριν λίγο καιρό είχαμε την γιορτή της γυναίκας, αλλά αν σκεφτούμε ότι σε κοντινές χώρες κορίτσια και γυναίκες δολοφονούντε μαζικά όπως στο ΙΡΑΝ και στο Αφγανιστάν όπου ζουν σε συνθήκες φυλάκισης, αν σκεφτούμε τις γυναικοκτονίες και τις διακρίσεις σε κάθε τομέα ακόμα και στις κοινωνίες της Δύσης, τότε δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για καμία ανοχή σε οποιαδήποτε επίθεση σε οποιαδήποτε γυναίκα.

 Το χειρότερο στην δική μας, την Ελληνική, είναι ότι ξεγελιόμαστε από την επιφανειακή , εξ ανάγκης, αλλαγή της γενικά αποδεκτής συμπεριφοράς.

Μια πικρή ρητορική ερώτηση που βγαίνει αβίαστα είναι,το πως η κάθε γυναίκα που θα σκεφτόταν να συμμετέχει στα κοινά θα επηρεαστεί από ιστορίες όπου ο κάθε ένας τολμά να επιτίθεται στο φύλο τους ?

Οι γυναίκες πρώτες από όλες πρέπει να είναι ενωμένες και να μην δείχνουν καμιά επεικεία σε οποιαδήποτε τέτοια συμπεριφορά.

Καμιά επιείκεια  σε κάθε είδους εκφοβισμού από όπου και αν προέρχεται, σε όποιαν και αν απευθύνεται. Χωρίς να πρέπει το κάθε θύμα να εξηγεί η να δικαιολογεί το οτιδήποτε.  

Ο νόμος λέει, "τουλάχιστον 40%", εύχομαι και ελπίζω, να συμμετέχουν οι γυναίκες σε δημοτικές και εθνικές εκλογές, και με την συμμετοχή τους αν μη τι άλλο, να πολεμηθούν περισσότερο οι νοοτροπίες που μας πληγώνουν.

Άρθρο 11 – Ποσοστό υποψηφίων κατά φύλο στις εκλογές των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης

1. Η περ. α της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής : «3.α. Ο αριθμός των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων από κάθε φύλο ανέρχεται τουλάχιστον στο 40% του συνολικού αριθμού των μελών του δημοτικού συμβουλίου.

Ο σωβινισμός είναι η αφοσίωση σε μια ομάδα στην οποία κάποιος ανήκει, ιδιαίτερα όταν αυτή η αφοσίωση προϋποθέτει μοχθηρία και μίσος εναντίον μιας αντίπαλης ομάδας.

σεξισμός: (από τις αγγλ. λ. sex= φύλο, sexy= ελκυστικός και τον όρο sexism). Η ιδέα ή η αντίληψη, ότι τα άτομα ενός φύλου είναι λιγότερο έξυπνα ή λιγότερο ικανά από αυτά του άλλου φύλου και ότι συγκεκριμένες εργασίες ή δραστηριότητες είναι κατάλληλες για τις γυναίκες, ενώ άλλες για τους άνδρες.

Πατριαρχία (από τα αρχαία ελληνικά: πατήρ και αρχή, δηλαδή εξουσία) ονομάζεται το κοινωνικό σύστημα στο οποίο οι άντρες κρατούν κατά κύριο λόγο την εξουσία και κυριαρχούν στην πολιτική, αποτελούν ηθικές και ιδεολογικές αυθεντίες και διαθέτουν κοινωνικά προνόμια ενώ συνήθως διαθέτουν τον έλεγχο της περιουσίας.