Ο ΓΕΝΑΡΗΣ- ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΑΒΟΝΤΟΡΟΥ ΝΟΤΙΑΣ ΕΥΒΟΙΑΣ.

 

Ο ΓΕΝΑΡΗΣ- ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΚΑΒΟΝΤΟΡΟΥ ΝΟΤΙΑΣ ΕΥΒΟΙΑΣ.

Ο Γενάρης, είναι τα κάλαντα που λέγονται στα χωριά του Κάβο Ντόρο, προς την Αμυγδαλιά, Καψούρι κλπ. Άρχιζαν το βράδυ και όλη νύχτα, κτυπούσαν τις πόρτες, σήκωναν και όσους κοιμόντουσαν και μετά από κεράσματα και τραγούδια τους έβρισκε το ξημέρωμα.

Το βίντεο είναι του Συλλόγου Καβοντοριτών το 2014. Κοπή πίτας και αναφέρονται και τα κάλαντα.

 Όταν γεννήθηκε ο  Χριστός με το σταυρό στο χέρι/ όλα τα πάντα ευλόγισε με το δεξί του χέρι.

Αρχημηνιά και αρχηχρονιά /καλώς μας βγήκε ο χρόνος. / 'Αγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρία.

Βαστάει εικόνα και χαρτί /χαρτί και καλαμάρι/ Το καλαμάρι έγραφε και το χαρτί ομήλει.

Μα η Παναγιά τον απαντά μέσα στο σταυροδρόμι.

Βασίλη πόθεν έρχεσαι και πόθεν κατεβαίνεις?

Από την μάννα μου έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω.

Κάτσε να φας /κάτσε να πιείς/κάτσε να τραγουδήσεις/

Μα γω γράμματα μάθαινα /τραγούδια δεν ήξερα/

Και αν είσαι εσύ γραμματικός/ πες μας την αλφαβήτα.

Ξερό ραβδί/ ξερό ήτανε/χλωρά βλαστάρια βγάζει/ και πάνω στα βλαστάρια του πέρδικες ξεφωλιάζουν.

Δεν ήταν μόνο πέρδικες/ μόνο είναι και τρυγονάκια.

Τρυγοχό-πέτρο- τρύγονο και άλλες μαρμαρωμένες που κατεβαίνει η πέρδικα και πίνει/ και ανεβαίνει και βρέχει την φτερούγα της και λούζει τον αφέντη.

Αφέντη αλούφεντα/πέντε φορές αφέντη/πέντε κρατούν τον μαύρο σου και έξι το χαλινό σου/

και χίλιοι σε παρακαλούν αφέντη καβαλήκα.

Καβαληκεύεις χαίρεσαι/πεζεύεις καμαρώνεις/ και απ την καμαρωσύνη σου /καράβια να αρματώνεις.

Στην πλώρη του το μάλαμα και στην κουβέρτα ασήμι  /και στα πανιά του καραβιού/συρματα δεμένα.

Ζευγά-ζευγά πρωτό/ζευγά πρώτο μου/ ζευγολάτη το να σου βόδι δράκοντας και το άλλο σου λιοντάρι.

Μαργαριτάρι έσπειρες μάλαμα να θερίσεις /κι όπου να ρίχνεις το κλωνί/χίλια κιλά να κάνεις/και με τα κοσκινίσματα σκλάβους να ξαγοράζεις.

Πολλά είπαμε του αφέντη μας του πολυχρονεμένου /τώρα θα πούμε  και της κυράς της καλοκαρδισμένης.

Κυρά λιγνή/κυρά ψηλή/κυρά καμπανοφρύδα /κυρά καμπανοφράγκισα/ρωμέικο το μαντήλι/όταν ξυστείς και γιαλιστείς και βάλεις τα καλά σου.

Μα οι στρατεδόνες έρχονται  και οι εκκλησιές καμπάνα σπάσαν/

Καμπάνα με ένα ερί σπάσανε 2 καμπάνες/3 με 4 καμπάνες.

Με την βρύση κυρά μου τα παιδάκια σου τα μοσχο σου θρεμμένα /να τα παντρέψεις με το καλό και με ταπεινωσύνη .

Τ άλουστα κι αχτένιστα  και στο σχολειό  τα στέλνεις /μα κει τα δέρνει ο δάσκαλος  με μια χρυσή βεργίτσα ./ Τα δέρνει και η δασκαλίτσα με δυο κλωνάρια μόσχο. Παιδιά μου, πουν τα γράμματα? 

Πουν ο νου σας?

Το γράμμα είναι στο χαρτί και ο νους μας στις κοπέλες/πέρα πέρα και αντίπερα/πέρα στις μαυρομάτες που κοσκινίζουν τα φλουριά και διαμοιράζουν τ άστρα.

Θα πούμε και τον γιο, μα η ώρα δεν μας παίρνει.

Τα στέρια πάνε και έρχονται και η πούλια βασιλεύει.

Του ουρανού λουλουδιές στ ακρωτήρι τόσα να δώσει ο Θεός σε σένα νοικοκύρη.Μα εδώ που τραγουδήσαμε /πέτρα να μην ραγίσει /και ο νυκοκοίρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.

Για σήκω πάνω αφέντη μας κι άνοιξε το πουγκί σου/κι άνοιξε το πουγκάκι σου το χιλιοκλειδωμένο. Κι αν έχεις γρόισα φάε και πιές φλουριά μην τα λυπάσαι.

Φέρε πανέρια κάστανα /πανέρια λεφτοκάρια/φέρε και το γλυκό κρασί/κέρνα τα παλικάρια.Κέρασε αφέντη κέρασε να πούμε και του χρόνου.

Του χρόνου και αντίχρονου /σαν τούτες τις ημέρες/νάστε καλά να χαίρεσαι/με μόσχους και κανέλες.