Παράδοση Νότιας Καρυστίας. Στίχοι και τραγούδι.
Γράφω μερικούς στίχους που μου είχε πει η γιαγιά μου πριν 40 και χρόνια και ήταν ήδη κοντά στα 90. Μια άλλη ζωή, μια άλλη κοινωνία που δεν μοιάζει σε τίποτα με την σημερινή. Ίσως οι άνθρωποι πεθαίνουν γιατί δεν μπορούν πια να αντέξουν την συνεχιζόμενη προσαρμογή και αλλαγές σε συνήθειες και ήθη.
Οι συγκεκριμένοι στίχοι ήταν μια στιχομοιθία ανάμεσα στον γαμπρό στην νύφη, στα πεθερικά κλπ όταν πήγαιναν να κλείσουν τον γάμο.
Ο ΓΑΜΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΝΥΦΗ.
Στον τόπο που σε πρωτοείδα / θε να φυτέψω μουσμουλιά/για να κρεμάσω τις ελπίδες/εις τα ανθισμένα της κλαδιά.
Στον ίσκιο της θε να κοιμάμαι/την ευωδειά της να ρουφώ/κι όταν εσένα φως μου θυμούμαι /να κόβω μούσμουλο στυφό.
Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ ΣΤΟΝ ΓΑΜΠΡΟ.
Σε τούτηνε την γειτονιά/ έχω και γω να κάνω/ ένα κλωνί βασιλικό/ να κόψω να τον πάρω.
Ο ΠΕΘΕΡΟΣ
Είχα μια αγάπη-αγάπη στον καιρό μου/ κείνη ήτανε τα μάτια μου-κείνη ήτανε το φως μου. Και την αγαπούσα πιστά και πιστεμένα/και κείνη η αφιλότιμη κορόιευδε με μένα./Ένα πρωί επέρασα από την γειτονιά της/και τηνε καλημέρισα να μάθω τ' όνομα της.
Καλημέρα μήλο-μήλο και πορτοκάλι/μα και σένα τζόγια μου στον κόσμο δεν είναι άλλη.
Η ΚΟΥΝΙΑΔΑ ΣΤΗΝ ΝΥΦΗ
Σαν την μαρμαροκολόνα τριαλαλά στέκεις μες στην εκκλησία /και μαραίνεις παλικάρια τριαλλαλά γέρους νέους και παιδιά.
----------------------------
Στους Μύλους στον Αργασταρά/τρώνε ψωμί και ξύδι/για να γλυτώσουν το λεφτό/να φτιάξουμε φτιασίδι.
Στους Μύλους σφάζουν πρόβατα και στον Γραμπιά γελάδια.και μες στην μέση στο χωριό/σφάζονται παλικάρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου