Νοσταλγικές αναμνήσεις γραμμένες, σαν σήμερα, πέρσι 27-9-2016.!
ΕΝ ΚΑΡΥΣΤΩ.!
ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ στην ΑΙΓΛΗ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΦΕΙΡΑΤΟΥ ------------------------------------------------------------------------------
-Ως μαθητές του Γυμνασίου μεγαλώνοντας στην εφηβεία (κράτησε ως τα 39) μεγάλωναν μαζίμας και οι ανάγκες "κεφαλαίου κίνησης" και λόγω της περιορισμένης χρηματοδοτικής ρευστότητος των γονέων
χαιρόμασταν ιδιαιτέρως σε κάθε ευκαιρία ανεύρεσης ή προσφοράς
εργασίας. Το ζαχαροπλαστείο "Η ΑΙΓΛΗ" του Γιώργου Ζαφειράτου
προσέφερε τέτοιες ευκαιρίες.
Παγωτατζής με το τρίκυκλο ποδήλατο τριγυρνούσες στις γειτονιές πουλώντας τα "ΠΑΓΩΤΑ Η ΑΙΓΛΗ"..να θυμήθηκα τώρα παγωτατζή τον Δημήτρη τον Κατσαμπάρη συμμαθητής και αυτός, όπως επίσης Σερβιτόρος στην πλατεία της ΑΙΓΛΗΣ τα Σ/Κ που ήταν μια κουραστική αλλά ποιοτική και επικερδής εργασία,
-Σαββατόβραδο, φουρφουλιό ο κόσμος, τίγκα τα τραπέζια δεν έβρισκες καρέκλα να καθίσεις και μαζί με τον παλιό μου συμμαθητή και φίλο τον Αλέκο τον Βερούχη τρέχαμε να προλάβουμε τις παραγγελίες και το σερβίρισμα της πλατείας.
Ο Κυρ Γιώργος ο Ζαφειράτος, ο Στριβερέν, έτρεφε μια ιδιαίτερη συμπάθεια στο απόσταγμα της χαράς το και αλλέως πως τε αποκαλούμενον ουζάκι και πίστευε μάλιστα πολύ στις ενεργειακές και τονωτικές του ιδιότητες.! Μας έλεγε κάθε τόσο: "Στάσου λίγο ρε Χάρη να, κοπάνα ένα ουζάκι να δυναμώσεις", κοπάναγε και αυτός ένα.! Τα ίδια έκανε και με τον Αλέκο.!
Αγριοκοίταζε η Κυρα Μαρίκα, η συμβία του.." Γιώργο τι κάνεις εκεί.. θα τα μεθύσεις τα παιδιά ".- "Άσε Μαρίκα ξέρω τι κάνω, τη μισή Κάρυστο έχουμε έξω στα τραπέζια μας, άμα δεν πιούνε ένα ουζάκι πως θα τα βγάλουν πέρα.."
Εε καλά και σεις τώρα..οι πονηροί..Ντροπής πράματα να σκέφτεστε υπομειδιώντας ότι τάχα ήμασταν η πρόφαση για το αγαπημένο ουζάκι του Κυρ Γιώργου.. Εγώ, πάντως αφελής, τάκουγα αυτά και αναλογιζόμουνα πόσο ξύλο έφαγα άδικα μικρός για να κατεβάζω με το ζόρι κάθε πρωί την κουταλιά μ΄εκείνο το απαίσιο δυναμωτικό το Μουρουνέλαιο.. τόσο ξύλο άδικα γιατί βλέπεις η μάνα μου δεν ήξερε για το θαυματουργό ουζάκι...
-Άμαθοι, παιδιά εμείς και νηστικοί στο 3το -άνευ μεζές- ουζάκι έχεις ζαλιστεί, λίγο πας προσω-ανάποδα, τις πάστες τις λες και πάθτεθ και όλα γύρω είναι χαρωπά.. Πλην όμως το παραλλήλως δημιουργηθέν πρόβλημα με το μπέρδεμα των παραγγελιών μεγάλωνε..
Πρόβλημα ? Μπέρδεμα οι παραγγελίες ? Πφ σιγά το πρόβλημα.Ι Μα ήτανε δυνατόν ένα Καρυστινό μυαλό που το φρεσκάρει διαρκώς ο δυνατός αγέρας να μην κατεβάζει ιδέες? Να μην βρει έστω μια λύση?
-Τις διάφορες και διαφορετικές επιθυμίες των πελατών, την ποικιλία των παραγγελιών τις απλουστεύεις -τι μαθαίναμε τα μαθηματικά- κάνοντας αναγωγή στην..δυάδα.! Απλά πράματα ή μάλλον διπλά.. όλες οι παραγγελίες επί δύο.!
-Έμπαινα μέσα και έδινα παραγγελία: 2 Σοκολατίνες, 2 ινδιάνους, 2 πεταλούδες, 2 Σεράνο, 2 Τρούφες.
-Σερβίριζα έξω : "Μα παρήγγειλα, ήθελα και εγώ Σεράνο." "Δυστυχώς τελειώσανε, αν θέλετε έχω όμως Σοκολατίνες"- " Καλά, άσε τότε μια Σοκολατίνα" . Και έτσι το προσκαίρως αναφυόμενον πρόβλημα παραγγελίας αυτοβούλως αυτοελύετο και ήμασταν όλοι ευτυχείς όπως το "Αίσιον Τέλος" κοινωνικοδραματικής ταινίας με χαροκαμένη μάνα την Ελένη Ζαφειρίου που το ορφανό, τυφλό παιδί της βρίσκει στο τέλος το φως του και έναν πατέρα.!
Κέρβερος η Κυρα Μαρίκα την τρίτη φορά το πρόσεξε.."Καλά βρε Χάρη, όλες οι παραγγελίες απόψε διπλές, περίεργο πράμα, πρώτη φορά συμβαίνει ".! Τότε ο πολύ υψηλής ευφυίας λίγο κοντός Γιώργος Ζαφειράτος έχοντας αντιληφθεί την λύση που θα δίναμε πριν καν ακόμα την σκεφτούμε, έμπαινε ακάθεκτος τριπλάροντας την Κυρα Μαρίκα από αριστερά. " Πάψε Μαρίκα, μην ανακατεύεσαι, άσε να ρεφάρουμε, ξέρει αυτός τι κάνει"..πέρναγε και στην αντεπίθεση.." Και δεν μου λες Μαρίκα να σε ρωτήσω κάτι, πες μου σε παρακαλώ σου φαίνονται τούτοι για χαζοί ? ". - " Κάνε δουλειά σου Χάρη και.. έλα σφίξε ένα ουζάκι.." - -" Άσε κυρ Γιώργο όχι άλλο γιατί σε λίγο θα σφυρίζουμε κλέφτικα".!
-Αργά το βράδυ κουρασμένοι τα μαζεύαμε, διπλώναμε και τις καρέκλες βορινά κόντρα στις μουριές μην πάνε θάλασσα και κάναμε ταμείο. -" Κυρ- Γιώργο έχουμε λιμάξει στην πείνα, δεν πάμε να φάμε κάτι απέναντι στου Σκεύα, έλα παρέα να σε κεράσουμε ένα μεζέ ".
Πηγαίναμε, τρώγαμε, πίναμε και ένα κρασάκι και στο τέλος φωνάζαμε τον Σκεύα για να πληρώσουμε εμείς.
Τότε ήταν που ο Κυρ Γιώργος προσβεβλημένος πεταγόταν όρθιος και αναψοκοκκινισμένος έβαζε αγριεμένος τις φωνές κάνοντας μάλιστα και χρήση του...κεφαλλονίτικου Slang λεξιλογίου του.!
-"Ρε τι πα να κάνετε κει ? Ρε σεις σας βγήκε ο κώλος απόψε να βγάλετε 5 φράγκα και θέλετε να τα χαλάστε? Ρε να μην είστε ρε τόσο φιλότιμοι..ρε μην είστε μ@λ@κες...Κοίτα ρε κάτι κουβαρντάδες που θέλουνε να πληρώσουνε και τα γ@μησι@τικα τα δικά μου..."
Και φώναζε τον Σκεύα : "Σκεύας έλα δω , σε μένα, άστους αυτούς είναι μ@λ@κες... σε μένα πες μου τι χρωστάμε ".
-Τα θυμάμαι όλα σαν να ήταν χτες.! Την "ΑΙΓΛΗ" , τις πάστες, την Κυρα Μαρίκα και τον Κυρ Γιώργο Ζαφειράτο τον Στριβερέν έναν σωστό Καρυστινό-Κεφαλλονίτη Gentleman.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου