"Ο μπακαλιάρος της Φώφης." Χρονογράφημα

Π έμπτη, 25 Μαρτίου 2021

"Ο μπακαλιάρος της Φώφης." Επίκαιρο χρονογράφημα.

 

 

Ο μπακαλιάρος ήταν ήδη 35 ώρες στο νερό.

Τα φύλλα είχαν βυθιστεί σε δυο μεγάλες λεκάνες και το μπάνιο μύριζε αρμυρισμένο μπακαλιάρο. Η Φώφη είχε αλλάξει το νερό και το πολύ αλάτι είχε φύγει αλλά και πάλι, για να μην είναι αλμυρός καλό είναι να έχει κλείσει τουλάχιστον τις 48 ώρες.

"Μα θα αλλάζω το νερό συχνά!" άκουσε τον εαυτό της να λέει στο τηλέφωνο στην μητέρα της που για εκατομμυριοστή φορά της επαναλάμβανε με ιώβεια υπομονή, "Ο μπακαλιάρος θέλει 48 ώρες το ελάχιστο, καλύτερα ακόμα 3 μέρες".

Μετρούσε τις ώρες ενώ έβλεπε το καθαρό νερό να γεμίζει ξανά τις λεκάνες. Ωραία φιλέτα χωρίς κόκκαλο , άσπρα -διαμάντι- όπως τα διαλαλούσε μέρες τώρα ο μπακάλης που τα είχε απλώσει στα τελάρα και ο κόσμος τα άδειαζε στην στιγμή. Αγόρασε και η Φώφη αποφασισμένη να κάνει τραπέζι με τηγανητό μπακαλιάρο φτιαγμένο από τα χεράκια της ,μαζί με σκορδαλιά.

"Μα θα τα καταφέρεις?" την ρώτησε διστακτικά η μητέρα της , "Θα τα καταφέρω" είχε απαντήσει αποφασιστικά η Φώφη κοιτάζοντας τα φύλλα του μπακαλιάρου περιμένοντας ίσως μια ενθαρρυντική απάντηση εκ μέρους τους.

Μια φωνούλα στο πίσω μέρος του κεφαλιού της της έλεγε και της ξανάλεγε ότι δεν θα προλάβαιναν να ξαρμυρίσουν και εκείνη για να την σταματήσει σηκωνόταν ακόμα και την νύχτα να αλλάξει το νερό.

"Ξινός θα μας βγει ο μπακαλιάρος" της έλεγε ο άντρας της που βαρυγκομούσε με την φασαρία μες την νύχτα,αλλά η Φώφη ήταν αποφασισμένη να λάμψει στην κουζίνα και να μείνει ο τηγανητός της μπακαλιάρος αξέχαστος στους καλεσμένους της.

Επιτέλους ξημέρωσε η 25 Μαρτίου με την εορταστική παρέλαση για τα 200 χρόνια ελευθερίας να σηκώνει κύμματα συγκίνησης στους απανταχού Έλληνες. Στην Φώφη , όπως και σε όλους τους συντοπίτες της, η περηφάνεια ήταν ακόμα μεγαλύτερη αφού πρώτοι και καλύτεροι, άνοιξαν την παρέλαση οι ιππείς του τοπικού Συλλόγου , Φίλιπποι.

Κοίταζε με καμάρι τους γνωστούς της και σκούπισε με την ποδιά της τα δάκρυα που άθελα της άρχισαν να τρέχουν όταν περνούσαν μπροστά από τους επισήμους.

"Τι ωραίες παρελάσεις έχουν κάνει οι Φίλιπποι στην πόλη μας και ακόμα και με το πεζοπόρο τμήμα με τις σημαίες, με τις στολές ,τι να πρωτοθυμηθούμε! " μοιράστηκε την χαρά της με τον Τίμο , τον άντρα της , που δεν μπορούσε να κρύψει την ανησυχία του για το τι θα ακολουθούσε στην κουζίνα.

 

 

"Να σε βοηθήσω? " προσφέρθηκε με μισή καρδιά , γιατί καμιά όρεξη δεν είχε για μαγειρικές από την μια ,αλλά προαισθανόταν ότι δεν θα είχε καλό τέλος το φιλόδοξο σχέδιο της Φώφης που ήταν ζήτημα αν είχε τηγανήσει μπακαλιάρο άλλες δυο φορές στην ζωή της. Παρηγορήθηκε με την σκέψη ότι η οικογένεια του αδελφού του δεν θα τους παρεξηγούσε και κάπως θα τα βόλευαν..Βέβαια, δεν τόλμησε να μοιραστεί όλες αυτές τις σκέψεις με την Φώφη, που είχε βυθιστεί σε μια ενθουσιώδη κατάσταση  πατριωτισμού και νικητή του master chef.

Η Φώφη έχυσε τα νερά και έκοψε τα φιλέτα σε κομμάτια. Τα έβαλε απαλά απαλά στο σουρωτήρι και μετά τα άπλωσε πάνω σε χαρτί κουζίνας. Έφτιαξε το κουρκούτι με μπύρα και δίπλα έβαλε ένα ταψάκι με αλεύρι. Ένα ένα τα κομμάτια άλλαζαν πλευρό στο αλεύρι και μετά έκαναν μακροβούτι στο κουρκούτι. Το λάδι άρχισε να καίει στο τηγάνι και το κουρκούτι άρχισε να γίνεται χρυσαφένιο μέσα στο καυτό λάδι. Ένα ένα τα κομμάτι, στρώθηκαν σε πιατέλες πάλι πάνω σε χαρτί κουζίνας να φύγει να στραγγίξουν από το λάδι. Μετά, στολίστηκαν όμορφα όμορφα με κομμάτια λεμονιού και λίγο μαιντανό γύρω γύρω στις πιατέλες για ομορφιά. "Τι είναι αυτό στον μπακαλιάρο?" την ρώτησε ο Τίμος που πέρασε για επιθεώρηση στην κουζίνα. "Χρωματικές αντιθέσεις" του απάντησε χαριτωμένα με ένα χαμόγελο ικανοποίησης που ανέπνεε σιγουριά για το τέλειο αποτέλεσμα. "Δοκίμασες?" την ρώτησε ο Τίμος. "Μα δεν χρειάζεται! Κοίτα! Είναι τέλειος ο μπακαλιάρος μου!"

Ο Τίμος γύρισε στον καναπέ και άρχισε τα τηλέφωνα για ευχές ενώ η Φώφη άρχισε να καθαρίζει την κουζίνα. Τηγάνια, πιατέλες, σουρωτήρια, πάγκοι κουζίνας, πλακάκια, όλα ήθελαν καθάρισμα και το παράθυρο ανοιχτό να φύγει η τηγανήλα από το σπίτι. Όταν πια τα είχε όλα έτοιμα, είχε έρθει και ώρα που θα ερχόντουσαν οι καλεσμένοι. Ίσα ίσα είχε προλάβει  να κάνει ένα μπάνιο και να ετοιμαστεί, οταν άκουσε το κουδούνι και μετά τις χαρούμενες φωνές της Μαρίας και του Νίκου. "Καλώς τους, καλώς τους! "είπε χαρούμενη η Φώφη και αφού αντάλλαξαν ευχές για την ημέρα και τις εντυπώσεις από την παρέλαση πέρασαν στο τραπέζι.

Επιφωνήματα θαυμασμού από όλους και μετά τα πιάτα γέμισαν από τον χρυσαφένιο μπακαλιάρο και την βελουδένια σκορδαλιά. Η Φώφη κοιτούσε να κρυμμένη αγωνία να δει αν πράγματι είχε προλάβει να φύγει η αρμύρα και αν πράγματι το είχε πετύχει. Μετά τα πρώτα σχόλια, ηρέμισε και το γεύμα κύλησε με νέα από γνωστούς, και τα νέα μέτρα όπως και για τους προβληματισμούς για το τρίτο και τέταρτο κύμα της πανδημίας που έχει αρχίσει από τον Βορρά και τους έχει αναγκάσει να κλειστούν πάλι μέσα στα σπίτια τους.

"Συγχαρητήρια Φώφη μου" είπε η Μαρία, " Μπορώ να έχω λίγο νεράκι ακόμα?" " Ναι , ναι , βεβαίως!" πετάχτηκε η Φώφη σαν ελατήριο και γέμισε πάλι τις κανάτες που δεν το είχε προσέξει αλλά είχαν αδειάσει ανησυχητικά γρήγορα.

Κοίταξε τον Τίμο με νόημα, αλλά δεν είδε να τον ανησυχεί κάτι. Η κουβέντα κυλούσε ευχάριστα και οι κανάτες γέμιζαν και ξανά γέμιζαν μέχρι που η Μαρία την ρώτησε λίγο πιο ευγενικά από ότι μιλάει συνήθως.'"  Και πόσες μέρες είπαμε ότι τον είχες στο νερό τον μπακαλιάρο Φώφη?" "Ε,,,εε, πρέπει να ήταν περίπου δυο μέρες,αλλά άλλαζα το νερό συνέχεια" απάντησε η Φώφη απολογητικά.. "Ααα, απάντησε η Μαρία, " Ο μπακαλιάρος θέλει 3 μέρες στο νερό για να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα είναι αλμυρός". Την έκοψαν τα φίδια την Φώφη, και ο Τίμος της είπε γελώντας, "Δεν βαριέσαι βρε Φώφη, θα πιούμε λίγο νεράκι πάρα πάνω" "Μπορεί να πάρω και μισό της πίεσης για καλό και για κακό" συνέχισε άκαρδα ο Νίκος ,και εκεί πια πείστηκε η Φώφη, ότι είχε κάνει λάθος... Τι να πει όμως? Γέμισε πάλι τις κανάτες και δήλωσε με στόμφο "Η Παρέλαση των Φιλίππων θα μείνει στην Ιστορία! στην υγεία τους! Ύψωσε το γεμάτο ποτήρι με το νερό  και το είπιε χωρίς να πάρει αναπνοή!

 Σοφία Κόλλια.