"Τα δύο νούμερα στο καφενείο" Χρονογράφημα εξαιρετικά αφιερωμένο.

 

Ωραίο το βράδυ, ο αέρας στο ένα, ίσα ίσα να δροσίζει, ένα φεγγάρι στρογγυλό σαν  κεφαλογραβιέρα στον ουρανό. Οι δύο άντρες στα 60αντα τους πλησιάζουν αργά αργά το καφενείο και σαν πασάδες στον οντά τους, τραβάνε δυο καρέκλες από τις έξι που είχε το τραπέζι, τις γυρίζουν προς τις  βάρκες και αράζουν τα χρόνια τους με τα βεβαρυμένα κιλά τους φαρδιά πλατιά παίζοντας το κομπολόι τους και χαζεύοντας τον κόσμο που περνούσε στην βόλτα του.

Κουνιούνται οι βάρκες στο λιμάνι? Κουνιούνται. Το πιστοποίησε ο ένας ενώ ο άλλος γύρισε και φώναξε δυνατά.."Παιδί!!" Το παιδί, ετών 55 πλησίασε γρήγορα και το μπλοκάκι στο χέρι. 

"Καλησπέρα σας! Καλώς ήρθατε.Τι θα πάρετε?" 

"Πιάσε δυο ουζάκια περιποιημένα και βλέπουμε"

"Περιμένετε άλλους?" Ρώτησε το παιδί ετών 55 κοιτώντας ερευνητικά τριγύρω.

"Όχι, εμείς είμαστε, οι δύο" Απάντησε ενοχλημένος ο νούμερο δύο ενώ κτύπησε τις χάντρες άλλη μια γύρα δυνατά .

"Ξέρετε" είπε διστακτικά το παιδί..."Επειδή το τραπέζι είναι για έξι άτομα, θα είχατε την καλοσύνη να κάτσετε σε αυτό που είναι για δύο?"

Ο Νούμερο ένα, γύρισε και κοίταξε το τραπέζι που βρισκόταν ακριβώς από πίσω...Του κακοφάνηκε να αλλάξει από την πρώτη σειρά γιατί άλλωστε, πως θα έβλεπε αν οι βάρκες εξακολουθούσαν να κουνιούνται και σε περίπτωση που θα γινόταν, πως ήταν δυνατόν να το έχανε...Άσε που είχε καγκελάκι κατάλληλο να απλώνεις τα πόδια και να ξεκουράζεις το ένα κωλομέρι όταν πιανόταν από την καρέκλα..

"Εμείς κάτσαμε εδώ..δικαίωμα μας είναι να κάτσουμε όπου θέλουμε..άντε φέρε τα ούζα τώρα"

Συνέχισα το νούμερο δύο κοιτώντας ειρωνικά τον σερβιτόρο ... ' Θα κάτσετε πολύ?" τους ρώτησε στο τέλος...

"Χωροφύλακα σε βάλαμε άνθρωπε μου? Άντε κάνε μας την χάρη!

"Μα τι λέτε κύριε? Έχετε πάει ποτέ πάρα έξω στην Ευρώπη να δείτε πως τους οδηγούν στα  τραπέζια ανάλογα τον αριθμό τους? Και δεν κάθονται με τις ώρες όπως εδώ! Τελειώνουν και μαζεύουν το τραπέζι.. Εδώ είναι για έξι άτομα, σας το είπα..μην με φέρνετε σε δύσκολη θέση..δεν μπορούμε να χάνουμε τις παρέες επειδή εσείς θέλετε να κοιτάτε κατάματα τις βάρκες.."

"Είσαι αναιδέστατος αλλά άντε, μέρα που είναι ..θα δώσω τόπο στην οργή..είπε ο νούμερο δύο..θα κάτσουμε και αν δούμε ότι γεμίζουν όλα τα μεγάλα και δεν έχεις άλλο θα σηκωθούμε να κάτσουμε όπου μας βάλεις..άντε τώρα για τα ούζα" Κρακ το κομπολόι στο χέρι του νούμερου ένα, κρακ και στο στυλό στο χέρι του σερβιτόρου που κόντευε να το σπάσει για να μην τους φωνάξει καμιά βαριά κουβέντα η να μην τους στείλει πιο κοντά στο λιμάνι με τις βάρκες παρέα.

Πήγε μέσα και γύρισε με τον δίσκο γεμάτο.. Νερό, παγάκια,ψωμάκι, πιατάκια, ουζάκι, μεζεδάκι. "Ορίστε οι αποδείξεις σας, κρατείστε τις  μέχρι να πληρώσετε παρακαλώ"

"Καλά καλά,,στω...." από το ευχαριστώ είπε βαριεστημένα ο νούμερο ένα.."Τους έχουν βάλει τα δυο πόδια στο ένα παπούτσι.. έτσι να μάθουνε που είχανε τόσα χρόνια λάσκα..Α ρε Κούλη είσαι μεγάλος!"

"'Έτσι έτσι" συμπλήρωσε ο νούμερο δύο και άρχισε να νερώνει το ουζάκι, παγάκι κρακ στο ποτήρι, άντε γειά μας, κρακ το τσούγκρισμα, αααχ..αναστεναγμός ευχαρίστησης, άντε καλό καλοκαίρι ευχή πάλι κρακ το τσούγκρισμα, κάρφωμα τον μεζέ... άπλωμα στην καρέκλα, τα πόδια στο κάγκελο, το χέρι υψωμένο  και πάλι.."Παιδίιιιιι" 

Το παιδί ξανά τρέχει γρήγορα κοντά στο τραπέζι.." Παρακαλώ" Ο νούμερο δύο τρίβει τις παλάμες.."Δεν μας φέρνεις και μια κεφτέδες "  Στο νούμερο ένα ανοίγει η όρεξη περισσότερο.."Δεν φέρνεις και μια σαλατούλα, έτσι περιποιημένη?" 

"Να σας φέρω βεβαίως.. κάτι άλλο?" 

"'Οχι όχι είμαστε εντάξει" απάντησαν και τα δύο νούμερα μαζί  και ενώ ο σερβιτόρος πήγαινε στο εσωτερικό στο τραπέζι έπεσαν με άλλο ένα κρακ τα παγάκια και άντε στην υγεία μας.

Ήρθε η σαλατούλα , ήρθαν τα κεφτεδάκια, έγιναν οι αναλύσεις για την πολιτική για τον καιρό που μας γ@μισε φέτος, "Μη λες τέτοια λόγια βρε πάνω που τρώμε" είπε το νούμερο ένα, "Ναι !Μη σου κοπεί η όρεξη" απάντησε ειρωνικά το νούμερο δύο και κατάπιε άλλον έναν κεφτέ. Μίλησαν για τις φωτιές και κατέστρωσαν σχέδιο για το πως θα βελτιωθεί η πυρόσβεση.."Θα βάλουν ανεμογεννήτριες' είπε ο νούμερο ένα, " Έχει τρελλαθεί  ο κόσμος,δεν βλέπεις τι γίνεται με τους εμπρηστές? " συμπλήρωσε ο νούμερο δύο... Μέχρι να αναλύσουν την πορεία της Χαμάς στην Γάζα είχαν τελειώσει την σαλάτα , το ψωμί,  τους κεφτέδες, τον μεζέ από τα ούζα, είχαν ζητήσει νέα παγάκια και νερό, και είχαν αλλάξει πλευρά στην καρέκλα γιατί είχαν περάσει ήδη δύο ώρες και όσο να πεις, πιάνεσαι τόση ώρα στην καρέκλα.

Ο κόσμος γύρω στα τραπέζια άλλαζε, άλλοτε μεγάλες παρέες, άλλωτε οικογένειες με μικρά παιδιά, άλλωτε ήσυχα ζευγαράκια, άλλωτε αλλοδαποί τουρίστες, μια ανθρωπογεωγραφία του καλοκαιριού στο καφενείο με φόντο τις βάρκες που κουνιούνται ενώ το νούμερο ένα και το νούμερο δύο να τις προσέχουν σχολαστικά μην και σταματήσουν.

Είχαν φτάσει στην πολιτική του Τραμπ και την συνάντηση στην Αλάσκα με τον Πούτιν και εκεί που ήταν έτοιμοι να αναλύσουν το πως θα μοιραστεί η Ουκρανία, ο σερβιτόρος τους πλησίασε και τους είπε, "Να φέρω τον λογαριασμό?"

Τα δύο νούμερα γύρισαν και τον κοίταξαν ενοχλημένα..."Καλά καλά..μάζεψε τα χαρτάκια το νούμερο ένα και άρχισε να τα κοιτάει προσεχτικά.."Τι είναι το 0,50?" 

"Το ψωμάκι" του απάντησε ο σερβιτόρος.

"Τι! Χρεώνεται το ψωμί?" Άνοιξε έκπληκτος ο νούμερο ένα , και το άνοιξε τόσο πολύ που φάνηκε το παλιό ανθρακί σφράγισμα στην οδοντοστοιχία.

" Το αγοράζουμε κύριε..δεν μας το χαρίζει κανείς" απάντησε αμήχανα ο σερβιτόρος..

"ΑΑΑ, καλά και αυτό τι είναι? Οκτώ ευρώ...οι κεφτέδες οχτώ ευρώ? Πας καλά?" διαμαρτυρήθηκε έντονα ο νούμερο δύο με μια αγανάκτηση που θα έκανε τις βάρκες να κουνιούνται πιο θυμωμένα πέρα δώθε, πέρα δώθε στο λιμάνι.

 Ο σερβιτόρος κοκκίνησε, ίδρωσε, σκούπισε το μέτωπο με την ανάστροφη του χεριού του, κοίταξε γύρω του απελπισμένα για βοήθεια, αλλά είναι η μοίρα των σερβιτόρων να μην έρχεται ποτέ η βοήθεια από πουθενά όταν τα νούμερα τους την πέφτουν συντονισμένα.

"Πως θα πληρώσετε? " Κατάφερε να ψελλίσει στο τέλος.."Μετρητά? Με iris? Με κάρτα?"

Το νούμερο ένα κοίταξε ερευνητικά το νούμερο δύο. Αφού αναμετρήθηκαν λίγα δευτερόλεπτα με τα μάτια, αποφάσισαν ταυτόχρονα να πληρώσουν μισά μισά.

Και δως του τα χαρτάκια να πηγαίνουν από χέρι σε χέρι, και νάσου οι προσθέσεις και οι διαιρέσεις μέχρι πια που έβγαλαν λογαριασμό και θριαβευτικά είπε ο νούμερο ένα. "Εγώ θα πληρώσω μετρητά' 

Και με αποφασιστικότητα αλλά και κάποια επίδειξη άνοιξε το δερμάτινο πορτοφόλι και έβγαλε ένα πενηντάρικο..

"Βλέπω αντέχει ακόμα η σύνταξη" του είπε ειρωνικά ο νούμερο δύο...για να δούμε η κάρτα θα περάσει?

"Πάμε μέσα να βάλετε και το πιν σας" είπε ο σερβιτόρος..

"Το πιν... αααα, δεν το θυμάμαι!"

Το νούμερο ένα γέλασε δυνατά, το νούμερο δύο ένιωσε άσχημα, το νούμερο δύο δεν είχε ψιλά μαζί του, δεν το είχε σκεφθεί όταν παράγγειλε τα κεφτεδάκια, το νούμερο δύο πίστευε ότι το νούμερο ένα θα θυμόταν ότι τον είχε κεράσει πριν μια βδομάδα και θα ήθελε να τον κεράσει με την σειρά του, αλλά, το νούμερο δυο δεν είχε υπολογίσει ότι η σύνταξη δεν είχε μπει ακόμα και αυτό ήταν το τελευταίο πενηντάρικο για τις επόμενες 10 μέρες, Το νούμερο ένα κοίταξε αμήχανα το νούμερο ένα και με απαξίωση τον σερβιτότο..

"Καλά αδελφέ πως κάνεις έτσι..θα σε πληρώσω' 'Εψαξε τις τσέπες του νευρικά μέχρι που βρήκε το χαρτάκι που έψαχνε...

"Να, εδώ το έχω γιατί όλο το ξεχνάω ...Πάμε να σε πληρώσω" Το σωτήριο χαρτάκι με το πιν κόντευε να λιώσει από το σφίξιμο αλλά ευτυχώς όταν βγήκε από το εσωτερικό ήταν ακόμα σώο.

"Πάμε?" Είπε το νούμερο ένα,

"Πάμε" Απάντησε το νούμερο δύο..

Σηκώθηκαν , έστρωσαν τα ρούχα τους, έριξαν μια τελευταία ματιά στο τραπέζι.... και σαν να θυμήθηκαν τον πρώτο τους διάλογο με τον σερβιτόρο για το τραπέζι, γυρίζει ο νούμερο δύο και του λέει , " Αν ξανέρθουμε να μας χέσεις" και χαμογέλασε χαιρέκακα... Τότε ο σερβιτόρος δεν άντεξε άλλο και του απάντησε.." Δεν θα σας χέσω"

"Αλλά τι?" συνέχισε ο νούμερο ένα

"Θα σας ξεχέσω...βρε άντε να δεις να κουνιούνται οι βάρκες στο λιμάνι που με πρήξατε.. να μην ξαναπατήσετε" τους απάντησε θυμωμένα και με υψωμένη την φωνή που έκανε τους περαστικούς να γυρίσουν το κεφάλι για να δουν τι συμβαίνει...

Τα δύο νούμερα, έσκυψαν το κεφάλι και έφυγαν γρήγορα μακριά, ενώ οι βαρκούλες λικνιζόντουσαν στο λιμάνι, το αεράκι φυσούσε δροσερό και ένα φεγγάρι σαν κεφαλογραβιέρα φώτιζε τον ουρανό.

Ιστορία της Δασικής Υπηρεσίας (2016)- Ένα άρθρο που μας δείχνει γιατί φτάσαμε στο απερίγραπτο σήμερα.

 

Η Δασική Υπηρεσία, από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα

By dasarxeio com on 01/10/2016 • ( 2 )

Το άρθρο του Ιωάννη Κέκερη με θέμα: «Η Δασική Υπηρεσία, από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα» δημοσιεύεται στο τεύχος 2/2016 του περιοδικού «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΔΙΚΑΙΟ».

————— ♦ • ♦ —————

Η Δασική Υπηρεσία, από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα 

ΙΩΑΝΝΗΣ Ν. ΚΕΚΕΡΗΣ, Δασοπόνος

.

«… καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν,
καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα
… τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες
ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον
κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ».

(από την παραβολή του σπορέως
Λουκ. η ́ 8,15)

 

Στο παρόν άρθρο[1] αποτυπώνεται η μακρόχρονη πορεία της Δασικής Υπηρεσίας στη χώρα μας, μιας υπηρεσίας που ιστορικά έχει να επιδείξει ένα σπουδαίο και κοπιώδες -ενίοτε δε τιτάνιο- έργο για το ελληνικό δάσος και τη φύση και την οποία κόσμησαν και ανέδειξαν κατά καιρούς, σε πείσμα κάθε λογής δυσχερειών και αντιξοοτήτων, λαμπρές προσωπικότητες και φωτεινά παραδείγματα υπαλλήλων της που υπηρέτησαν άοκνα τους θεσμούς της, νοηματοδότησαν ξεχωριστά τους σκοπούς της και χάραξαν με τη ζωή, τη δράση και το έργο τους νέους δρόμους και προοπτικές στην εν γένει αποστολή της.

Ανάμεσα τους, ο κ. Ιωάννης Κέκερης, ένας δασοπόνος που ανέκαθεν υπηρέτησε τον κλάδο με υποδειγματική αφοσίωση και ανιδιοτελή αγάπη για την υπηρεσία και το έργο της, ο άνθρωπος της σπάνιας πείρας, της γνήσιας αίσθησης της ευθύνης και του καθήκοντος, της προσφοράς, του ήθους, της αρετής. Ο λόγος του, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, έχει ξεχωριστό βάρος κι η κάθε συμβουλή του μοιάζει με ευεργεσία. Γιατί δεν είναι μόνον η ιδιαίτερη γνώση του για τα δασικά θέματα που κάνει πολύτιμη τη συμβολή του στο χώρο, όσο το πνεύμα της απλότητας, της καλοσύνης και της ανθρωπιάς μέσα από το οποίο την προσφέρει γενναιόδωρα και την εκφράζει.

Το «Περιβάλλον & Δίκαιο» έχει την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να δημοσιεύει την ακόλουθη σύντομη απόδοση ομιλίας του προς τους φοιτητές του Τμήματος Δασολογίας ΑΠΘ, που έλαβε χώρα στις 21.5.2008, με θέμα: «Το χρονικό της αποδιοργάνωσης της Δασικής υπηρεσίας και οι επιπτώσεις στο Φυσικό Περιβάλλον». Με βαθιά ευγνωμοσύνη για την εν γένει πάντα πρόθυμη και πολύτιμη συνεργασία και συμβολή του και στο δικό μας έργο, του ευχόμαστε από καρδιάς υγεία, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία, μακροημέρευση και πολλά – πολλά ακόμα καλά και δημιουργικά έργα για τα δάση, τη φύση, το περιβάλλον και τον άνθρωπο! 

Σ.Π.

Η σύσταση της υπηρεσίας

Η Ελληνική Δασική Υπηρεσία συστήθηκε το 1830 και θεσμοθετήθηκε με το βδ/γμα «Περί διοργανισμού των Δασονομείων» τον Σεπτέμβριο του 1836. Αφού πέρασε από «μύρια κύματα», πότε με παραγκωνισμό ή και με διάλυση ακόμη (το 1877 ανατίθεται η φύλαξη των δασών στη Χωροφυλακή και η διαχείριση στους Οικονομικούς Εφόρους), οργανώθηκε με αυτοτέλεια και κάποια αυτάρκεια, μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας και αργότερα της Θράκης (1922).

Ανατρέχοντας στο βιβλίο «ΔΑΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» του Πάνου Γρίσπου, Δασολόγου, διαβάζουμε: «Διαχείριση δασών με τη σύγχρονη επιστημονική έννοια δεν υπήρχε, ούτε υπήρξε μεταγενέστερα, μέχρι τη λήξη της τουρκοκρατίας (1922) … Υπ΄ αυτούς τους όρους τα δάση υποβαθμίζονταν ποιοτικά, ενώ απογυμνώνονταν αυτά που ήσαν κοντά στους οικισμούς και στους δρόμους μεταφοράς» (σελ. 129). Όσο για την Πολιτεία, αναφέρει: «Ωρίμαζε η σκέψη ότι το δασικό λεγόμενο προσωπικό ήτο εντελώς παρασιτικό και μάλλον επιζήμιο για το Δημόσιο. Επί πλέον καταπίεζε τον συναλλασσόμενο με τα δάση πολίτη και του προκαλούσε δυσανασχέτηση» (σελ. 225).

Χαρακτηριστική είναι η 164/1883 απόφαση του Αρείου Πάγου σε συζήτηση για το αν επί βλάβη ή φθορά δάσους έχει εφαρμογή ο Ποινικός Νόμος, οπότε το ανώτατο δικαστήριο απεφάνθη αρνητικά με την αιτιολογία ότι «η συντήρηση των Δασών δεν ενδιαφέρει το κράτος». Ενώ ο αρμόδιος Υπουργός κραύγασε σε παρόμοια περίπτωση «Χρήματα θέλω και όχι δάση» (σελ. 129).

Το 1893 ιδρύεται κεντρική Υπηρεσία Δασών, αποκαλούμενη Τμήμα Δασών, που υπαγόταν στο Υπουργείο Οικονομικών.

Το 1896 ιδρύεται η Δασοκομική Σχολή Βυτίνας, οι απόφοιτοι της οποίας τοποθετούνταν στα Δασαρχεία, δίπλα στους Αξιωματικούς της Χωροφυλακής, ως δασοτεχνικοί εισηγητές.

Μόλις το 1917 ιδρύεται ανεξάρτητη Δασολογική Σχολή μαζί με τη δίδυμη, θα λέγαμε, Γεωπονική Σχολή στην Αθήνα και το 1927 μεταφέρεται στη Θεσσαλονίκη.

Με το πδ/γμα της 9.9.1931 θεσμοθετείται και η εκπαίδευση των Δασοφυλάκων.

Έτσι, ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος βρίσκει τη Δασική Υπηρεσία θεσμοθετημένη και διαβαθμισμένη σε μονάδες: Δασαρχεία, Δασονομεία, Δασοφυλάκεια.

Η χρυσή εποχή

Μετά τη λαίλαπα της κατοχής και του εμφυλίου, τη δεκαετία του 1950 και ειδικά μετά το 1957, η Δασική Υπηρεσία στην Ελλάδα ανδρώνεται.

Συνθέτουν το ενεργητικό της έργα με θεαματικά αποτελέσματα, σε κάθε αντικείμενο που άπτεται των αρμοδιοτήτων της, όπως:

– Διοίκηση και διαχείριση των Δασών
– Ανόρθωση υποβαθμισμένων 
– Μελέτη και κατασκευή δασοτεχνικών έργων
– Δασικά φυτώρια
– Αναδασώσεις
– Δασική οδοποιία
– Δασική αναψυχή
– Θηραματοπονία
– Ορεινή ιχθυοπονία
– Βελτίωση ορεινών βοσκοτόπων
– Ορεινή υδρονομία – Διευθέτηση χειμάρρων – Φράγματα υδροληψίας

Και ασφαλώς την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ των Δασών, Δασικών Εκτάσεων και γενικά των δασικών εδαφών, αντικείμενο που αποτελεί κοινή συνισταμένη και επιδίωξη όλων των άλλων αντικειμένων και δράσεων.

Όταν αναφερόμαστε στην προστασία εννοούμε από κάθε κίνδυνο: Καταπατήσεις, παράνομες εκχερσώσεις, λαθροϋλοτομίες, λαθροθηρία, επιδρομές εντόμων, μύκητες και προστασία από πυρκαγιές (πρόληψη – προκαταστολή – καταστολή).

• Ιδρύονται Εθνικοί Δρυμοί από το 1938 μέχρι το 1974.

• Χαρακτηρίζονται, όπου απαιτείται, Προστατευτικά Δάση, εντοπίζονται και προστατεύονται Μνημεία της Φύσης.

• Οργανώνονται τα Δασαρχεία Προτύπου Δασοπονίας, που εφαρμόζουν την Κρατική Εκμετάλλευση Δασών (ΚΕΔ) χαρακτηριστικός τρόπος και πρωτοφανής για τα καπιταλιστικά δεδομένα.

• Η με ΑΥΤΕΠΙΣΤΑΣΙΑ εκτέλεση πάσης φύσεως δασοτεχνικών έργων και εργασιών της ΚΕΔ ανάγει τη Δασική Υπηρεσία σε στυλοβάτη της ορεινής υπαίθρου, με την ευνοϊκότερη οικονομική επιβάρυνση για την πολιτεία, καθώς ο προγραμματισμός, η μελέτη, εκτέλεση, επίβλεψη, επιστασία, παραλαβή, διάθεση στο κοινό σύνολο κάθε δραστηριότητας γίνεται από υπαλλήλους της.

• Προστατευτικές για το περιβάλλον και τα δάση διατάξεις θεσπίζονται στο Σύνταγμα του 1975.

• Ψηφίζονται οι ν. 998/1979 και 1845/1989 για την προστασία των Δασών. «Εκδίδονται τα πδ/γματα 1213/1981 και 402/1988 για την οργάνωση των Δασικών Υπηρεσιών, πρωτοποριακά για την εποχή τους.

• Με την απογραφή Δασών του 1992 μιλάμε για 49,3% ποσοστό δασοκάλυψης της Χώρας, που μεταφράζεται σε 65 εκατομμύρια στρέμματα με 25,4% βιομηχανικά και 23,9% μη βιομηχανικά δάση. Σε αυτά, αν προσθέσουμε βοσκότοπους, βραχώδεις εκτάσεις, αλπικές ζώνες και τα ορεινά ύδατα (16% συνολικά) συμπεραίνουμε ότι πάνω από 65% των εδαφών της Επικράτειας διαχειρίζεται και προστατεύει η Δασική Υπηρεσία, δηλ. 85 εκατ. στρέμματα!

• Το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση -σε έκθεσή του- κατατάσσει την Ελλάδα στην ΤΕΤΑΡΤΗ ΘΕΣΗ, μεταξύ των 15 (τότε) χωρών της ΕΕ, για τη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ και ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ των ΔΑΣΩΝ της, μετά την Ελβετία, Φινλανδία και Αυστρία, τουτέστιν ΠΡΩΤΗ στις Μεσογειακές Χώρες (Εφημ. «Απογευματινή», 30.5.1998).

• Η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση Friends of the Earth και το οικολογικό περιοδικό “Τhe Ecologist” βαθμολογεί την Ελλάδα με 70/100 για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας (δηλ. των ειδών αγρίων ζώων και φυτών, αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας). Σε όλες τις άλλες βαθμολογίες η Χώρα μας συγκέντρωσε πολύ χαμηλή βαθμολογία: Εκπομπές διοξειδίου του άνθρακος ανά κάτοικο (26/100). Διαχείριση αποβλήτων (26/100). Χρήση φυσικών αποθεμάτων (23/100). Υδάτινα αποθέματα (37/100). Ποιότητα του αέρα με 31/100 (Εφημ. «Τα Νέα», 5.9.2005).

Σύμφωνα με τα παραπάνω περιμέναμε τις καλύτερες εξελίξεις για τη Δασική Υπηρεσία, εν όψει, μάλιστα, της εισόδου της Χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δυστυχώς, τη δεκαετία του 1980 η Δασική Υπηρεσία εγκαταλείπεται, αρχικά, στην τύχη της, για να μετατραπεί η εγκατάλειψη σε υποβάθμιση και απαξίωση, μέχρι διωγμού.

Η πορεία προς την κατάρρευση

1979-1985: Τρία κατά σειρά νομοσχέδια του Υπουργείου Γεωργίας για την Οργάνωση της Δασοφυλακής δεν προωθούνται στη Βουλή για ψήφιση.

1986: Εκδίδεται το πδ/γμα 126/1986, με το οποίο ανατίθεται η εκμετάλλευση των δημοσίων δασών και των δασών των ΝΠΔΔ στους Συνεταιρισμούς, καταργώντας έτσι έμμεσα την ΚΕΔ και τα Δασαρχεία Προτύπου Δασοπονίας.

Ο ν. 1650/1986 δίνει τη δυνατότητα αποδέσμευσης από τη Δασική Υπηρεσία εκτάσεων «ειδικού ενδιαφέροντος», που στην πράξη μεταφράζεται σε ποσοστό 18% της συνολικής έκτασης της Χώρας με το γνωστό δίκτυο Natura 2000.

1984: Αρχίζουν τα πρώτα κρούσματα επίσημης και ανεπίσημης αμφισβήτησης της αποτελεσματικότητας της Δασικής Υπηρεσίας στην κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Κατηγορούνται οι δασικοί ότι δεν γνωρίζουν από φωτιές και επιμένουν να κρατήσουν τις πυρκαγιές για υπερωρίες και επιδόματα (..!).

1985: Η κατάσβεση ανατίθεται στις Ένοπλες Δυνάμεις, για να αφαιρεθεί την ίδια χρονιά.

1986: Ανάθεση της δασοπυρόσβεσης στο Πυροσβεστικό Σώμα (ΠΣ) που την αποποιήθηκε την ίδια περίοδο.

1987: Επαναλαμβάνεται η προσπάθεια, με μερική εμπλοκή του ΠΣ.

Το 1989 ψηφίζεται ο θεσμικός για τη Δασοπροστασία ν. 1845/26.4.1989, με τον οποίο θεσπίζεται ο Ενιαίος Φορέας Δασοπροστασίας. Με την ψήφιση του Νόμου αυτού φάνηκε ότι η Πολιτεία αναθεώρησε τις απόψεις της για τα δασικά πράγματα της Χώρας. Δυστυχώς τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι επρόκειτο για αναλαμπή της Πολιτείας και κύκνειο άσμα για τη Δασική Υπηρεσία.

1990: η Πολιτεία πείθεται, παρά τις αντίθετες γνώμες κάποιων, ότι μόνο με σφύζουσα Δασική Υπηρεσία μπορούμε να μιλάμε για ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.

Ψηφίζεται ο ν. 1892/1990, με τον οποίο θεσπίσθηκε η συμμετοχή των ΟΤΑ στη δασοπροστασία και ο εθελοντισμός των πολιτών.

1991: Το Υπουργικό Συμβούλιο αποφασίζει την ίδρυση Γενικής Γραμματείας Δασών.

1992: Συντάσσεται το ομόφωνο πόρισμα της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για την οργάνωση του Ενιαίου Φορέα Ανάπτυξης – Διαχείρισης – Προστασίας των Δασών, στα πλαίσια της Δασικής Υπηρεσίας.

1993: Εκδίδεται το πδ/γμα 242/1993 για τη σύσταση του Δασικού Σώματος (ΔΑ.ΣΩ). Διορίζονται Δασικοί Υπάλληλοι ύστερα από δεκαετία (προηγούμενοι διορισμοί: το 1983).

1995: Ψηφίζεται από τη Βουλή ομόφωνα η εφαρμογή του ομόφωνου πορίσματος της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Έτσι φάνηκε ότι φεύγουν τα σύννεφα από την πορεία των Ελληνικών δασικών πραγμάτων.

Ωστόσο:

Το 1995 η τότε ηγεσία του ΠΣ μονομερώς συντάσσει πρόταση – μελέτη ανάληψης της Δασοπυρόσβεσης από αυτό και επανέρχεται στο προσκήνιο η όλη αμφισβήτηση και κατακραυγή κατά της Δασικής Υπηρεσίας, χειρότερη από ποτέ.

1997: χαριστική βολή για τη Δασική Υπηρεσία υπήρξε η πυρκαγιά του περιαστικού Δάσους της Θεσσαλονίκης «Κέδρινος Λόφος – Σέιχ Σου» στις 6 Ιουλίου[2].

1998: Ψηφίζεται ο ν. 2612/1998, με θετική ψήφο μόνο των (παρόντων) βουλευτών της τότε συμπολίτευσης (επί 256 ψηφισάντων: 44 απόντες, 136 υπέρ, 120 κατά, Πρακτικά Βουλής 6.5.1998)[3], με τον οποίο η δασοπυρόσβεση ανατίθεται κατ΄ αποκλειστικότητα στο Πυροσβεστικό Σώμα και παραμένει το αντικείμενο της πρόληψης στη Δασική Υπηρεσία …[4].

Ο κύβος ερρίφθη

Μάταια έσπευσαν να καταθέσουν στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής τις τεκμηριωμένες επιστημονικά θέσεις και απόψεις τους η Δασολογική και οι Δασοπονικές Σχολές, οι Φοιτητικές Ενώσεις των Σχολών αυτών, οι Δασικές Συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ο κύβος ερρίφθη. Εξαφανίζεται το ομόφωνο Πόρισμα της Βουλής και διχοτομείται το αντικείμενο της Δασοπροστασίας.

Διατάσσεται η Δασική Υπηρεσία να παραδώσει στο Πυροσβεστικό Σώμα (εκτός από τα πυροσβεστικά οχήματα) επιβατικά αυτοκίνητα και σχεδόν όλο το σε καλή κατάσταση ραδιοτηλεφωνικό υλικό. Την ίδια χρονιά μετατάσσονται στο ΠΣ 1.200 Δασοφύλακες και Οδηγοί, χωρίς αντικατάσταση.

Αναπόφευκτη πλέον η αποδιοργάνωση της Δ.Υ. σε όλα τα οργανωτικά επίπεδα. Αν κάποιοι, συγκρίνοντας τα δασικά πράγματα του 19ου με αυτά του 21ου αιώνα, επαναπαύονται στο ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται» πρέπει να γνωρίζουν και τον αντίλογο ότι «όταν αυτή επαναληφθεί επαναλαμβάνεται ως φάρσα».

Επιλεγόμενα

Χρόνια τώρα οι υπάλληλοι της Δασικής Υπηρεσίας φωνάζουμε προς κάθε κατεύθυνση, αλλά σε «ώτα μη ακουόντων»: «Φοβόμαστε πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα της  κατάρρευσης του όλου συστήματος Διατήρησης – Προστασίας – Ανάπτυξης – Διαχείρισης και Βιώσιμης Αξιοποίησης των Ελληνικών δασών και δασικών εδαφών, που επιστημονικά, εμπειρικά και με ήρεμη διαδοχή κατόρθωσε σε δύσκολους καιρούς να οργανώσει και να διατηρήσει η Ελληνική Δασική Υπηρεσία, η οποία κέρδισε την εμπιστοσύνη του ορεινού κατοίκου, τον συμφιλίωσε με το δάσος και πέτυχε τα σημερινά αποτελέσματα. Περισσότερο παρά ποτέ επιβάλλεται, σήμερα, να αντιμετωπισθεί ενιαία η δασική υπόθεση στην Ελλάδα, ως δασικό πρόβλημα, που ζητάει τη λύση του».

Υπό κατάρρευση λοιπόν τελεί το σύστημα και αν δεν κατέρρευσε εντελώς ακόμη, αυτό οφείλεται στα ιστορικά θεμέλια της Δασικής Υπηρεσίας, αλλά και στην υπομονή και επιμονή των υπαλλήλων που της απέμειναν.

Όσοι, για όποιους λόγους, θεωρούν επιβεβλημένη την υποβάθμιση ή και κατάργηση (!) της Δασικής Υπηρεσίας, θα πρέπει να προτείνουν φορέα αντικατάστασης τεκμηριωμένο επιστημονικά, εμπειρικά και σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική. Η διατύπωση του άρθρου 24 του Συντάγματος: «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός» δεν αφήνει περιθώρια για αναβολές και πειραματισμούς.

Η διδαχή και συνάμα προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού «οι άνθρωποι θα μείνουν πτωχοί γιατί δεν θα έχουν αγάπη στα δένδρα» επαληθεύεται, σταδιακά, με το παγκόσμιο οικολογικό πρόβλημα.

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να αντιληφθείς ότι χωρίς Δασική Υπηρεσία δεν μπορεί να υπάρξει Δασοπροστασία. Η απαξίωσή της στην Ελλάδα δεν είναι κάτι το καινούργιο, όπως φάνηκε από τα παραπάνω. Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.

Τοπίο Χαλκιδικής – Νίκος Φωτάκης

___________________________________

[1] Το παρόν άρθρο, περίληψη ομιλίας του συγγραφέα σε φοιτητές της Δασολογικής Σχολής του ΑΠΘ, στις 21.5.2008, με θέμα: «Το χρονικό της αποδιοργάνωσης της Δασικής υπηρεσίας και οι επιπτώσεις στο Φυσικό Περιβάλλον», δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι του 2008 και σε τοπικές εφημερίδες της Χαλκιδικής. Βλ. και ιστολόγιο: https://dasarxeio.com/2014/02/09/1140-2/

[2] Η πυρκαγιά του Σέιχ Σου ξέσπασε ημέρα Κυριακή ώρα 15:30. Αεροσκάφη δεν υπήρχαν. Έφθασαν στις 7:30 το απόγευμα η Δασική Υπηρεσία αιμορραγούσα (έτσι την είχαν καταντήσει), με σημαντικές ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό. Ημέρα Τρίτη 8.7.1997 πρωί, μετά 40 ώρες δεν έκαιγε πουθενά, ούτε κάπνιζε. Ζημίες: 16.000 στρ. καμένα, καμιά βλάβη σε κτίσμα, δεν κινδύνευσε ανθρώπινη ζωή. Αν τα γεγονότα του 2007 συνέβαιναν επί Δασικής Υπηρεσίας, θα υπήρχε τόπος να κρυφτούν αυτή και οι υπάλληλοί της;

[3] Δεν απασχόλησε κανέναν, ότι ένα τόσο σοβαρό νομοσχέδιο ψηφίστηκε από 136 μόνο βουλευτές σε σύνολο 300 βουλευτών της Βουλής;

[4] Το δασικό οικοσύστημα, θεμέλιο και σπονδυλική στήλη του Φυσικού Περιβάλλοντος, καθώς αποτελεί ένα ενιαίο, πολυσύνθετο σύνολο με δική του ζωή και λειτουργία, απαιτεί ενιαία προστασία και διαχείριση. Η κατάτμηση κάθε δασικού αντικειμένου αποτελεί διάσπαση του ενιαίου αυτού συνόλου, με χείριστα αποτελέσματα για το ίδιο το οικοσύστημα.

.

---

Stamatios Sekliziotis Ανεμογεννήτριες και καμμένα - Ταύτιση ή μόνο φωνές....

Stamatios Sekliziotis

Ανεμογεννήτριες και καμμένα - Ταύτιση ή μόνο φωνές....

Εδώ και κάποια χρόνια, από τότε που ξεκίνησε η επιδρομή των ανεμογεννητριών στο πανέμορφο και σπάνιο Ελληνικό Τοπίο..., γίνεται σε μόνιμη βάση μια θλιβερή συσχέτιση μεταξύ καμμένων περιοχών και τοποθεσιών όπου "αυθαίρετα", από ότι φαίνεται, χωροθετούνται συστάδες ανεμογεννητριών... και υποστηρίζεται ότι τα δύο ως γεωγραφικά μεγέθη ταυτίζονται... (χωρικά τα μεγέθη)...

Κατ' αρχάς χωρίς να μπει κανείς σε καμιά ερευνητική διαδικασία να επιβεβαιώσει την ταύτιση, υπάρχουν τρία επιβεβαιωμένα και λογικής βάσης στοιχεία τα οποία συνηγορούν υπέρ της ταύτισης και υπέρ κάθε υποψίας (προσωπικά τα έχω αναλύσει με εκτεταμένους σχολιασμούς σε μερικές από τις 70 και πλέον αναρτήσεις μου για τα Αιολικά στα τελευταία 10 περίπου χρόνια)...., όπως :

(1) όταν φυτεύονται ανεμογεννήτριες σε καμένες περιοχές όπου η καμμένη βλάστηση δεν υπάρχει ή έχει ξυλευθεί... οι διανοίξεις δρόμων και ξέφωτων για τις εγκαταστάσεις αιολικών γίνεται πολύ πιο εύκολη και λιγότερο δαπανηρή για τους κατασκευαστές....

(2) οι μανούβρες των μεγάλων οχημάτων μεταφοράς λεπίδων διευκολύνονται αφάνταστα από τα χαμηλότερα προς τα ψηλότερα, χωρίς νοιάξιμο για το πράσινο, χωρίς καταγγελίες προφανώς και χωρίς γκρίνια για το πράσινο που έπαψε πλέον να υπάρχει στην περιοχή...

και (3) δεν υπάρχει τριβή και άρα επιβράδυνση ανέμων πάνω σε ζωντανό δάσος πριν φτάσουν στις αναμογεννήτριες, επηρεάζοντας αρνητικά την λειτουργία τους. Ένα γυμνό, καμένο ή αποψιλωμένο Τοπίο πάντα διευκολύνει την λειτουργία των ανεμογεννητριών...

Για να δοκιμαστούν όμως οι απόψεις και να πιστοποιηθεί επιστημονικότερα (=αντικειμενικότερα) αυτή η ταύτιση..., θα μπορούσε κάποιος φορέας (Πανεπιστήμιο, Ίδρυμα Ερευνών, κάποιος Κοινοτικός Φορέας εκτός Ελληνικού ελέγχου και επήρειας.....) να προβεί σε μια χαρτογραφική άσκηση διαπίστωσης, κάνοντας χρήση ιστορικής γεωγραφικής πληροφορίας (π.χ. που θα αφορά τα τελευταία 10 χρόνια), όλων των διαθέσιμων εργαλείων Τηλεπισκόπησης (Remote Sensing), GIS, υπαρχόντων χαρτογραφικών υποβάθρων "ιστορικών πυρκαγιών" στην Ελλάδα, κλπ.

Αφού λοιπόν υπάρξει ένα πλήρες χαρτογραφικό υπόβαθρο (χωρισμένο σε Δήμους, ή σε γεωμετρικά διορθωμένες πινακίδες 1/50.000 ή 1/25.000) με όλες τις πυρκαγιές δεκαετίας, με ακριβείς οριοθετήσεις της καμένης γης, μετρήσεις εκτάσεων, είδος κάλυψης γης και χρήσης πριν καούν και τις χρονολογίες συμβάντος, ερχόμαστε στη συνέχεια με τις ίδιες κλίμακες και επικαλύπτουμε το ήδη χαρτογραφημένο μας προϊόν, με χάρτες διασποράς Αιολικών στη χώρα και κατά περιοχή να δούμε εάν ταυτίζονται ή όχι ή κατά πόσον....

Μόλις λίγες ημέρες πριν, ο κ. ΠΘ μίλησε για μικροδορυφόρους "γαιοεπισκόπησης" όπως είπε, από Έλληνες επιστήμονες και μάλιστα από ειδικούς που επιστρέφουν στην Ελλάδα.... Η παρουσίαση μάλιστα, καλύφθηκε από όλα τα μ.μ.ε. ως κάτι το μοναδικό και καινοτόμο για τη χώρα μας.... Επομένως "Ιδού η Ρόδος....".

Με μια "επικίνδυνη" όμως διαφορά...., προφανώς και δεν θα ήθελε κανένας πρωτεργάτης καταστροφής της Ελληνικής Φύσης από τις πολιτικές των ΑΠΕ τα τελευταία 15 χρόνια...., να αποδειχθεί επίσημα μια τέτοια τραγική και εγκληματική ταύτιση (ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ-ΑΙΟΛΙΚΩΝ)....

Άλλωστε δεν είναι απαραίτητο να ανακαλύψουμε ή να σχεδιάσουμε "μικροδορυφόρους".... Δορυφόροι ΥΠΑΡΧΟΥΝ.... και μάλιστα αφάνταστα προηγμένης Τεχνολογίας, με εικόνες/σαρώσεις και καλύψεις των οποίων υπάρχουν διαθέσιμες σε Ευρώπη (ESA) και ΗΠΑ (NASA) και οι οποίοι χρησιμοποιούν διάφορους αισθητήρες για να καταγράφουν την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπεται ή ανακλάται από τη γη, παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες για ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, κυρίως της βλάστησης, των αλλοιώσεων του εδάφους, των πυρκαγιών και των πληγών που αφήνουν πίσω τους, των χρήσεων γης, των φυσικών καταστροφών και όποιων αλλαγών συμβαίνουν στην επιφάνεια της γης, μέχρι το υπέδαφος και τους βυθούς των ωκεανών....

Από πάνω μας διέρχονται περίπου 1.200 ενεργοί δορυφόροι "γαιοεπισκόπησης (!!!!!.....)" σε τροχιά γύρω από τη γη. Οι δορυφόροι αυτοί χρησιμοποιούνται για διάφορους σκοπούς, όπως οπτική απεικόνιση, μετεωρολογία και απεικόνιση ραντάρ. Ο αριθμός των δορυφόρων "γήινων πόρων" όπως αλλιώς συνηθίζεται να λέγεται..., έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, με αύξηση 25% μεταξύ των αρχών του 2022 και των αρχών του 2024.

Στο πλαίσιο αυτό της Δορυφορικής Τηλεπισκόπησης και των δυνατοτήτων ανάλυσης/επεξεργασίας των απεικονίσεων (Image Processing) μαζί με υψηλής ευκρίνειας αεροφωτογραφίες (έγχρωμες, πολυφασματικές και B+W) από αεροσκάφη και πλατφόρμες που διαθέτουν scanners (για Infrared @ Thermal Infrared καλύψεις....), οι καλοί γνώστες της φωτοερμηνείας γήινων απεικονίσεων (κυρίως Γεωτεχνικοί Επιστήμονες), μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα ζητήματα που έθεσα παραπάνω και όχι μόνο.... Δεν είναι εύκολες οι απαντήσεις από το γραφείο και τον υπολογιστή, αλλά σίγουρα ενισχύεται από εκτεταμένες εργασίες τοπίου, με εξοικείωση με το φυσικό περιβάλλον και τα συστατικά του....

Αυτού του είδους εγχειρήματα μπορούν να γίνουν και στη χώρα μας, αλλά με προϋποθέσεις "ελευθεριότητας"..... Υπάρχει ένα εκλεκτό και πολύτιμο Επιστημονικό Δυναμικό (εντός και εκτός χώρας) που θα μπορούσε να επιστρατευθεί, αρκεί να υπάρξει γενναία Κρατική ενίσχυση, ουσιαστικό ενδιαφέρον, και όχι περελκυστικές συμπεριφορές και τακτικές, όταν το αποτέλεσμα μιας έρευνας μπορεί να γεννήσει "πολιτικό κόστος"....

Δεν το συνηθίζω να ευλογώ τα γένια μου (τα αφήνω πάντα λίγο το καλοκαίρι....) ή να ανεβάζω βιογραφικά και να περηφανεύομαι για τα όσα έκανα στον βίο μου (και σωστά και λάθη...), άλλωστε όσο μεγαλώνεις και επαγγελματικά έχεις ήδη αγγίξει μια ικανοποιητική πληρότητα..., πέφτει και η ένταση της αυτοπροβολής (εκτός αν ψάχνεις για δουλειά, για κανένα project της προκοπής... και νέο εργοδότη....)... Αυτοί που με ξέρουν χρόνια τώρα, μου είναι αρκετοί, αλλά και αυτοί που προσποιούνται ότι δεν με ξέρουν και αυτοί χρειάζονται για να αναγκάζονται να με διαβάζουν και να με ακούν, και μακάρι να τους το έκανα με το ζόρι... Απλά κάποιοι με ρωτούν συχνά, από που αντλώ την "αρμοδιότητα" να ομιλώ, να αναπτύσσω κάποια θέματα που τους φαίνονται άλλοτε χρήσιμα, άλλοτε δυσκολοκατάληπτα και άλλοτε ερεθίσματα προς την εξουσία η οποία ως εκ φύσεως "πολύξερη", "άριστη" και "κωφή", δεν ανταποκρίνεται.... (έτσι γίνεται όταν τα ξέρεις και όταν τονίζεις τα λάθη της....).

Στο παρελθόν λοιπόν, έχω αφιερώσει κάποια χρόνια και πολλές χιλιάδες ανθρωποώρες στην τέχνη και επιστήμη της Τηλεπισκόπησης (Remote Sensing) ως βασικό εργαλείο με ποικίλες εφαρμογές, μελέτες & παρουσιάσεις στην Αξιολόγηση του Αστικού και Φυσικού Τοπίου, τις Χρήσεις και Καλύψεις γης, των Φυσικών Οικοσυστημάτων, των Διαταραγμένων Τοπίων, κλπ (στη Σκωτία, στην Ουαλία, στα Midlands της Αγγλίας, στην Τζαμάικα, στην Τεχεράνη, στην Ισπανία, στην Κόστα Ρίκα, στην Λιβύη, την Ζιμπάμπουε, συμμετοχή στον Οικολογικό Χάρτη της Ευρώπης, στην οριοθέτηση των Υγροβιοτόπων, σε έναν σωρό Επιτροπές, κλπ, κλπ... Η Βρετανική Εταιρία Τηλεπισκόπησης με έχει τιμήσει εδώ και κάτι χρόνια αναγορεύοντας με σε Fellow, τίτλος που απαιτεί επαρκές ιστορικό δράσης, αριθμό συστάσεων από άλλους Fellows και πιστοποιήσεις εμπλοκής σε σχετικά projects and/or Research...

Αυτά για την Ιστορία..... και ξαναλέω απευθυνόμενος στους "κωφούς" που βγαίνουν στα κανάλια και ισχυρίζονται το ορθόν της παντογνωσίας τους, χωρίς αποδείξεις....

"Ιδού η Ρόδος Κύριοι"...

Σ. Σεκλιζιώτης

 Chris Rodopoulos

Επειδή δεν είμαστε ψεκασμενοι....αλλά απλοί μηχανικοί ....και δεν σας παίρνει να τα βάλετε μαζί μας ....

Εάν θέλετε βέβαια ....ορίστε μέρος, τόπο και μέσο ....

ΓΙΑΤΙ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΑΣΗ;

Επειδή πολλοί θα σας πουν ότι οι ανεμογεννήτριες μπορούν να τοποθετηθούν και σε δασικές περιοχές και δεν είναι προϋπόθεση να αποψιλωθούν ή να καούν σημειώστε τα κάτωθι:

• H Ροή του αέρα για την σωστή απόδοση των ανεμογεννητριών βοηθάει αν είναι ομαλή (laminar flow) και όχι διαταραγμένη (turbulent flow).

• Η ύπαρξη δάσους και έντονης βλάστησης στην περιοχή δημιουργεί αναταράξεις στην ροή του αέρα που δεν βοηθάει στην ομαλή λειτουργία και την υψηλή απόδοση των ανεμογεννητριών εκτός αν το ύψος του πυλώνα της ανεμογεννήτριας είναι τέτοιο που τοποθετεί τα πτερύγια πολύ πιο πάνω από την κορυφή του δάσους.

• Έχουν τοποθετηθεί ανεμογεννήτριες σε δασώδεις περιοχές αλλά το κόστος του πυλώνα αυξάνεται εκθετικά σε σχέση με το ύψος του σε δασικές περιοχές.

• Αν ο λόφος ή το βουνό στην κορυφή του οποίου έχουν τοποθετηθεί ανεμογεννήτριες είναι χωρίς βλάστηση τότε η ροή του αέρα είναι ομαλή προς την κορυφή και επιταχυνόμενη. Αν όμως υπάρχει δάσος ή έντονη βλάστηση και μάλιστα με δένδρα διαφορετικού ύψους η ομαλή ροή διαταράσσεται (break of laminar flow) και μειώνεται και η ταχύτητα του αέρα που φτάνει στην έλικα της ανεμογεννήτριες

• Η ύπαρξη δάσους μπορεί να δημιουργήσει ανοδικά ρεύματα στον αέρα και να ανακόψει την ταχύτητα του αέρα πριν συναντήσει τα πτερύγια της ανεμογεννήτριας.

• Η απόσταση μεταξύ 2 ανεμογεννητριών πρέπει ιδανικά να είναι ίση με 7 Χ την διάμετρο των πτερυγίων (wind park effect). Με διάμετρο πτερυγίων 90 μέτρα η απόσταση μεταξύ 3 ανεμογεννητριών πρέπει να είναι 1260 μ. αυτή η απόσταση πρέπει να έχει αποψιλωθεί (η ενδεχομένως να έχει καεί). Για την τοποθέτηση 5 ανεμογεννητριών αυτού του μεγέθους θέλουμε μια αποψιλωμένη (η καμένη) κορυφογραμμή 3+ χιλιομέτρων.

• Μία Wind Farm πρέπει να συνδέεται με τον κατάλληλο υποσταθμό υψηλής τάσης. Τα εναέρια καλώδια δεν μπορούν να περνάνε σε ευθεία γραμμή πάνω από δάση. Αν αυτά τα δάση έχουν καεί τότε διευκολύνεται η τοποθέτηση των πυλώνων των καλωδίων και η διανομή προς τα ΚΥΤ και προς τα κέντρα κατανάλωσης .

Εκ των άνω προκύπτει ότι μία περιοχή χωρίς βλάστηση είναι πολύ πιο προσιτή για την εγκατάσταση των Wind Farms. Χωρίς βεβαίως αυτό να προσδιορίζει ότι το κάψιμο της Βόρειας Εύβοιας στόχευε στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών. ‘Όμως, μπορούμε σίγουρα να αναγνωρίσουμε ότι μία περιοχή με πυκνή βλάστηση η όπως τα Βουνά της Βόρειας Εύβοιας και χωρίς δυνατότητα προσπέλασης τόσο για τις ανεμογεννήτριες όσο και για τους πυλώνες διανομή ήταν μάλλον ακατάλληλη επιλογή και δεν έπρεπε να τύχει της έγκρισης που πρόσφατα έδωσε η ΡΑΕ και μάλιστα ίσως χωρίς μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Με την υφιστάμενη διαμόρφωση του εδάφους και της προ των πυρκαγιών βλάστησης της Βόρειας Εύβοιας, η τοποθέτηση των ήδη εγκεκριμένων ανεμογεννητριών στην περιοχή θα ήταν ιδιαίτερα προβληματική για τους κάτωθι λόγους

Α. Έπρεπε να υπάρξει αποψίλωση αλλά και προσπέλαση στις κορυφογραμμές που θα τοποθετούσαν τις ανεμογεννήτριες

Β. Στο ύψος των πυλώνων κάθε ανεμογεννήτριας έπρεπε να προστεθεί και το ύψος της βλάστησης της περιοχής γεγονός που αυξάνει τα στατικά προβλήματα του πυλώνα και ανεβάζει εκθετικά το κόστος εκάστης ανεμογεννήτριας.

Γ. Για το δίκτυο μεταφοράς ενέργειας από τις ανεμογεννήτριες στο πλησιέστερο ΚΥΤ (Υποσταθμό Υψηλής Τάσης) θα έπρεπε να τοποθετηθούν Πυλώνες με καλώδια μεταφοράς μέσα από την δασική έκταση (με υψηλό κίνδυνο), και να εξασφαλισθεί προσπέλαση σε δεκάδες πυλώνες μέσα στο δάσος που προϋποθέτει εκτεταμένη αποψίλωση του δάσους και άνοιγμα δρόμων .

Δ. Οι πυλώνες μεταφοράς έπρεπε και αυτοί να έχουν πρόσθετο ύψος πολύ πάνω από την βλάστηση, γεγονός που ανεβάζει το κόστος των πυλώνων διανομής.

Όλα τα ανωτέρω θα έκαναν την τοποθέτηση των εγκεκριμένων ανεμογεννητριών εξαιρετικά δαπανηρή και θα έπρεπε να αποψιλωθούν οι κορυφογραμμές, οι δρόμοι προσπέλασης των Wind Farms και οι δρόμοι προσπέλασης των πυλώνων μεταφοράς. Θα πρέπει να δεχθούμε ότι μεγάλο μέρος της πρόσθετης δαπάνης μας το αφαίρεσε η πρόσφατη πυρκαγιά και μας έδωσε πράσινο φως για την τοποθέτηση πυλώνων διανομής της ενέργειας μέσα από την ανύπαρκτη πιά πυκνή βλάστηση.

Αν παρ’ ελπίδα το κάψιμο της Βόρειας Εύβοιας είχε στόχο την διευκόλυνση και αφαίρεση των άνω προβλημάτων εγκατάστασης στις ήδη εγκεκριμένες ανεμογεννήτριες για την Βόρεια Εύβοια τότε το έγκλημα που έγινε παίρνει τεράστιες διαστάσεις.

Είναι ιδιαίτερα εμφανές ότι η έγκριση της ΡΑΕ δόθηκε χωρίς να υπολογισθούν σωστά και σε πλήρη έκταση οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις όπως ...σχεδιάστηκε από την πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πηγή: Theo Metsis