Πως βλέπουμε τα σκουπίδια στην πόλη? Προβλήματα και προβληματισμοί.

 Αν και η Σύρος είναι ένα πολύ όμορφο νησί, αυτό που με εντυπωσίασε είναι το ότι δεν χρησιμοποιούν κάδους αποκομιδής απορριμμάτων. Έχουν ορισμένα σημεία στην παραλία όπου σε ειδικές κλειστές κατασκευές ,σαν καρότσα απορριμματοφόρου, ρίχνουν τα οικιακά σκουπίδια.

Πολλές φορές, πάρα πολλές φορές μιλάμε για τα σκουπίδια μας και την απαράδεχτη κατάσταση μικρών χωματερών, 3 και 4 κάδων στην σειρά στην αγορά με μια μεγαλύτερη δίπλα στο Αρχιπέλαγος στην παραλία.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να βγάλουμε τους κάδους από την αγορά τουλάχιστον.

Είναι τραγικό να μην μπορούν οι κάτοικοι των γύρω κατοικιών να αναπνεύσουν πολλές φορές από την βρώμα, είναι απαράδεκτο η θέα και οι ρύποι των σκουπιδιών. Είναι απελπιστική η κατάσταση όταν φυσά και ο αέρας ανακατεύει τα σκουπίδια και τα απλώνει παντού, η όπως έχει πολλές φορές, το δεχόμαστε στο πρόσωπο.

Πάρα πολλές φορές, ρίχνουμε το φταίξιμο στους κατοίκους, στους επαγγελματίες  η ακόμα και στους εργαζόμενους αν τα μαζεύουν καλά η όχι.

Πολύ απλά, ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ τόσο πολύ από αυτούς. Φταίει το σύστημα αποκομιδής που είναι λάθος.

Και αυτό είναι που πρέπει να δούμε με ορθάνοιχτα μάτια. ΤΟ ΛΑΘΟΣ.

Δεν είναι θέμα μόνο το αν  οι τουρίστες που κάνουν βόλτες στην πόλη αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση, ούτε το τραγικό πρόβλημα στην παραλία όπου ο τόπος συγκέντρωσης είναι απέναντι από καταστήματα εστίασης και βόλτας. Είναι περισσότερο για μας, τους κατοίκους. Για την ποιότητα ζωής μας, για την ψυχολογία μας, για την χαρά που στερούμαστε να περπατάμε, να ζούμε, να αναπνέουμε σε μια καθαρή πόλη.

Όσο για το θέμα της ανακύκλωσης το μόνο που μας προκαλεί είναι μια τεράστια θλίψη.

Προσωπικά θυμάμαι 40 χρόνια πριν, στα καταστήματα, κλείναμε τις κούτες και τις πηγαίναμε στην ανακύκλωση. Πριν σαράντα χρόνια ! και τώρα δεν μπορούμε να βρούμε μια λύση?

Υπάρχουν λύσεις αλλά η λύση δεν είναι να κατηγορεί ο ένας τον άλλον.

Δεν έχει καμιά σημασία αν γίνεται σε άλλα χωριά και μικρές η μεγαλύτερες πόλεις της Εύβοιας η της Ελλάδας. Σημασία έχει μόνο να καταλάβουμε εμείς ότι δεν μας αξίζει αυτή η βρώμα. 

Θα πρέπει να τονίσουμε ότι ακόμα και η πολυδιαφημιζόμενη επιλογή στην πηγή, είναι ήδη ξεπερασμένη μιας και με τα νέα μηχανήματα, η διαλογή γίνεται στα κέντρα διαλογής ακόμα και αν είναι όλα μαζί. Η τεχνολογία μας έχει ξεπεράσει και εμείς, στην Ελλάδα, ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει αυτό που άλλοι, έχουν ήδη αφήσει πίσω.

Ένας τρόπος που έχει αναφερθεί από την προηγούμενη θητεία της Δημαρχίας, ήταν οι βυθιζόμενοι κάδοι. Όπως διαβάζουμε στο ενημερωτικό σημείωμα για τους κάδους βλέπουμε ότι, τα

 

Συστήματα Βυθιζόμενων Κάδων

Τα σημεία όπου γίνεται η συλλογή απορριμμάτων, είναι συνήθως μία πηγή ενόχλησης και για τους κατοίκους και  για τους υπευθύνους του Δήμου. Οι κατοικίες και κυρίως αυτές που βρίσκονται κοντά σε αυτά τα σημεία, αντιμετωπίζουν τον θόρυβο και την αντιαισθητική και απεχθή θέα.   Εντούτοις, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις: Το σύστημα βυθιζόμενου κάδου  , προσφέρει μικρά, διακριτικά σημεία συλλογής απορριμμάτων, αντίθετα με τα μεγάλα ογκώδη υπάρχοντα συστήματα. Χωρίς θόρυβο, οσμές, όλα γίνονται υπόγεια και προσδίδει ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα.    Η   γνωστή σε όλη την Γερμανία και στην Ευρώπη γενικά μέθοδος,  "ανακάλυψε την ιδέα του βυθιζόμενου συστήματος" πολλά χρόνια πριν, επενδύοντας σε ευρύ φάσμα ειδικών με αποτέλεσμα να κρατά την κυρίαρχη θέση στον τομέα αυτό.   Υπάρχει μία επιλογή προϊόντων που μπορούν να υιοθετηθούν αρμονικά σε συγκεκριμένα σημεία και να ενσωματωθούν για να δώσουν την καλαισθησία στην όψη της πόλης – γεγονός που ευχαριστεί τους σχεδιαστές πόλεων, αρχιτέκτονες, αλλά κυρίως, τους κατοίκους. Τα υπάρχοντα σημεία συλλογής απορριμμάτων, που προσδίδουν μία ακαλαίσθητη και πολύ δυσάρεστη όψη μπορούν να μετατραπούν σε μία πολύ ευχάριστη, υγιεινή και καλαίσθητη εικόνα.   Τι γίνεται όμως σε άλλα μέρη της Ευρώπης?

Τι κάνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη με τα σκουπίδια τους

Την ώρα που στην Ελλάδα η διαχείριση των απορριμμάτων παραμένει ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα, πολλές χώρες της ΕΕ έχουν καταφέρει εδώ και αρκετά χρόνια όχι μόνο να βρουν λύση αλλά και να εκμεταλλεύονται τα απορρίμματα προς όφελός τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Κομισιόν, χώρες όπως η Δανία, η Σουηδία, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Γερμανία διαθέτουν δεκάδες μονάδες αποτέφρωσης, επεξεργασίας και ανακύκλωσης σκουπιδιών, δηλαδή υπερσύγχρονα εργοστάσια τα οποία μετατρέπουν τα απορρίμματα σε ενέργεια και θέρμανση με τεράστια οφέλη για το περιβάλλον.

Μία βασική διαφορά σε σχέση με την Ελλάδα είναι ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις οι κάδοι των οικιακών απορριμμάτων δεν βρίσκονται στον δρόμο ή στα πεζοδρόμια αλλά μέσα στις αυλές των σπιτιών ή εντός των χώρων οικιών και πολυκατοικιών.

Η ΕΕ παράγει περισσότερους από 79 δισεκατομμύρια τόνους απορριμμάτων συσκευασίας σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οπως επισημαίνει η αντιπρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο Κάτλιν βαν Βέμπρετ «για να ξεφορτωθείς τα σκουπίδια σου, η ταφή είναι ο πιο φθηνός τρόπος, αλλά και ο πλέον επιβλαβής για το περιβάλλον. Θέλουμε λοιπόν να βάλουμε έναν ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο: το 2030 να καταλήγει σε ταφή μόνο το 5% των αστικών αποβλήτων. Αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν ακόμη χώρες που θάβουν σχεδόν όλα τα σκουπίδια τους, καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο».

 Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει ως το 2030 τα κράτη-μέλη να έχουν φτάσει να ανακυκλώνουν το 65% των απορριμμάτων και να περιορίσουν την υγειονομική ταφή αυτών στο 10%. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανέβασε τον στόχο για ανακύκλωση απορριμμάτων στο 70% συγκριτικά με το σημερινό 44% και όρισε το ανώτατο ποσοστό για την υγειονομική ταφή απορριμμάτων στο 5%.

Έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος δείχνει ότι παρά το γεγονός ότι μέσα σε μία δεκαετία (2004-2014) η εικόνα έχει βελτιωθεί αισθητά, οι διαφορές ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ παραμένουν σημαντικές, με τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης να πρωτοπορούν στη διαχείριση των απορριμμάτων ενώ αντίθετα οι πρώην ανατολικές και οι βαλκανικές χώρες βρίσκονται στο άλλο άκρο.