Τώρα που τέλειωσαν οι εκλογές ας πούμε και από δω μια διαφορετική κουβέντα με ένα πικρό χαμόγελο στα χείλη και ωραίες αναμνήσεις στο μυαλό.
Είμαστε εκεί και τα παρακολουθούσαμε από κοντά όλα όσα κατάφερε η κ.Αγιοστρατίτη όσο ήταν πρόεδρος και πριν ακόμα γίνει πρόεδρος στο επιμελητήριο. Είμαστε εκεί και συμμετείχαμε μερικοί από μας σε μερικές από αυτές τις δράσεις, και κάποιοι άλλοι στις υπόλοιπες από όλη την Εύβοια. Επί των ημερών της κ.Αγιοστρατίτη το Επιμελητήριο ήταν παρόν στην Κάρυστο και στην Νότια Εύβοια. Συμμετείχε σε δράσεις συλλόγων, όπως το τρενάκι το Πάσχα, σε γιορτές για τα παιδιά, σε σεμινάρεια και τόσα άλλα όπως συνεργασία με Γαλλικό Πανεπιστήμιο για εκπόνιση μελέτης για την περιοχή μας. Και κάτι πολύ σημαντικό, ήταν πάντα παρόν στους αγώνες για την αλόγιστη εγκατάσταση ΑΠΕ!
Παρά την μεγάλη της προσφορά και τις συνεχείς της δράσεις δεν μπήκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο και απέσυρε την υποψηφιότητα της στο Επιμελητήριο μετά από ατέλειωτες και συνεχείς πιέσεις στην ίδια και σε υποψήφιους της.
Δεν φταίνε όμως αυτοί που πιέζουν, φταίνε αυτοί που τους το επιτρέπουν και αφού είναι τόσοι πολλοί, γιατί να βασανίζεται κάποιος άνθρωπος να κάνει κάτι καλό?
Από τότε που έφυγε η κ.Αγιοστρατίτη από την προεδρία το χάσαμε το Επιμελητήριο στην περιοχή μας. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση που λένε. Διαβάζω λόγους και συγχαρητήρια και αγώνες και λόγια και άλλα λόγια χωρίς να έχω δει κάποιο απτό αποτέλεσμα.
Μήπως μου διέφυγε? Μήπως δεν ήρθε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο? Μήπως έκαναν πράγματι κάτι και εμείς δεν το μάθαμε ποτέ?
Δεν είναι ότι είμαστε φίλες με την κ.Αγιοστρατίτη. Δεν την ξέρω περισσότερο από όσο ο κάθε ένας που ασχολείται με τα κοινά και συμμετέχει στους αγώνες της περιοχής του αλλά αισθάνομαι ώρες ώρες ότι κάτι μας ψεκάζουν που αφαιρεί την μνήμη, την κρίση, την ελεύθερη έκφραση.
Και είναι κρίμα να αγωνίζεται κάποιος άνθρωπος τόσο πολύ για τόσο καιρό και να μην βλέπει μια γραμμή για αυτόν που να αναγνωρίζει όλα τα καλά έργα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου