Έγινε το συνέδριο της ΚΕΔΕ στην Αλεξανδρούπολη και όπως διαβάζουμε σε διάφορα άρθρα, υπήρξε ένταση για διάφορα θέματα. Ένα από αυτά είναι να έχουν περισσότερη ισχύ οι δήμαρχοι σε αποφάσεις που αφορούν τον τόπο τους . Η αλήθεια είναι ότι την έχουν αλλά δεν την χρησιμοποιούν και θα εξηγήσω το γιατί σύμφωνα με το σκεπτικό μου.
Ας πούμε ότι ρίχνουμε ένα βότσαλο στην λίμνη. Ο κύκλος στην αρχή είναι μικρός και γεωμετρικά απλώνεται. Ο μικρός κύκλος είναι οι διάφορες τοπικές ενώσεις, ο μεγαλύτερος οι Περιφέρειες και ο ακόμα μεγαλύτερος η κεντρική κυβέρνηση. Για να πάρει την δημαρχία ένας υποψήφιος δήμαρχος και να την διατηρήσει, φροντίζει να έχει τους προέδρους των συλλόγων υπό την επιρροή του. Ο Περιφερειάρχης να έχει τους ανάλογους δημάρχους και η κεντρική κυβέρνηση τους ανάλογους περιφερειάρχες.
Αυτό που βλέπω να συμβαίνει τα τελευταία 15 χρόνια ( πιο πριν δεν ασχολιόμουν με αυτά τα θέματα και δεν γνωρίζω) , είναι η προοδευτική εγκατάλειψη της επαφής όλων με τους πολίτες. Δηλαδή, σύλλογοι χωρίς ουσιαστική και δυναμική παρουσία στην κοινωνία με την στήριξη των μελών τους, αποστασιοποιημένους δημοτικούς συμβούλους, δημάρχους που έχουν επαφή με τα ανώτερα όργανα χωρίς την παρουσία πολιτών , περιφέρειες που είναι εγκλωβισμένες στα πολιτικά τους όρια και το αποτέλεσμα είναι βουλευτές σε μια βουλή , όπως την βλέπουμε και την γνωρίζουμε.
Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα που η κοινωνία βράζει για την ακρίβεια, για τις αδικίες και τις συγκαλύψεις, με τα σκάνδαλα να ξεπετάγονται το ένα μετά το άλλο , να διαπιστώνουμε ότι τελικά σε σχέση με τον πληθυσμό, είναι λίγοι όλοι όσοι παίρνουν μέρος σε όλα αυτά, αλλά όλοι είναι συνδεδεμένοι με τον έναν η τον άλλον τρόπο.
Έχουν παράπονα οι δήμαρχοι ότι δεν εισακούγονται , αλλά αντί για να κατηγορούν την κυβέρνηση και να επαναλαμβάνουν τα παράπονα θα ήταν πολύ καλύτερα να στραφούν προς τον κόσμο και να τον κάνουν μέρος του αιτήματος. Όπως έκανε και ο Μαμντάνι που νίκησε μέσα στην Νέα Υόρκη όλο το κατεστημένο και των δύο κομμάτων. Τι έκανε λοιπόν ο Zogran? Έκανε δημόσια πρόσωπα της εκστρατίας του όλους τους εθελοντές. 90 με 100 χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν στην πόρτα πόρτα εκστρατεία του και μάζεψε περισσότερα χρήματα από εκατομμύρια μικρούς καταθέτες.
Έκανε με λίγα λόγια αυτό που λέγεται πάντα και αγνοείται επίσης μετά από κάθε εκλογή, το "Η ισχύς εν τη ενώσει".
Αν λοιπόν αντί να περιχαρακώνονται σε πολιτικούς μικρούς η μεγαλύτερους κύκλους, στραφούν προς τον κόσμο, επικοινωνήσουν το πρόβλημα και δυναμώσουν και την πιο μικρή δομή της κοινωνίας, τότε το κεντρικό κράτος θα τους ακούσει γιατί θα μετρήσει τους ψήφους και όπως ξέρουμε, και η μια ψήφος μετράει στις εκλογές.
Δεν είναι ότι είμαστε λίγοι, όπως στο χωριό μας, είναι ότι υπάρχει πάντα ο φόβος να γίνουν όσοι το κάνουν το παράδειγμα για άλλους με παρόμοια προβλήματα, και για αυτό βλέπουμε τα αιτήματα να γίνονται δεκτά σε πολλές περιοχές που υπάρχει δυνατή εκπροσώπιση και πίεση της κοινωνίας ταυτόχρονα. Με το να προβάλλει αιτήματα κάποιος δήμαρχος χωρίς την ηχηρή στήριξη του τόπου του, είναι απλά επιταγή χωρίς αντίκρυσμα.
Στην Νότια Εύβοια, έχουμε σοβαρό θέμα με τα αιολικά, με τις ιχθιοκαλλιέργειες, με το νερό , με τόσα άλλα, αλλά δεν υπάρχει καν ενημέρωση εκ μέρους του δήμου. Δεν υπάρχει καν ακόμα δημόσια συζήτηση και πολλά δημοτικά συμβούλια γίνονται ακόμα όπως στην καραντίνα μέσω ζουμ. Ο κόσμος δεν είναι αδιάφορος, είναι παραιτημένος γιατί βλέπει ότι δεν τον συμπεριλαμβάνουν πουθενά και σε τίποτα. Φυσικά , η ίδια κατάσταση και μπορεί χειρότερη συμβαίνει σε πολλούς δήμους. Αν θέλουν να αλλάξουν κάτι λοιπόν, πρέπει να στραφούν στην κοινωνία, να βρούν συμμάχους και συμπορευτές τους κατοίκους των περιοχών τους και τότε να είναι σίγουροι ότι θα πάρουν πίσω λίγη από την εξουσία που έχουν χάσει. Δεν αιθεροβατώ, βλέπω τι γίνεται όταν αυτό ισχύει ..Κάντε το λοιπόν όπως ο Mamdani και ο χρόνος θα δείξει το αποτέλεσμα. Γιατί αλλιώς το αποτέλεσμα που βγάζει και ο πιο απλός παρατηρητής είναι ότι τα λόγια είναι για δικαιολογίες και οι πράξεις είναι να στηρίζουμε την κυβέρνηση στην λογική του yes man.



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου