Παλαιότερα, όταν τα λευκώματα ήταν στην μαθητική μόδα υπήρχε μια ερώτηση ανάμεσα στις άλλες. "Αν ήσουν φυτό η λουλούδι, ποιο θα ήθελες να είσαι και γιατί".
Και έτσι, σε αυτά τα εφηβικά τετράδια, καλυμμένα με αυτοκόλητα και φωτογραφίες, ζωγραφισμένα με πολύχρωμους μαρκαδόρους , τα νεανικά μυαλουδάκια προσπαθούσαν να βρουν απαντήσεις που να εκφράζουν τον κόσμο τους και υπέγραφαν με ψευδώνυμα. Σπάνια οι απαντήσεις στην επιλογή των φυτών η των ζώων ήταν ταπεινές. Ήταν όμορφες, μεγαλειώδης, ρομαντικές, αξιοπρόσεκτες, εντυπωσιακές. Αν ήσουν ζώο, θα ήσουν πάνθηρας, λιοντάρι, ελέφαντας. Αν ήσουν πουλί, θα ήσουν αετός, γεράκι, αηδόνι...Αν ήσουν φυτό η λουλούδι, θα ήσουν πεύκο, κυπαρίσσι, ιτιά, τριαντάφυλλο, γαρύφαλλο , το λιγότερο ένας βασιλικός.
Δεν θυμάμαι τι απαντήσεις είχα δώσει στις ερωτήσεις , όμως σίγουρα δεν θα έδινα αυτή που δίνω τώρα. Αν ήμουν φυτό, θα ήμουν αγριάδα.
Δεν είναι ότι είναι "θυμωμένο" το φυτό και το λέμε έτσι. Το λένε έτσι ίσως επειδή είναι επιθετικό προς τις καλλιέργειες και λειτουργεί σαν ζιζάνιο, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, είναι ιδανικό για εφαδοκαλύψεις.
Θα έλεγα ότι θα ήμουν αγριάδα γιατί είναι ένα φυτό που δεν του δίνει κανείς σημασία εκτός και αν θέλει να το ξεριζώσει. Μόνο όποιος έχει προσπαθήσει να γλυτώσει από την αγριάδα με φυσικό τρόπο καταλαβαίνει το πόσο δύσκολο είναι. Οι ρίζες κάνουν πλέγμα και γραπώνονται από το χώμα, από τις άλλες και όλες μαζί αρνούνται να βγουν από την γη. Δεν είναι κανένα ψηλό δέντρο όμως πιο εύκολα μπορείς να βγάλεις ένα δέντρο, παρά να να σταματήσεις την αγριάδα από το να ξαναβγεί.
Και είναι αυτή η ιδιότητα της αντοχής που λείπει από τους καιρούς μας.
Είναι αυτή η ενότητα στις "ρίζες", που κάνει τους αδύνατους δυνατούς, που δίνει ζωή εκεί που κάποιο χέρι πάει να την στερήσει.
Είναι αυτή η "ταπεινότητα" του φυτού που στέκεται απέναντι σε άλλα που το κάνει να γατζώνεται ακόμα πιο πεισματικά στο χώμα και να διεκδικεί την γη του.
Υπάρχουν τώρα πια λευκώματα? Τι να γράφουν άραγε τα παιδιά? Πως να σκιαγραφούν τα όνειρα τους? Με άλλους τρόπους και με άλλες τακτικές προσπαθούν να εκφράσουν το ψυχικό τους κόσμο. Όσο για εμάς τους μεγάλους πια, η ζωή μας άλλαξε , μας πήγε αλλού, μας ζόρισε και μας "φρονίμεψε" όμως πίσω από όλα αυτά, δεν μοιάζουμε σαν την αγριάδα? Τουλάχιστον, μερικοί από μας.
Η αγριάδα
είναι ένα δραστικό και διουρητικό βότανο. Η αγριάδα είναι κατάλληλη για τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και παρόμοιων προβλημάτων. Καταπολεμά τις πέτρες των νεφρών και της χολής και λόγω των ιδιοτήτων της συμβάλλει στη θεραπεία του προστάτη και της κυστίτιδας. Η δραστική ουσία αγροπυρίνη που περιέχει, την καθιστά ένα ισχυρό αντιβιοτικό και μαλακτικό, για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται με επιτυχία σε φλογώσεις των ουροποιητικών οδών, όπως είναι η κυστίτιδα και η ουρηθρίτιδα. Ακόμα, η αγριάδα προλαμβάνει τις βακτηριακές λοιμώξεις, έχοντας αντιμικροβιακή και αντισηπτική δράση, διώχνοντας ήπια τις τοξίνες. Για την καταπολέμηση των πετρών στην χολή και στα νεφρά ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ
Eπιστημονική ονομασία:
Agropyron repens.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου