Εδώ και πάρα πολλά χρόνια βλέπουμε την αγένεια να γίνεται νόρμα στην καθημερινότητα μας και όσο και να προσπαθεί κάποιος να παραμένει αμέτοχος στην αγένεια των άλλων, έρχονται στιγμές που υποκύπτει στο να απαντήσει η να προσπαθήσει να κάνει διάλογο, κάτι που πάντα , μα πάντα, είναι σε βάρος του.
Το φετινό καλοκαίρι μου έτυχαν αρκετά περιστατικά αγένειας , κυρίως από ανθρώπους που δεν γνωρίζω και ευτυχώς, ελάχιστα από όσους γνωρίζω. Το γνωρίζω βέβαια είναι σχηματικό, μιας και το να ξέρεις απλά το όνομα κάποιου, δεν σημαίνει ότι τον γνωρίζεις ..
Περιστατικό πρώτο. Οδηγώ στην αγορά και μια οικογένεια επισκεπτών της πόλης προχωρά με τις βαλίτσες στο πεζοδρόμιο μέχρι που ένας νεαρός αποφασίζει ότι ο δρόμος είναι πιο κατάλληλος. Εμποδίζει την κυκλοφορία και υπομονετικά ελαττώνω ταχύτητα ενώ οι οδηγοί πίσω από το όχημα μου αρχίζουν να κορνάρουν. Ακούει τις κόρνες, γυρίζει να δει τα αυτοκίνητα, του δείχνω το πεζοδρόμιο και η απάντηση του ήταν, "Καλά ρε θεία! Δεν έπαθες και τίποτα" Πολύ ευχαριστημένος από τον εαυτό του λοιπόν, χαμογελώντας, ανέβηκε πάλι στο πεζοδρόμιο και συνέχισε την πορεία για το λιμάνι.
Δεύτερο περιστατικό πάλι με το αυτοκίνητο, συνέβει ότι προσπαθώντας να αράξω το αυτοκίνητο, χρειάστηκε να κάνω μανούβρες πάλι στην αγορά, και εκνευρίστηκε ο κύριος με το τζιπ που δεν μπορούσε να περιμένει δυο λεπτά. Περνώντας δίπλα μου μου συνέστησε με πολύ βαρύ ύφος, "Δεν το πετάς καλύτερα?" και αυτός ευχαριστημένος από τον εαυτό του, με ύφος βαρύ και ασήκωτο , ξεχύθηκε στον δρόμο.
Αυτού του είδους οι αντιδράσεις από οδηγούς δεν με ενοχλούν και πάρα πολύ. Έχουν οι άνθρωποι τρικυμία στο μυαλό τους, κακή αγωγή, οτιδήποτε που δεν με αφορά και λυπάμαι μόνο για αυτούς που έρχονται να περάσουν καλά και το καλά τους είναι να είναι θυμωμένοι και αγενείς. Αυτά τα δύο είναι μόνο ενδεικτικά περιστατικά από την οδηγική συμπεριφορά του καλοκαιριού που όλοι αντιμετωπίζουμε και η λογική λέει να κρατάμε πάντα την ψυχραιμία μας, να οδηγούμε πολύ προσεκτικά ιδιαίτερα εκεί που δεν υπάρχουν σήματα της τροχαίας, και να αποφεύγουμε δύσκολες καταστάσεις το δυνατόν περισσότερο.
Είναι περιττό να εμπλακεί κάποιος σε οποιοδήποτε διάλογο γιατί αν το καταλάβαινε, δεν θα το έκανε. Για παράδειγμα οδηγός διπλοπάρκαρε μεγάλο όχημα σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, η άλλο ακατανόητο, παρκάρουν λοξά πάνω σε γωνίες. Τι να πει κάποιος σε τέτοιες περιπτώσεις?
Για αυτό λοιπόν, οδηγούμε αργά, φοράμε ζώνη, χαμογελάμε στην αγένεια των άλλων όσο το δυνατόν, και δεν παίρνουμε προσωπικά ούτε τις πράξεις τους ούτε τα λόγια τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου