Είμαστε στην καρδιά του Καλοκαιριού και γνωρίζουμε την Κίνηση για ελεύθερες παραλίες που ξεκίνησε από την Πάρο και απλώνεται σε όλη την Ελλάδα.
Μια πολύ σημαντική διευκρίνηση είναι ότι η Κίνηση είναι για ελεύθερες νόμιμες παραλίες. Δηλαδή, διεκδικούν το δικαίωμα των πολιτών στην νομιμότητα. Και αυτό είναι κάτι που πολλοί και διάφοροι, ξεχνούν να τονίσουν.
Ο κάθε κάτοικος σε οποιοδήποτε σημείο της Χώρας και της Ευρώπης, έχει το συνταγματικό του δικαίωμα στον περιβάλλοντα χώρο του. Δηλαδή, έχει κάθε δικαίωμα να απαιτεί αλλά και να καταγγέλει οτιδήποτε και οποινδήποτε καταστρέφει, υποβιβάζει, η και βεβηλώνει το περιβάλλον του με οποινδήποτε τρόπο που προκαλεί αισθητική, οπτική ,ακουστική ,η άλλη όχληση.
Πέρα από τους νόμους όμως, είναι απαράδεκτο να μην μπορεί ένας άνθρωπος να χαρεί τον τόπο του, να έχει μια ζωή που να αισθάνεται συνεχώς και παντού, σαν πολίτης δεύτερης και τρίτης κατηορίας.
Στην Κάρυστο έχουμε την ευλογία των πολλών παραλιών και οι ξαπλώστρες δεν εμποδίζουν την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία. Καταλαβαίνουμε τον νόμο που έχει θεσπίσει την υποχρέωση να υπάρχει μια αναλογία ξαπλώστρας και ελεύθερης πρόσβασης όπως και τα μέτρα που πρέπει να απέχουν από την θάλασσα.
Σαν κάτοικοι οπουδήποτε λοιπόν, έχουμε το δικαίωμα μας να αξιώνουμε ένα υγιές και βιώσιμο περιβάλλον. Κάτι που ήταν αδιανόητο πριν μερικές δεκαετίες, γιατί πολύ απλά, δεν είχαν αναπτυχθεί διάφορες δραστηριότητες που θα μας το στερούσαν.
Δεν είχαμε ποτέ φανταστεί ότι σε περιόδους ανομβρίας θα άδειαζαν τα πηγάδια και οι πηγές για να εξυπηρετηθούν άλλες δραστηριότητες πέρα από γεωργικές η που αφορούν την επιβίωση και διαβίωση μας. Όπως δεν είχαμε φανταστεί ότι τα βουνά μας θα ήταν μια απέραντη βιομηχανία που κοντεύει να γίνει μονοκαλλιέργεια ανεμογεννητριών, με όλες τις συνέπειες της μονοκαλλιέργειας, που συνέχεια επεκτείνεται χωρίς τέλος.
Πολλοί και πολλές φορές σε τέτοιου είδους συζητήσεις με ρωτούν με ποια ιδιότητα έχω γνώμη, είτε για τις ΑΠΕ ,είτε για τον τουρισμό ,είτε για άλλα θέματα.
Για τις ΑΠΕ ,είναι μετά από πολύχρονη ασχολία και μελέτη με αυτά τα θέματα και το συμπέρασμα είναι αυτό που καταλαβαίνει και ο πιο δύσπιστος πια.
Για τον Τουρισμό, τα πράγματα είναι πιο απλά. Για τον απλό λόγο λοιπόν του ότι είμαι και εγώ, τουρίστας. Ο τουρίστας δεν είναι παρά ένας πελάτης, και ο πελάτης ως γνωστόν , έχει πάντα δίκιο.
Τι ζητώ να βρώ εκεί που πάω? Τι βρήσκω? Τι εκτιμώ? Γιατί θα ήθελα να ξαναπάω?
Σαν κάτοικος από την άλλη, θα έπρεπε να απαιτώ την εύριθμη καθαρή και καλαίσθητη πόλη. Μήπως το σπίτι μας δεν το καθαρίζουμε, δεν το φροντίζουμε, δεν κάνουμε όλες τις απαραίτητες εργασίες για να έχουμε ένα περιβάλλον ιδιωτικής ζωής υγιές και όμορφο?
Μήπως δεν φροντίζουμε τα λουλούδια μας, τον κήπο μας, η το κτήμα μας, για να χαιρόμαστε τα οφέλη της επαφής με την φύση?
Γιατί να είναι διαφορετικά στο μεγάλο μας σπίτι που είναι η πόλη μας?
Και σε ποιο σπίτι θα πάει κάποιος καλεσμένος την ίδια στιγμή? Στο καθαρό σπίτι με μεγάλο κήπο και άνετα δωμάτια που θα μπορεί να ξεκουραστεί και να χαρεί την νόστιμη μαγειρική της νοικοκυράς, η στο άλλο, που είναι ακριβώς το αντίθετο?
Ο περιβάλλον χώρος, είναι ότι αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος με τις αισθήσεις - Όραση, αφή-γεύση-όσφρηση- ακοή- και είτε σαν κάτοικος, είτε σαν επισκέπτης καταλαβαίνουν αμέσως την διαφορά στο κάθε τι.
Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι ο επισκέπτης έχει την ελευθερία της επιλογής, ενώ ο κάτοικος όχι.
Πολλοί κατηγορούν τους πολίτες που διεκδικούν το νόμιμο κομμάτι για τις παραλίες, όμως να ξέρουν και αυτοί, και όσοι διαβάζουν, ότι οι διεκδικητές της ποιότητας ζωής γενικά, δεν περιορίζονται σε ένα συγκεκριμένο θέμα ξυπνώντας ένα πρωί με μια φοβερή ιδέα.
Είναι άνθρωποι που υπερασπίζονται και περιφρουρούν ότι προσπαθούν άλλοι να τους στερήσουν, και τους βλέπουμε να αγωνίζονται σε διάφορα και διαφορετικά θέματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου