Οι Ευρωεκλογές είναι την άλλη Κυριακή και η περατζάδα στα κανάλια μας αφήνει ασυγκίνητους.
Εμάς μας συγκινούν τα δικά μας νέα . Ένα κατάστημα αναφοράς στην πόλη μας έκλεισε . Η πικρή πικρή αλήθεια είναι ότι αν αντιμετωπίζαμε με το ίδιο πάθος τα σοβαρά προβλήματα της περιοχής τίποτα δεν θα μας πείραζε. Τα μνημεία θα ήταν κουκλιά, τα βουνά μας καθαρά, η πόλη θα άστραφτε και πάει λέγοντας...
Τα ακραία καιρικά μας ταλαιπωρούν, η ξηρασία συνεχίζεται και οι προσευχές μας είναι να μην έχουμε πυρκαγιές.
Σήμερα είναι 2 Ιουνίου. Καλές και κακές ειδήσεις, τρομαχτικές και καθησυχαστικές αλήθειες, λογικά και παράλογα μας αγγίζουν την ίδια στιγμή για αυτό δεν είναι να μας προξενεί απορία για το ότι το επάγγελμα του ψυχολόγου είναι τόσο παρόν στην ζωή σήμερα.
Είναι μια σημαντική μέρα η σημερινή?
Θα είναι η αυριανή?
Θα εξαρτηθεί από το τι θα αποφασίσουν οι μεγάλες δυνάμεις? Θα εξαρτηθεί από τι θα αποφασίσουμε να ψηφίσουμε? Θα εξαρτηθεί από κάποιο καιρικό φαινόμενο? Από τις προσωπικές μας επιλογές στην ιδιωτική μας ζωή? Θα φανεί στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου