Αν δεν είχε τίτλο "Περιπλανώμενος ταξιδιώτης" ίσως είχε, " Ένα αγαπησιάρικο αντίο" μιας και στα ποίηματα του βιβλίου είναι ολοκάθαρη η επιθυμία και η ανάγκη να κλείσει ένα κεφάλαιο, να τακτοποιηθούν οι εμπειρίες στο σωστό συναίσθημα και με αισιοδοξία να προχωρήσει μπροστά, όχι με αντίπαλο τον χρόνο, αλλά σύμμαχο και συνεργάτη.
Καλή κυκλοφορία στο νέο βιβλίο της Αθηνάς που εύχομαι ο χρόνος που κυλά να της φερθεί με την ίδια τρυφερότητα που αισθάνεται και κείνη για αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου