Παρουσίαση του βιβλίου "Η συμβιωτική περιπέτεια" του Γιάννη Μανέτα από την Κινηματογραφική Λέσχη και το βιβλιοπωλείο ΝΙRO

Σήμερα το απόγευμα παρακολουθήσαμε μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση βιβλίου από την Κ.Λέσχη το βιβλιοπωλείο ΝIRO και τις εκδόσεις του πανεπιστημείου Κρήτης.

 Ο Θοδωρής Μπούσουλας μας σύστησε τους άλλους ομιλητές και το βιβλίο, όπως επίσης έκανε μια αναδρομή στις μέχρι τώρα δράσεις της Λέσχης.

Ο κ.Καραμπουρνιώτης στην συνέχεια μας σύστησε τον συγγραφέα και κατόπιν ο ίδιος ο συγγραφέας μας ανέπτυξε με πολύ διεξοδικό τρόπο το πως διαπραγματεύεται το βιβλίο την περιπέτεια της μετάβασης  του ανθρώπινου είδους από τροφοσυλλεκτική και κυνηγετική με αγροτική και κτηνοτροφική.

Πολλά ερωτηματικά για την ανθρώπινη φύση, για την εξέλιξη του πολιτισμού -των πολιτισμών του- την συμπεριφορά σε κάθε διαφορετικό πλαίσιο αναγκών και μια καλόπιστη ανάγνωση των ανθρωπολογικών ευρημάτων και μελετών των παλαιολιθικών κοινωνιών.

Πιστεύω ότι κάθε βιβλίο που βάζει ερωτήματα στον αναγνώστη είναι χρήσιμο και όσο προχωρά και δυναμώνει μέσα στις κοινωνίες η αμφισβήτηση της "ανωτερότητας" του δικού μας πολιτισμού τόσο η έρευνα μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους για να αλλάξουν ρότα, η τουλάχιστον, να μην νιώθουν "ελλιπείς"  όταν αισθάνονται μέσα τους ότι κάτι πάει πάρα πολύ λάθος.

Ένα παράδειγμα ενός τέτοιου πολιτισμού που έχει επιβιώσει μέχρι τώρα είναι η φυλή Χάτζα στην Τανζανία οι οποίοι δεν έχουν καν μέρες η, χρόνο. 
 

Άλλο παράδειγμα είναι η φυλή Σέντινελ που δεν αφήνουν κανέναν να πλησιάσει και έχουν βρει την ησυχία τους ακόμα και αν χρειαστεί να καταρρίψουν ελικόπτερο η να σκοτώσουν όποιον προσπαθεί να αποβιβαστεί στις ακτές τους.

Οι ανθρωπολόγοι μελετούν όσες φυλές συναντούν με μια νέα ματιά πια. Δεν τους θεωρούν "απολίτιστους η αμόρφωτους" αλλά μένουν έκπληκτοι με τις γνώσεις τους για τα φυτά, τα ζώα, τον καιρό, την ικανότητα της διαχείρησης προς όφελος τους του περιβάλλοντος χωρίς να το καταστρέφουν, κάτι που είμαστε εμείς ειδικοί και το χειρότερο από όλα, καταστρέφοντας το, ισχυριζόμαστε ότι "Δεν γίενται αλλιώς".

Από την άλλη είναι αμέτρητα τα παραδείγματα που έχουμε από αρχαίους πολιτισμούς ότι είχαν προηγμένη τεχνολογία χωρίς να καταστρέφουν τίποτα.

Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι αν υπάρχει ιδανική κοινωνία. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει σε κανέναν πολιτισμό σε καμιά περίοδο, σε κανένα μέρος του κόσμου και αυτό για τον απλό λόγο, ότι ο άνθρωπος αν και κοινωνικό όν, λειτουργεί με  ατομική ευφυία και όχι με συλλογική όπως οι κοινότητες πολλών ζώων η εντόμων.

Θα το διαβάσω με πολύ ενδιαφέρον το βιβλίο και ελπίζω και σεις να διαβάζετε όμορφα πράγματα που μας κάνουν να έχουμε κάτι να μας κάνει αισιόδοξους για το μέλλον.