Ανδροκρατία παντού..

Τον τελευταίο καιρό έχουμε ξεχάσει τους πολέμους , μιλάμε κάπως για την ακρίβεια αλλά κυρίως μιλάμε για άντρες.

Είμαι φεμινίστρια δεν το κρύβω. Υποστηρίζω το φύλο μου και αυτό που βλέπω είναι ότι οι άντρες πάντα μας καπελώνουν ακόμα και αν  μιλάνε όλοι για πατριαρχία, εγώ βλέπω μια σκέτη ανδροκρατία.

Δεν με ενοχλεί τόσο πολύ ο γάμος που δεν έχει και καμιά σημασία εδώ που τα λέμε. Και δεν έχει σημασία γιατί σαν γνήσια Αμερικανάκια, θα αρχίσουν και εδώ να παντρεύεται ο καθένας ότι θέλει. Από δέντρα και γεφύρια μέχρι και τον εαυτό του. Ο γάμος κάποτε συνοδευόταν όχι μόνο από την θέληση της συμβίωσης με κάποιο άλλο άτομο, αλλά όριζε την κοινωνική θέση μέσα σε μια οικογένεια και κοινότητα. Είχε ξεκάθαρες υποχρεώσεις αλλά και απολαβές. Είχε την ανάληψη εξουσίας σε μικρότερο η μεγαλύτερο βαθμό που συνοδευόταν από τιμητική θέση με αναφέρετο σεβασμό προς το πρόσωπο των μελών αναλόγως του φύλου και της θέσης του μέσα στην οικογένεια.

Είχε ακόμα τον "Φόβο Θεού" και οι συμπεριφορές οριζόντουσαν συγκεκριμένες και με λεπτομέρεια σε κάθε τους στιγμή.

Ο γάμος ήταν συμβόλαιο ζωής που αν ήταν τυχερό το ζευγάρι, ήταν και ερωτευμένο και ζούσε ευτυχισμένο για όσο καιρό του είχε ο Μεγαλοδύναμος γραμμένο.

Τα γράφω γιατί κοντεύω να ξεχάσω και αυτά που ξέρω με όσα ακούω.

Αυτά που ακούω στο μεγαλύτερο τους ποσοστό, είναι μια αναφορά στους γάμους μέσα από το ποινικό ρεπορτάζ . Υπάρχει μια στοχευμένη και συνχρονισμένη ομορβροντία προς την "παραδοσιακή οικογένεια" που σε μια στιγμή μου ήρθε στο μυαλό η προπαγάνδα που γινόταν στην Γερμανία εναντίον των Εβραίων για να κάμψουν τις αντιδράσεις του κόσμου και να καλλιεργήσουν το κατάλληλο κλίμα για να προχωρήσουν στο πογκρόμ.

Αυτή η παραδοσιακή οικογένεια έστησε την Ελλάδα και κράτησε τον κόσμο δεμένο ακόμα και τους αιώνες της κατοχής από τους Ενετούς και τους Τούρκους.

Αυτός ο κόσμος που τώρα λιδορείται ανάθρεψε παιδιά σε δύσκολους καιρούς, τα σπούδασε , τα έστειλε στον κόσμο αλλά τώρα...δεν μας κάνουν πια...

Τώρα ήδη έχουμε προχωρήσει και προχωράμε ακόμα πιο γρήγορα σε μια σεξοποίηση της κοινωνίας που το κύριο κριτήριο είναι με το ποιον η ποιαν θέλεις να κάνεις σεξ και με ποιο τρόπο.

Άκουσα μια παρουσιάστρια να μας λέει στις 11 το πρωί, ότι έκανε σεξ σε τουαλέτα μπαρ και το θεωρούσαν  κάτι σαν απελευθέρωση ενώ χασκογελούσαν οι υπόλοιποι πανελίστες, άνετοι και ικανοποιημένοι για το πόσο επιτέλους μπορούν να μοιράζοντε προσωπικές στιγμές με το κοινό.

Τέτοιοι άνθρωποι έχουν αναλάβει να διαπεδαγωγήσουν τον κόσμο και να μας είναι αρκετό το ότι "Είναι καλοί άνθρωποι".

Λόγος δεν γίνεται για ηθικά ζητήματα..Τι νάναι αυτά άραγε?

Ο γάμος είναι δικαίωμα του κάθε ένος να κάνει ότι νομίζει..Βεβαίως.. Τα παιδιά όμως είναι μια άλλη ιστορία. 

Σύμφωνα με τις νέες μελέτες τα κύτταρα που μεγαλώνουν στον ομφάλιο λόρο, μοιράζονται με κύτταρα που μεγαλώνουν μέσα στον εγκέφαλο της μητέρας δημιουργώντας τον μοναδικό δεσμό μάννας και παιδιού. 
"Πονάει το παιδί μου και το νιώθω" λέμε ,και αυτό δεν είναι μέρος του λόγου αλλά πραγματική κατάσταση.

Η Ιερότητα της μητρότητας δεν πρέπει να ξεπέσει στο να θεωρηθεί η γυναίκα, η οποιαδήποτε γυναίκα ένα εκκολαπτήριο παιδιών. 

Το ότι συμβαίνει σε διάφορες συμμορίες που κάνουν εμπόριο ανθρώπων και τους εκμεταλλεύονται, δεν μας δίνει το δικαίωμα να το κάνουμε νόμιμο και κατεστημένο.

Με την ίδια λογική, ας νομιμοποιήσουν το εμπόριο ναρκωτικών,  των ανθρώπων, την παιδική πορνεία και τόσα άλλα που υπάρχουν γύρω μας 

Το να λέει κάποιος ότι μια γυναίκα που κυοφορεί δεν είναι μάνα, είναι από τα πιο ανατριχιαστικά πράγματα που έχω ακούσει και θεωρώ και το πιστεύω ακράδαντα , ότι είναι άλλη μια επίθεση εναντίον των γυναικών.

Το ότι δεν υπάρχουν πια γυναικείες οργανώσεις στην Ελλάδα, το ότι το φεμινιστικό κίνημα είναι σχεδόν ανύπαρκτο δεν θα μας κάνει να μην λέμε ότι η ανδροκρατία έχει βρει έναν άλλον τρόπο να μας χρησιμοποιεί.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προστατευθεί η οικογένεια σαν το βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Μπορεί να υπάρξει επίδομα νοικοκυράς, επιδότηση στους εργοδότες, αναβάθμιση του ρόλου και της σημασίας της μητέρας με παράλληλη αναγνώριση με συντάξημα  και άλλα πολλά που ισχύουν σε άλλες χώρες του κόσμου που έχουν καταλάβει ότι χωρίς τις γυναίκες, δεν υπάρχουν άνθρωποι. Δεν υπάρχει ανανέωση πληθυσμού, δεν υπάρχει μέλλον. 

Μάλλον αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το καταπιούν οι άντρες, συνειδητά, η , υποσυνείδητα. Στρέιτ η γκέυ..δεν αλλάζει.