Σήμερα είναι του Φωτού π` αγιάζουν οι παπάδες
και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη,
βοήθεια να έχουμε τον Άγιο Ιωάννη….»
Μέλι και γάλα στο γιαλό ναρθούν τα καϊκάκια,
ναρθεί και μένα ο γιόκας μου με τα παλικαράκια».
Το βλέπεις κείνο το βουνό που βασιλεύει τα` άστρο,
εκεί κοιμάται ο γιόκας μου μες το μεγάλο κάστρο.
Ποιος είναι άξιος και καλός να πα να τον ξυπνήσει,
Κι` αν έχεις γιο στα γράμματα και γιο εις το ψαλτήρι
να ευχηθούμε όλοι μας να βάλει πετραχήλι
Κυρά ψιλή κυρά λιγνή κυρά καμπανοφρύδα,
κυρά μου τα παιδάκια σου θεός να στα χαρίζει ,
να τα παντρέψεις με καλό και με ταπεινοσύνη.
Αν έχεις κόρη όμορφη βάλτη να μας κεράσει
να ευχηθούμε όλοι μας να ζήσει να γεράσει.
Η δώστε μας τον κόκορα ή δώστε μας την κότα
ή δώστε ότι θέλετε να πάμε σ` άλλη πόρτα.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
αλλά σας αγαπούσαμε και ήλθαμε να τα πούμε.
Από το 2008 το άρθρο μας θυμίζει εξηγεί το έθιμο και τόσα χρόνια μετά ακόμα τουλάχιστον μέχρι και το 2023 έγινε παρά του ότι πολλά άλλαξαν και οι άνθρωποι που το στήριζαν ακολούθησαν την πορεία του χρόνου.
Θυμάμαι εκείνη την εποχή με κάποια νοσταλγία γιατί ελπίζαμε σε μια συμμετοχή των νέων, σε μια γενική ελπιδοφόρα συναίνεση που φέρνει τους ανθρώπους κοντά και δίνει χαρά και μια συγκινητική και συγκινησιακή επαφή με τις ρίζες. Παρόλα αυτά, οι νέοι μας φεύγουν και από όσους μένουν, λίγοι είναι όσοι έχουν αγάπη για την παράδοση και όρεξη να την συνεχίσουν. Η κοινωνία μας δεν είναι πια σε μεγάλο βαθμό αγροτική και η δυσκολία είναι προφανής. Λένε, "Ουδείς αναντικατάστατος" αλλά κάθε μέρα βλέπουμε ότι αυτό δεν ισχύει . Παρόλα αυτά, οι προσπάθειες που έγιναν πέρισυ συνεχίστηκαν και φέτος
Σήμερα το πρωί, όμως, μάζεψαν κότες και είπαν με όργανα τα κάλαντα στην αγορά. Είναι και αυτό μια σπίθα που κρατά ζωντανή την παράδοση μέχρι να φουντώσει πάλι!
φωτο από το 2014 από το διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου