Η εξαγγελία για την δημιουργία Μη κερδοσκοπικών μη κρατικών Πανεπιστημίων έχουν δημιουργήσει μεγάλη αναταχή και αντιδράσεις στους κύκλους των Πανεπιστημίων με κλείσιμο των Σχολών και άλλων κινήσεων.
Είναι ακατανόητη η τόσο μεγάλη αντίδραση που μάλλον δείχνει ότι δεν υπάρχει και η γνώση για το πως λειτουργούν .
Για παράδειγμα λένε ότι έχει μειωθεί η χρηματοδότηση για να δώσουν χώρο στα ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΑ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ, που λειτουργούν διαφορετικά για παράδειγμα από τα Κολέγια που γνωρίζουμε.
Η χρηματοδότηση που μειώνεται στα πανεπιστήμια δεν πρέπει να συνδέεται με την ίδρυση τους γιατί η χρηματοδότηση έχει μειωθεί σε όλα πρώτα από όλα και κατά δεύτερον γιατί να μην είναι ισχυρά τα Ελληνικά Πανεπιστήμια και να παρέχουν υψηλά στάνταρντ στους φοιτητές? Γιατί να συνδέονται αυτά τα δύο? Ποιος εμποδίζει το κράτος να είναι εντάξει με τις δομές του ? Γιατί τόσο μένος με τις περισσότερες επιλογές και την ανοιχτή ακαδημαική κοινότητα? Και κάτι πάρα πάνω. Γιατί υπάρχει η διαστρεύβλωση για την λειτουργία των Μη κερδοσκοπικών μη κρατικών πανεπιστημίων?
Λέει για παράδειγμα ο Χρήστος Γιαννούλης βουλευτής Σύριζα, ότι το παιδί του έκανε μαύρους κύκλους διαβάζοντας για να περάσει και ότι πετάνε έξω χιλιάδες παιδιά που δεν περνούν τις εξετάσεις των Πανελλαδικών.
Για να μη ακούτε ανοησίες κανείς δεν σου χαρίζει μια θέση σε κανένα καλό πανεπιστήμιο. Τα Πανεπιστήμια αξιολογούνται με ratings, με παγκόσμια βαθμούς κατάταξης και ανάλογα την σειρά του έχει τις δικές του προυποθέσεις. Για παράδειγμα σε ένα Πανεπιστήμιο η Πολυτεχνείο στην πρώτη τουλάχιστον εικοσάδα, προαπαιτούμενο είναι οι βαθμοί των τάξεων του Λυκείου να είναι πάνω από 16 , γράμμα από την διεύθυνση του σχολείου, εισαγωγικές στο ίδιο το Πανεπιστήμιο , γλώσσας και τα δίδακτρα είναι ανάλογα της φορολογικής δήλωσης, δηλ, να είναι εφικτά στην οικονομική κατάσταση του μαθητή. Δεν χάνουν μάθημα ούτε για αστείο, δεν χαρίζουν εξεταστικές, και όποιος τελειώνει έχει την βάση εκπαίδευσης για την οποία διάλεξε και έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο. Υπάρχει σκληρή δουλειά, πολλοί μαύροι κύκλοι και αυπνία, πολύ αγωνία και πίεση. Δεν υπάρχει η χαρούμενη και ανέμελη βόλτα στην εξοχή που θεωρούν πολλοί την ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση. Είναι μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ που δεν θα έπρεπε να έχει κανείς δικαίωμα να στερεί από κανέναν.
Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα στην εκπαίδευση. Πρώτα από όλα και πολύ γρήγορα να αλλάξει το βάρος που δίνει στην τεχνική εκπαίδευση. Όλο ακούμε σχέδια αλλά τίποτα το αποτελεσματικό όσο θα έπρεπε μέχρι τώρα.
Οργανωμένα εργαστήρια στα ΕΠΑΛ, περισσότερες ειδικότητες στα επαρχιακά ΕΠΑΛ. Να αναπτυχθεί και να στηριχτεί η τεχνική εκπαίδευση για να υπάρχει δουλειά στα παιδιά που τελειώνουν και όσοι θέλουν να συνεχίσουν στην ανώτατη εκπαίδευση από εκεί στους ανάλογους κλάδους μπορούν μιας και τους δίνει την δυνατότητα το υπάρχον σύστημα. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλά παιδιά είναι ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα μαθήματα γιατί ο βαθμός δυσκολίας δεν συνδέεται με την ευκολία που πήραν το απολυτήριο..Για αυτό τον λόγο είναι σημαντικό να είναι το ΕΠΑΛ ένα αξιόλογο σχολείο για όλους και όχι μόνο για τους λίγους μαθητές που έχουν συγκεκριμένο στόχο και όρεξη για να μάθουν. Δηλαδή να αλλάξει η νοοτροπία ότι το ΕΠΑΛ είναι η εύκολη λύση να περάσουμε 3 χρόνια χωρίς διάβασμα γιατί για όποιον θέλει, μπορεί να είναι ένα αξιόλογο σχολείο και κυρίως μαθαίνει κάποιος ένα επάγγελμα.
Μπορεί η Χώρα μας να γίνει ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ και να συγκεντρώνει φοιτητές από όλη την Μεσόγειο τα Βαλκάνια και αλλού, μπορεί να δώσει ευκαιρίες για ένα μεγάλο παράλληλο κύκλο εργασιών και εισοδήματος, μπορεί να συγκρατήσει τους φοιτητές που πάνε σε άλλες χώρες, μπορεί να ανέβει το επίπεδο των σπουδών συνολικά γιατί η εκπαίδευση είναι συγκοινωνούντα δοχεία και αυτά τα δοχεία, πρέπει να είναι γεμάτα.
Ας δούμε έξω από τα πολιτικά συμφέροντα και τα μονομερή κέρδη και ας δούμε την εκπαίδευση μέσα στα πλαίσια και τις ανάγκες του σήμερα, και ας κάνει το κράτος ότι καλύτερο μπορεί γιατί ο μόνος εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο.
Υπενθύμηση.
Μόνο σε 2 από τα 27 κράτη – μέλη της Ε.Ε. δεν υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια.
11 Ιουλίου, 2023
Σύμφωνα με άρθρο της κ. Νατάσας Στασινού στην ιστοσελίδα της Ναυτεμπορικής
Μόνο σε 2 από τα 27 κράτη – μέλη της Ε.Ε. δεν υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Παρόλα αυτά στις περισσότερες χώρες της κοινότητας η μεγάλη πλειονότητα των φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης καλύπτεται από δημόσια ιδρύματα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση πέραν των δημόσιων ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στα οποία φοιτά η συντριπτική πλειονότητα των σπουδαστών, υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια – τόσο με κρατική εξάρτηση όσο και ανεξάρτητα. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat, το 2020 συνολικά στην Ένωση το 79,7% των σπουδαστών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης φοιτούσαν σε δημόσια ιδρύματα. Οι δύο χώρες με αποκλειστικά δημόσια ΑΕΙ ήταν η Ελλάδα και το Λουξεμβούργο. Ωστόσο και στα περισσότερα άλλα κράτη – μέλη η συμμετοχή των ιδιωτικών ΑΕΙ ήταν σχετικά μικρή. Σε 22 από τα 27 κράτη – μέλη (συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και του Λουξεμβούργου) τουλάχιστον τα 3/4 των φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν σε δημόσια πανεπιστήμια. Στην Πολωνία το ποσοστό στα δημόσια ιδρύματα ήταν κατά τι χαμηλότερο, στο 70%, ενώ στη Φινλανδία ήταν αρκετά χαμηλότερο (52,5%). Στα υπόλοιπα τρία κράτη – μέλη (Βέλγιο, Κύπρο και Λετονία) στα δημόσια πανεπιστήμια φοιτούσε το 2020 η μειοψηφία των συμμετεχόντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. α) Στην Κύπρο το ποσοστό στα δημόσια πανεπιστήμια ήταν περίπου 25%, με τους υπόλοιπους να φοιτούν σε ανεξάρτητα, ιδιωτικά ιδρύματα. β) Στη Λετονία πάνω από το 90% φοιτά σε ιδιωτικά πανεπιστήμια, αν και τα ανεξάρτητα ιδιωτικά πανεπιστήμια καλύπτουν μόνο το 1/3 των συνολικών φοιτητών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με τους περισσότερους να φοιτούν σε εξαρτημένα από το κράτος ιδιωτικά ιδρύματα. γ) Στο Βέλγιο λίγο περισσότεροι από τα 2/5 των σπουδαστών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης φοιτούσαν το 2020 σε δημόσια πανεπιστήμια και οι υπόλοιποι σε ιδιωτικά – σχεδόν αποκλειστικά όμως σε εξαρτώμενα από το κράτος ιδρύματα
Περισσότερα: https://sep4u.gr/42890/mono-se-2-apo-ta-27-krati-meli-tis-e-e-den-yparchoyn-idiotika-panepistimia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου