Παρασκευή 8 Μαρτίου 2024

Μπαταρίες ΑΠΕ τώρα και έξω από την πόρτα μας!

 


Ήρθαν πάλι τα μαντάτα για τις νέες αιτήσεις  για μπαταρίες ΑΠΕ και μάλιστα στις ΞΑΜΠΕΛΕΣ και στο ΠΥΡΓΙ, και να πούμε ότι στις ΞΑΜΠΕΛΕΣ είναι οικισμός, δηλαδή πόσο γειά σου είναι αυτό το κράτος?



 Όταν λέμε μπαταρίες εννοούμε σταθμούς  Ηλεκτροχημικής αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας. Αυτοί οι σταθμοί έχουν μεγάλη επικυνδυνότητα πυρκαγιάς επειδή πρόκειται για τεχνολογία Λιθίου που όταν κάνει μπαμ, δεν σβήνει με τίποτα.

Θα μου πεις, γιατί δεν σβήνει? Δεν θα ρίξουμε νερό?

Όχι νερό! Δεν σβήνει με νερό και στις περιπτώσεις που έχουν πάρει φωτιά άλλες τέτοιες εγκαταστάσεις οι πυροσβέστες έβρεχαν τα γειτονικά σπίτια και χωριά για να μην καούν και όχι την ίδια την φωτιά. Ο λόγος είναι ότι οι μπαταρίες λιθίου έχουν κοβάλτιο λίθιο και νικέλιο. Σε περίπτωση φωτιάς λοιπόν, που μπορεί να συμβεί από μεγάλη εξωτερική θερμοκρασία η απλή υπερφόρτωση,  τα χημικά αντιδρούν στο νερό και απελευθερώνουν υδρογόνο που αν έχετε ακούσει, το υδρογόνο είναι το καύσιμο του μέλλοντος. Φανταστείτε το λοιπόν εκτός αυτοκινήτου στον αέρα μέσα στην φωτιά..Και τι θα πούμε τότε δηλαδή? Σβήστε την μηχανή και το ραδιόφωνο.



 Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα που ο καθένας κάτι ότι τούρθει όπου νάναι γιατί το κράτος μας είναι επίσης ότι νάναι και τι άλλο να σκεφτούμε δηλαδή για αυτούς που υπογράφουν τις αιτήσεις και αυτούς που δίνουν τις άδειες αφού δεν γνωρίζουν καν για τι περιοχές πρόκειται και αν  μένει κόσμος εκεί γύρω και εντάξει δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση με όσα έχουμε ζήσει σε αυτόν τον τόπο αλλά η εμπειρία μας μέχρι τώρα από τα αιολικά μας δείχνει ότι δεν υπάρχει φραγμός και τέλος και δεν πρέπει να αφήσουμε τον κάμπο να μετατραπεί σε κάτι που δεν θα ήθελε κανείς. Να το σταματήσουμε τώρα στην αρχή.

Τι μπορούμε να κάνουμε θα μου πεις.. Ας μαζευτούν τα τοπικά όλων των κοινοτήτων να βγάλουν αρνητική απόφαση κατά αρχάς όπως έβγαλε η κοινότητα Καρύστου πριν λίγο καιρό .Ας ενεργοποιηθούν και να ενημερώσουν τους κατοίκους, η ας ενημερωθούμε μεταξύ μας και να μην νοικιάζουμε η πουλάμε την γη μας ελαφρά την καρδία που λένε επειδή αυτοί που την ζητούν μας λένε ότι είναι σαν να σπέρνεις τριφύλλι..



Δύσκολα τα πράγματα αλλά αν επιτέλους κουνηθούμε και βγούμε από την απάθεια και την αδιαφορία για το τι γίνεται έξω από τους τοίχους του σπιτιού μας, μπορούμε να σώσουμε την ζωή μας και ότι αυτό σημαίνει..

Αν κάτι είναι αθάνατο ανάμεσα στα άλλα σε αυτήν την Χώρα, είναι η προχειρότητα. Δηλ Όπως με τις ανεμογεννήτριες άρχισαν και έβαζαν όπου νάναι και αφού γεμίσαμε είπανε ‘Ας κάνουμε ένα σχεδιάκι να μείνει και λίγος χώρος για καμιά άλλη δραστηριότητα, έτσι και τώρα χωρίς σχέδιο, χωρίς χωροταξία, ζητάνε άδειες σε όπου χωράφι τους βρίσκεται εύκαιρο και βολεύει.

Θα πρέπει να ξέρετε ότι είναι συνταγματικό μας κατοχυρωμένο δικαίωμα να ζούμε σε ένα βιώσιμο περιβάλλον που βιώσιμο είναι το ισορροπιμένο περιβάλλον και σας ρωτάω, τι σόι ισορροπία υπάρχει όταν στην κυριολεξία γίνεται ότι φανεί του λωλωστεφανή?

Τέτοιου είδους βιομηχανικές και άλλες βιοτεχνικές εγκαταστάσεις μπαίνουν σε ειδικά καθορισμένες περιοχές και όχι σε όσες απλά δεν σκέφθηκαν ότι θα έπρεπε να το απαγορεύσουν. Δηλαδή εμείς δεν είχαμε σκεφθεί να πούμε ότι στον κάμπο δεν επιτρέπεται βιομηχανική εγκατάσταση αφού  ήταν και είναι ένας παραγωγικός αγροτικός και κτηνοτροφικός τόπος με οικιστική ανάπτυξη. Κάτι που όπως φαίνεται τα παλικάρια και οι κοπελιές που υπογράφουν για τις αιτήσεις και τις άδειες στα ωραία τους γραφεία δεν το ξέρουν καν.



 Με λίγα λόγια δεν υπάρχει ακόμα νομικό πλαίσιο, δεν υπάρχει χωροταξία, δεν υπάρχουν εγγυήσεις δεν υπάρχει τίποτα εκτός από την βιασύνη να σπείρουμε αυτές τις εγκαταστάσεις για αποθήκευση ρεύματος . Τώρα , αν όχι εδώ, που, αυτό είναι δικό τους θέμα. Όταν με τόση αυτοπεποίθηση ότι ξέρουν τι κάνουν μας διαβεβαιώναν ότι δεν θα έχουμε επιπτώσεις ούτε άλλες εγκαταστάσεις κοντά στην Κάρυστο, τους πιστέψατε, τώρα τους πιστεύετε ακόμα?


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μουσικό Οδοιπορικό της Χρυσούλας Παλιούρη.

  Η Χρυσούλα Παλιούρη παίζει Καρυστινή Λύρα, έχει μάθει τσαμπούνα με δάσκαλο τον Γιάννη Μαμά, και με μεγάλη προσήλωση και ενθουσιασμό, προσπ...