3 ποίηματα για αντίο στο Καλοκαίρι.

 

Σταγόνες και δάκρυα

 

Πήρες σταγόνα της βροχής

Για να την κάνεις δάκρυ

Να την φορέσεις φυλακτό

Στου χρόνου το αδράχτι.

Είναι τα βάσανα πολλά

Πολλά και πονεμένα

Δεν προλαβαίνεις δάκρυα

Και ας τάχεις μαζεμένα.

Περνά ο χρόνος και έρχεται

Ξανά η θύμηση της

Την ύφανε ο χρόνος σου

Στα όνειρα σε σκεπάζει

Είναι πάντοτε εκεί

Χωρίς να σε τρομάζει.

Κι έτσι σκληραίνει η καρδιά

Μαραίνεται η ψυχή σου

Κι αποζητούν τα δάκρυα

Την πρώτη θύμηση σου.

 

 

 Στην ακρογιαλιά

 

Εκεί που σκάει το κυματάκι

Και το πράσινο παντρεύεται το μπλε

Εκεί που  η άνυδρη πλαγιά

Διψά για το νεράκι

Και η ρεματιά είναι γεμάτη καλαμιές

Εκεί στα λιγοστά τα δέντρα

 τα πουλιά  πλέκουν

Το τραγούδι τους  στις φυλλωσιές.

 

Εκεί  νιώθεις ηρεμία

Και όλα μοιάζουν

Ταιριασμένα και σωστά

Εκεί  σε μια παραλία

Γεμάτη από ουρανό και αντηλιά.

 

Στον ήλιο, στο πρωινό το φως του

 στην άλγη του μεσημεριού,

στο απόγευμα που γλυκά κυλάει

μέχρι στο φως του φεγγαριού,

κρύβεται πάντα η αλήθεια

του πιο καλού καλοκαιριού

 

 

Θέλω να πω το σ’αγαπώ

Θέλω να πω το σ’ αγαπώ

Αθόρυβα κι’ απλά

Σαν την ζωή που ζούμε

Καθημερινά

 

Μια καλημέρα και ένα φιλί

Μέχρι το βράδυ

Νάσαι καλά μια προσευχή.

Όλα τα τραγούδια

Τα έχουν ειπωμένα

Δεν έχουν μείνει πια λέξεις

Για μένα,

Αλλά μικρά πράγματα και απλά

Λένε το σ΄αγαπώ  σιγοψιθυριστά.

Θέλω να μ΄αγαπάς

Αθόρυβα κι΄απλά

Να νιώθω στο άγγιγμα σου

Ότι όλα είναι  καλά.

Όλα τα τραγούδια

Τα έχουν ειπωμένα

Δεν έχουν μείνει πια λέξεις

Για μένα

Μα όσα χρόνια και αν περάσουν

Θα το δεις

Θάμαι για σένα της ζωής σου ποιητής.