ΠΑΛΑΜΗΔΟΥΣ ….. ΣΥΝΕΧΕΙΑ......
Αλφάβητο το ΕΥΒΟΙΚΟ, Παλαμήδης, ο μεγάλος εφευρέτης των αρχαίων ελληνικών χρόνων!
Ερχόμαστε στην προσωπικότητα του Παλαμήδη του υιού του Ναύπλιου του Β’ της Καρύστου που έλαβε μέρος στην εκστρατεία των Ελλήνων κατά της Τροίας και για κάποια έτη ήταν και ο αρχηγός του εκστρατευτικού σώματος…...
Υπήρξε δραστηριότατος, επινοητικότατος και αγαπητότατος άνδρας στους Αχαιούς τόσον προ της εκστρατείας στην Τροία, όσο κατά την διάρκεια της εκστρατείας αυτής.
Ο Οδυσσέας, βασιλιάς της Ιθάκης, για να μη πάρει μέρος στην εκστρατεία της Τροίας προσποιήθηκε τον τρελό. Ο Παλαμήδης με ειδικό τέχνασμα αποκάλυψε την προσποίησή του. Από τότε ο Οδυσσέας έτρεφε άσβεστο φθόνο κατά του Παλαμήδη. Γι’ αυτό βρήκε κάποια αφορμή για να τον εκδικηθεί.
Έτσι «συνεργούντος και του Διομήδους, εξαπατηθέντος δε του Αγαμέμνονος και των δικαστών Αχαιών κατόρθωσε (ο Οδυσσέας) να καταδικασθεί ο Παλαμήδης εις θάνατον δια λιθοβολισμού. Γι’ αυτό ο πατέρας του Ναύπλιος Β’, «υπεκίνησε τον όλεθρον πάντων των μη φίλων του Παλαμήδη Αχαιών, ότε επέστρεφον εις την πατρίδα».
Ο Παλαμήδης, κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, έδειξε την μεγάλη του στρατηγική ευφυΐα, διασώζοντας πολλές φορές τους Αχαιούς από βέβαιες καταστροφές, με τις έξυπνες μετακινήσεις και ειδικές στρατηγικές διατάξεις που υπέβαλε σ’ αυτούς καθώς και την προφύλαξη αυτών, από τον «βιολογικό πόλεμο»!!! (μολυσμένα πτώματα και κουφάρια).
Εθεωρείτο ισάξιος πολεμιστής του Αχιλλέα, όπου και οι δύο μαθήτευσαν με τον Χείρωνα, (μάλλον στην Χειρώνια!) και πολεμούσαν στις γύρωθεν της Τροίας πόλεις.......
Αλλά, ο Παλαμήδης κατέστη και ευεργέτης της ανθρωπότητος με πολλές και σπουδαίες ανακαλύψεις του. Η βασική ανακάλυψη του Παλαμήδη που επέδρασε στον εκπολιτισμό της Ευρώπης, ήταν η ανακάλυψη του αρχαίου ελληνικού φθογγικού αλφαβήτου, το οποίο προωθήθηκε στους αρχαίους Λατίνους και από αυτούς σε όλη την Ευρώπη και έτσι όλοι τους απέκτησαν γραπτό λόγο, του οποίου αποτέλεσμα είναι η σημερινή μεγάλη πολιτιστική πρόοδος σε όλες γενικά τις μορφές της.
Το Ιωνικό αλφάβητο, προέκυψε μετά από το Ευβοικό, που ήταν αρχαιότερο με τα προστεθέντα γράμματα του Παλαμήδη.
Το φθογγικό αυτό αλφάβητο που υιοθέτησαν αρχικά οι Λατίνοι, είναι το γνωστό ως το Ευβοικό αλφάβητο, το αλφάβητο των Αιολέων Αβάντων (Μυνηναίων) που το διέδωσαν στην Ευρώπη οι Κυμαίοι, οι οποίοι ήταν και αυτοί οι ίδιος λαός, δηλαδή Άβαντες Αιολείς και μέχρι σήμερα.....
Το Ευβοϊκό αλφάβητο είναι των Αιολέων Καρυστίων, οι οποίοι εξέλειπαν τότε, διότι οι Καρύστιοι Άβαντες Αιολείς, χάνοντας τον πόλεμο στον οποίο προσέτρεξαν προς βοήθεια, για την υπεράσπιση των Μυκηνών, ως άμεσα συγγενείς του οίκου των Ατρειδών και Μυκηναίοι, μετακινήθηκαν μάλλον βίαια, μετά την ήτα, για εποικισμό των περιοχών της καταληφθείσας από τους Αχαιούς Μυκηναίους της Τρωάδας, και υπό την αρχηγία του υιού του Ορέστη, του Πενθίλου και του εγγονό του, του Γρα.
Εκεί στις Μυκήνες, ο υιός του Αγαμέμνωνα, ο Ορέστης, μαζί με τον φίλο του Πυλάδη, τον υιό του βασιλιά της Άμφισσας, όταν ενηλικιώθηκε, ήρθε για εκδίκηση του θανάτου του πατέρα του Αγαμέμνωνα και σκότωσε την μητέρα του Κλυταιμνήστρα καθώς και τον Αίγισθο.
Στην μάχη αυτή, όπου μόνο οι Καρύστιοι ως ισχυροί, προσέτρεξαν σε βοήθεια του Αίγισθου και Κλυταιμνήστρας αλλά και των Μυκηνών, σκοτώθηκαν τα άλλα δύο αδέλφια του Παλαμήδη, ο Οίακας και ο Ναυσιμέδωντας, δηλαδή εξέλειπαν πλέον, όλα τα παιδιά του Ναύπλιου Β’ του βασιλιά της Καρύστου και έξελειψε η γενιά του.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης μας βεβαιώνει ότι ο Αριστοτέλης υποστηρίζει ότι «Παλαμήδης άφωνα και φωνούντα συλλαβάς τεθείς εξεύρεν ανθρώποισι γράμματα ειδέναι».
Δηλαδή, ο Αριστοτέλης, βεβαιώνει αφ’ ενός ότι ο εφευρέτης των γραμμάτων ήταν ο Παλαμήδης και αφ’ ετέρου ότι επέτυχε την μέγιστη σοφία να διαχωρίσει τις συλλαβές (της γραμμικής συλλαβικής «Β») σε δύο μέρη, σε άφωνα και φωνούντα (Δηλαδή, χώρισε τα γράμματα σε σύμφωνα και φωνήεντα).
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και από άλλες πηγές. Ο ίδιος ο Διόδωρος σε άλλο σημείο κάνει λόγο για το ίδιο θέμα.
Ο Στησίχορος αναφέρει ως εφευρέτη των γραμμάτων τον Παλαμήδη, λέγοντας: «Τον Παλαμήδη λέγειν ευρηκέναι».
Επίσης τον αναφέρουν και ο Ευριπίδης, ο Επίχαρμος, ο Σιωνίδης, ο Απολλώνιος ο Τυανεύς κ.α.
Η λανθασμένη άποψη ότι τα γράμματα εφεύραν οι Φοίνικες προήλθε από μια περικοπή του Ηροδότου, Βιβλίο 5ο «Τερψιχόρη», στην παράγραφο 58. Όλοι οι διαπρεπείς μελετητές απορρίπτουν ως αναξιόπιστη την παράγραφο αυτή.
Η βασική διαφορά είναι ότι το Ελληνικό αλφάβητο (…..και το Ευβοϊκό), είναι ΦΘΟΓΓΙΚΟ, ενώ το φοινικικό είναι ΣΥΛΛΑΒΙΚΟ.
Ο Άγγλος αρχαιολόγος Έβανς, ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην Κρήτη, είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους, οι οποίοι μετά τον 13ο αιώνα π.Χ. αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης. Είναι οι γνωστοί ως Φιλισταίοι όπως και τους αναφέρουν και σήμερα οι Τούρκοι!!!.
Έτσι, ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: Η γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφής! Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ διετύπωσε ανάλογη άποψη: «Οι Φοίνικες είχαν παραλάβει πρωιμότερα το αλφάβητον των παρά των Ελλήνων, οίτινες και είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφής».
Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέμεινε συλλαβάριο, όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες, ενώ η Ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφαβητικό σύστημα γραφής, το πρώτο δηλαδή αλφαβητάριο στον κόσμο.
Η ύπαρξη ομοίων συμβόλων στα δύο συστήματα γραφής, το Φοινικικό και το Ελληνικό, του Παλαμήδη, αιτιολογείται, διότι απλούστατα έχουν και τα δύο συστήματα την ίδια μητέρα την Μυκηναϊκή γραφή. Η απόπειρα να υποστηριχθεί ότι το Ελληνικό φθογγικό αλφάβητο δανείστηκε τα σύμβολά του από το φοινικικό σύστημα πέφτει στο κενό.
Η αρχαιολογική σκαπάνη στην Παλαιστίνη στην περιοχή των Φιλισταίων, οι οποίοι ως γνωστόν ήταν άποικοι από την Κρήτη από το 1800 π.Χ., περιοχή που μετέπειτα οι Εβραίοι ονόμασαν «ΝΟΤΟΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ» και στους τάφους των οποίων ανακάλυψε, εκτός των άλλων Μυκηναϊκών ευρημάτων και αντίστοιχη γραφή της γραμμικής «Β», που χρησιμοποιούσαν οι Φιλισταίοι, η οποία περιέχει ένα μεγάλο μέρος των γνωστών μας φθογγικών συμβόλων. Από αυτό και μόνον προκύπτει ότι οι Φοίνικες που κατέλαβαν την περιοχή αυτή πολύ αργότερα πήραν από τους Φιλισταίους «Κρήτες» τα διαφιλονικούμενα σύμβολα των γραμμάτων και όχι οι Έλληνες από τους Φοίνικες…
Ο Παλαμήδης χώρισε τα γράμματα σε σύμφωνα και φωνήεντα. Αργότερα οι Μύστες του Μαντείου των Δελφών πρόσθεσαν το στίγμα, το κόππα και το Σαμπί. Αλλά, υπάρχει και κάτι πολύ σημαντικό. Είναι γνωστό ότι οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν υπολογισμούς με γράμματα. Μια ιδιότητα μοναδική της ελληνικής γλώσσας είναι η μαθηματική της δομή. Οι αριθμοί που έχουμε σήμερα λέγονται αραβικοί. Δεν τους ανακάλυψαν βέβαια οι Άραβες, αλλά ονομάστηκαν έτσι, επειδή μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη από τους Άραβες. Στην πραγματικότητα οι αριθμοί είναι ινδικής καταγωγής. Οι Άραβες ήταν απλώς οι «μεταφορείς».
Αλλά οι υπολογισμοί με γράμματα στηρίζονταν σε κάποια αντιστοιχία γραμμάτων με ορισμένα ποσά που καθιερώθηκαν από τον Παλαμήδη και που αργότερα συσχετίστηκαν με τους αραβικούς αριθμούς.
Οι αριθμοί αυτοί χρησιμοποιούνται από όλους τους λαούς της γης. Κάθε ένα γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου αντιστοιχεί σε έναν φυσικό αριθμό ξεκινώντας από το ένα και καταλήγοντας στο 900. Έτσι, σε κάθε λέξη, αν αντικαταστήσουμε τα γράμματα με τους αντίστοιχους αριθμούς έχουμε έναν αριθμό ανάλογο με το άθροισμα των γραμμάτων.
Για παράδειγμα, η λέξη ΑΓΑΘΟΣ = 1+3+1+9+70+200= 284.
Ο αριθμός 284 του αθροίσματος λέγεται λεξάριθμος.
Το φαινόμενο αυτό είναι μοναδικό, δεν συμβαίνει σε καμία άλλη γλώσσα του κόσμου…
Γι’ αυτό λέμε ότι η ελληνική γλώσσα έχει μαθηματική δομή.
Στο Ελληνικό Λεξικό του Σουϊδα, στο λήμμα «Παλαμήδης» αναφέρεται ότι ο Παλαμήδης είναι ο πρώτος που συνέγραψε βιβλίο με το νέο φθογγικό Αλφάβητό του, πριν από τον Τρωικό Πόλεμο (τουλάχιστον 2η χιλιετία) «τα δε ποιήματα αυτού ηφανίσθη υπό των Αγαμένομνονος απογόνων δια βασκανίαν (εξ αιτίας φθόνου). Υπολαμβάνω δε και τον ποιητήν Όμηρον αυτό τούτο πεπονθέναι και μηδεμίαν του ανδρός τούτου μνήμην ποιήσασθαι, ότι ηφανίσθη τα Παλαμήδους ποιήματα δια βασκανίαν υπό Ομήρου, άπτεται δε και των μεγίστων ανδρών ο φθόνος».
Είχε επικρατήσει η άποψη ότι ο Πεισίστρατος συγκέντρωσε και κατέγραψε τα έπη του Ομήρου. Την αλήθεια αποκαθιστά η φιλόλογος Άννα Τζιροπούλου στο βιβλίο της «Πως η Ελληνική γονιμοποίησε τον Ευρωπαϊκό λόγο». Το ορθό είναι ότι έγινε καταγραφή και συγκέντρωση των υπαρχόντων ΒΙΒΛΙΩΝ που αναφέρονταν στην Ιλιάδα και τα Τρωικά γενικώς και μάλιστα γραμμένα με το φθογγικό Αλφάβητο του Παλαμήδη.
Για την πατρότητα του αρχαίου Ελληνικού φθογγικού Αλφαβήτου, έρχονται στο φως νεότατες καταπληκτικές αποκαλύψεις από την εις βάθος έρευνα του φιλολόγου Αντωνάκου και σε άλλα κείμενα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας που ενσωμάτωσε στο σύγγραμμά του «Η καταγωγή του Ελληνικού Αλφαβήτου και το ψεύδος της Φοινικικής και Ινδοευρωπαϊκής θεωρίας».
Όταν παρουσιάσθηκε πλέον η ολοκληρωμένη μορφή του φθογγικού αλφαβήτου του Παλαμήδη, πάρα πολύ γρήγορα εξαπλώθηκε αρχικά στον Ελλαδικό χώρο προφανώς για τον εύκολο και εύχρηστο τρόπο λειτουργίας του και παρουσιάστηκε το φαινόμενο της κατά τόπους προσαρμογής αυτού, με τα ισχλυοντα ιδιώματα των διαφόρων Ελληνικών διαλέκτων, Αττικής, Δωρικής, Ιωνικής .λ.π., με συνέπεια να δημιουργηθεί ένα μεγάλο πλήθος Ελληνικών φθογγικών Αλφαβήτων με μικροδιαφορές από το ένα στο άλλο, τόσο στο πλήθος των γραμμάτων (από 24 έως 27) όσον και σε μικροτροποιήσεις μορφών μερικών συμβόλων.
Ένα από τα πολλά φθογγικά αλφάβητα που υπήρχαν στον τότε Ελλαδικό χώρο ήταν το αλφάβητο της Χαλκίδας στην Εύβοια.
Το Παλαμιδικό αυτό αλφάβητο της Χαλκίδας –Κύμης, το μετέφεραν άποικοι της Κύμης Ευβοίας στην Κάτω Ιταλία. Από αυτούς το πήραν οι Λατίνοι, το προσάρμοσαν στη γλώσσα τους και δημιούργησαν το λατινικό αλφάβητο…
Ο Παλαμήδης θεωρείται εφευρέτης
1. του Ευβοικού και νυν Ευρωπαικού αλφάβητου
2. της αστρονομίας
3. των μέτρων και των σταθμών,
4. των νομισμάτων,
5. της διαιρέσεως του χρόνου σε ώρες ημέρες, μήνες,
6. των φρυκτιοριών
7. της στρατιωτικής τέχνης,
8. της ιατρικής (προφύλαξη από βιολογικό πόλεμο)
9. ακόμη και παιχνιδιών.
Οι τραγικοί ποιητές έγραψαν πολλές σχετικές τραγωδίες. Εγγράφτηκε και έπος η «Παλαμήδεια». Το όνομα Παλαμήδης σχετίζεται με τα ρήματα παλαμάομαι = κατορθώνω και παλαμεύω, παλαμάω= εφευρίσκω
το παρόν κείμενο συνετάγη με βάση το άρθρο που το έγραψε ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου