Είναι να μη σου βγει το όνομα που λέμε, και έτσι συχνά μου λέει ο κόσμος τα παράπονα του να τα πούμε και από δω μήπως υπάρξει κάποια λύση, η τουλάχιστον, να τα βγάλουμε από μέσα μας γιατί και αυτό είναι κάτι.
Όλοι περνάμε από την πλατεία και ξέρουμε ότι υπάρχει θέμα με την κίνηση αυτοκινήτων και πεζών. Αυτό το πρόβλημα θα λυθεί κάποια στιγμή με την ανάπλαση της πλατείας και τις απαραίτητες αλλαγές στην κυκλοφορία. Μέχρι τότε, βοηθείστε αν δείτε κάποιον να χρειάζεται βοήθεια γιατί όπωσδήποτε αποκλείεται να βρει το φως του ο τυφλός εκεί που τελειώνει η διάβαση για τους τυφλούς και αν σε περίπτωση περάσει απέναντι μόνος του θα πέσει πάνω στην πινακίδα που λέει απαγορεύεται η στάθμευση. Τα καροτσάκια των αναπήρων πάλι, κατεβαίνουν από την μια μεριά, μετά πρέπει να κάνουν σούζα, στροφή επί τόπου προς την άλλη πλευρά της πλατείας όπου υπάρχει η άλλη μπάρα. Σίγουρα η ροή των αυτοκινήτων πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει. Υπομονή και προσοχή μέχρι τότε.
Ας βοηθήσουμε και εμείς όμως λίγο. Ας περπατάμε λίγο πιο πολύ, ας μην θέλουμε να κυκλοφορούμε χωρίς σπουδαίο λόγο μέσα στην αγορά. Ας αφήνουμε το αυτοκίνητο λίγο πιο πάνω, πιο πέρα, κάπου τέλος πάντων εκτός από το σημείο..Δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Άλλο θέμα τώρα οι νέοι δρόμοι που φτιάχνονται. Προσωπικά χαίρομαι πάρα πολύ! Είναι σαν τον οδοντίατρο που σου λέει, "Θες να πονέσεις λίγο για πολύ , η , πολύ για λίγο?"
Είναι τρομερά σημαντικά αυτά τα έργα και έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες. Γιατί δεκαετίες γκρινιάζουμε και παραπονιόμαστε ότι δεν γίνονται και ότι είναι αναγκαία. Υπομονή , η καλύτερη μας φίλη είναι η υπομονή, και να δείτε τι ωραία που θα είναι όταν τελειώσουν με το καλό όπως στην ανατολική πλευρά.
Αλλάζουν και τις παλιές σωλήνες αμιάντου από ότι έμαθα, και ότι χρειάζεται για να υπάρχει μια σωστή υποδομή στην αποχέτευση και ύδρευση. Δεν υπάρχει κανένα μαγικό ραβδάκι για όλα αυτά ούτε γίνονται στο άψε σβήσε. Πιστεύω ότι πρέπει να χαιρόμαστε που βλέπουμε ότι προχωρούν οι εργασίες και θα ανησυχούσαμε αν βλέπαμε να σταματούν όπως στο δρόμο Στύρα Χαλκίδα που ούτε το γεφύρι της Άρτας να ήταν πια.
Θα γίνουν και οι απαραίτητες σημάνσεις, που θα πάει, θα γίνουν, αλλά μέχρι τότε, προσέξτε όταν οδηγείτε και αποφύγετε τα σημεία που μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα επειδή δεν υπάρχει σήμανση ακόμα , όπως πίσω από το γήπεδο. Δόξα τω Θεώ, τόσους μεγάλους δρόμους έχουμε, δεν χρειάζεται να περνάμε από εκεί.
Αφού το λύσαμε και αυτό, πάμε σε ένα θέμα που το έχουν αναφέρει πολλοί και με στενοχωρεί και μένα πάρα πολύ αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ μια λύση.
Ποιο είναι αυτό? Το γράφει και η φίλη μας στο φέις μας για να μην νιώθουμε μόνοι. Μας έχουν καταχέσει οι σκύλοι.
Βρε παιδιά, μεγάλα και μικρά, παίρνετε το σκύλο σας και τον πάτε για την ανάγκη του. Εμείς τι φταίμε να μην ξέρουμε που να πατήσουμε από τις ακαθαρσίες? Ειδικά τα πεζοδρόμια γύρω από το πρώτο δημοτικό είναι η χαρά της τουαλέτας των σκύλων.
Υπάρχουν ειδικά σακκουλάκια, πάρτε γαντάκια, μαζεύτε τα ...
Υπάρχει και η άλλη εκδοχή. Ανοίγουν την πόρτα και το στέλνουν ασυνόδευτο και όποιος ενοχλείται να μη μιλάει γιατί θα του κόψει και ο ιδιοκτήτης την καλημέρα. Λέμε τώρα...
Να είχαμε και ένα ντρόουν να έκανε λήψεις από ψηλά και το πρόστιμο στο σπίτι ώσπου να πεις...γαβ! Ωραία θα ήταν.
Η φίλη μας στο φέις αναφέρει το ίδιο θέμα.
Σήμερα ήρθε στο μυαλό μου όπως γύριζα από τη λαϊκή, αυτό που μου λεγε ο πατέρας μαυ: "Εκεί που κόβουν ξύλα κι εκεί που χ@ζει η σκύλα δεν πάνε να κοιτάνε"! Το πρώτο το καταφέρνει εύκολα κανείς...Το δεύτερο θέαμα είναι αναπόφευκτο καθώς όπου κι αν πας, ό,τι ώρα κι αν βγεις, σε όποιο δρόμο ή πεζοδρόμιο περάσεις δεν γίνεται να μην το αντικρύσεις δυστυχώς...
Δεν θα πούμε τώρα τι έπρεπε να έχει γίνει αλλά θα πρέπει να τονίσουμε πολύ πολύ σοβαρά, ότι πρέπει οπωσδήποτε να δημιουργήσουμε παντού ταμιευτήρες, λιμνοδεξαμενές, ούτε μια σταγόνα να μην πηγαίνει χαμένη. Μέχρι τότε, ας μαζευτούμε όλοι και ας σταματήσουν και μερικές εργασίες που καταναλώνουν πολύ νερό όπως οι γνωστές..
Παράπονα παράπονα πολλά παράπονα όταν βλέπουμε γύρω μας πράγματα που μας ενοχλούν αλλά θυμάμαι που το πρωί ο κάθε μαγαζάτορας με το που άνοιγε την πόρτα, σκούπιζε το πεζοδρόμιο. Αυτή την δουλειά έκανα και γώ όταν εργαζόμουν στην αγορά. Ας θυμηθούμε μερικές καλές συνήθειες που είχαμε, μόνο κέρδος για όλους θα υπάρξει.
Αυτά τα λίγα από τα παράπονα σας, αν και νομίζω ότι δεν τα γράφω όπως θα περιμένατε όλοι, αλλά τι να κάνουμε? Ο κάθε ένας έχει την οπτική του και ας είμαστε αισιόδοξοι για όσα πράγματα φτιάχνονται. Να είμαστε καλά να προσπαθούμε με καλή διάθεση, με λίγο χιούμορ, με λίγη αισιοδοξία, και με λίγη αυτογνωσία για το μερτικό που μας αναλογεί.
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου