Στις 7/11/90 ο Παπαμιχαήλ έγραψε την ιστορία για το ΚΟΥΠΟΝΙ.
Το Νοέμβρη του 1940, πενήντα χρόνια δηλ πριν από σήμερα, είχε αρχίσει να κυκλοφορεί στην Κάρυστο η νεανική χειρόγραφη εφημερίδα " ΤΟ ΚΟΥΠΟΝΙ".
Το "ΚΟΥΠΟΝΙ" είχε μπει τότε στην ζωή μας με την διανομή μερικών τροφίμων που γινότανε με κουπόνια, δηλ αποκόμματα από ένα συγκεντρωτικό δελτίο για κάθε άτομο.
Οι εκδότες της εφημεριδούλας βρήκαν αυτόν τον τίτλο που σήμαινε ένα κομμάτι χαρτί, ένα κουπόνι.
Η αιτία που εκδόθηκε περιέχεται σ ένα σατιρικό ποίημα για τους γυμνασιόπαιδες των Αθηνών που δημοσιεύτηκε σεένα από τα πρώτα φύλλα του "ΚΟΥΠΟΝΙΟΥ"
Να ένα απόσμασμα.
Σχολείο δεν πατούσαμε/ ολο σκασιαρχεία/τεσσερις μέρες άφαντοι/και δύο στα θρανία.
Και μια Δευτέρα, που'τυχε/να πάμεσ το σχολείο/φευ! το ευρήκαμε κλειστό/σα νάτανε μουσείο!
Εμάθαμε πως πόλεμο/μας κάνει ο Μουσολίνης/και αμέσως ευρεθήκαμε/στην στάση της Ραφήνης.
Και ήρχαμε στην Κάρυστο/όπου γυρνάμε μόνοι/και τι άλλο να κάνουμε?
Βγάζουμε το "ΚΟΥΠΟΝΙ"
Ώστε η έκδοση του ΚΟΥΠΟΝΙΟΥ σχετίζεται με την 28η Οκτωβρίου που κηρύτηκε ο πόλεμος με την Ιταλία.
Βέβαια οι εκδότες του "ΚΟΥΠΟΝΙΟΥ" δεν ήταν έτσι όπως αυτοί που σατιρίζονται στο ποίημα.
Τουλάχιστον ο αείμνηστος Παναγιώτης Μπουρνέλος που ήταν ένας από τους ιδρυτές του, ήταν υπεράνω κάθε σκανδιαλιάς. Οι άλλοι ήταν ο Κώστας Ε Σαραβάνος, ο Γιώργος ο Χολέβας κι ο υποφαινόμενος. Επίσης και η Βάσω η Λάζου ήταν από τις πρώτες συνεργάτισσες.
Δεν με παίρνει ο χώρος για να γράψω τις λεπτομέρειες παρά να παραθέσω τον άγραφο κανονισμό του ΚΟΥΠΟΝΙΟΥ, όπως διασώθηκε από "γενιά" σε "γενιά" και καταγράφηκε κατά το 1950 περίπου.
1. Το ΚΟΥΠΟΝΙ, είναι χειρόγραφη εφημερίδα που μπορεί να είναι και δακτυλογραφημένη. Την εκδίδει επιτροπή από νέους από 15-18 χρονών μέσα στην Κάρυστο.
2. Το φύλλο της εφημερίδας βγαίνει κάθε δέκα μέρες. Την 1,11, και 21 του μηνός.
3. Απαγορεύεται η κυκλοφορία σε περισσότερα από ένα αντίτυπα , το οποίο περνά από χέρι σε χέρι διαβάζεται και επιστρέφεται.
4. Ο σκοπός της εφημερίδας είναι να αναπτύξει μια πνευματική κίνηση μεταξύ των νέων της Καρύστου να τους δώσει μια ευχάριστη πνευματική απασχόληση και να διαδώσει τα ιδανικά της νεολαίας μέσα στα πλαίσια της πατρίδας , θρησκείας, οικογένειας, του φίλαφλου, φυσιολατρικού και καλλιτεχνικού πνεύματος κλπ.
5 . Η επιτροπή εκδόσεως είναι από τριμελής ως πενταμελής και η θητεία της διαρκεί δυο χρόνια.
6 .Άμα λήξει η θητεία το ΚΟΥΠΟΝΙ παραδίδεται σε νεώτερη επιτροπή η οποία παίρνει το όνομα της σειράς της ,δηλ, υπάρχει 1η,2,3, κ.ο.κ
Το αρχείο φυλάσσεται από την τελευταία πάντα γενεά η οποία σε περίπτωση μη διαδοχής δύναται να το χαρίσει σε Σύλλογο, που θα έχει παρεμφερείς σκοπούς , χωρίς να αποκλείεται η συνέχιση της εκδόσεως εντός η εκτός του Συλλόγου."
Κοντά στους τόσους συνεργάτες που πέρασαν κατά την δεκαπενταετία της ζωής του ΚΟΥΠΟΝΙΟΥ ήταν και ο άλλος μεγάλος απών , ο είμνηστος Αριστείδης Χατζηνικολής.
Ήταν μια σύμπτωση που με έκανε να αφιερώσω το χρονικό τούτο, στην μνήμη των δύο επιφανών Καρυστινώνπου πέθαναν τώρα κοντά.
Του Παναγιώτη Μπουρνέλου που ήταν απ τους παλαιότερους συνεργάτες του ΚΟΥΠΟΝΙΟΥ και του Αριστείδη Χατζηνικολή που ήταν της νεώτερης γενιάς της 3ης αν δεν απατώμαι.
Ο Αριστείδης μάλιστα , είχε προγραμματίσει μια συνάντηση των κατά καιρούς ΚΟΥΠΟΝΙΤΩΝ αλλά δεν πρόφτασε να την οργανώσει.7/11/ 1990
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου