Σήμερα το πρωί, είχαμε μια μικρή κουβέντα με την κ.Πολυξένη. Αν και είχα χρόνια να την δω, αμέσως μου ήρθαν στην μνήμη οι εικόνες της με την ποδιά αλευρωμένη να μοιράζει τις λαχταριστές της τυρόπιτες που το άρωμα τους έφθανε μέχρι το λιμάνι από την μια και μέχρι την εκκλησία από την άλλη.
Μιλώντας μαζί της και βλέποντας μια πορεία ζωής γεμάτη δουλειά αλλά και δυσκολίες το έθροισμα που βγαίνει είναι ένας άνθρωπος που έχει εκπληρώσει στο ακαίραιο τον προορισμό του. Όπως λέει και η ίδια, "Ότι μπορούσα έκανα..Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα" .
Η Δύναμη των απλών ανθρώπων , η δύναμη της ζωής που προχωρά με υπομονή, καρτερία και επιμονή στους στόχους της ανατροφής των παιδιών, στην καλύτερη ζωή από ότι βρίσκουμε, στην ευχαρίστηση σε ότι έχουμε.
Να ζήσει χίλια χρόνια και να χαίρεται τα παιδιά και τα εγγόνια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου