Μαζί με την σύζυγο του Ρίτα, υποδέχεται δυο φορές την βδομάδα τον κόσμο και τους εξηγούν το κάθε τι με μεγάλη υπομονή και αγάπη.
Φέτος το καλοκαίρι δεν άνοιξαν λόγω του covid-19 αλλά μέσω των βίντεο, ελπίζω να σας ευχαριστήσω και να μοιραστείτε μαζί μου το ενδιαφέρον για τα τόσο μοναδικά και σημαντικά εκθέματα της Συλλογής.
Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ όχι μόνο για την ξενάγηση αλλά και για την πολύτιμη μοναδική προσφορά του στον τόπο.
Προσέξτε το πλισέ στην φούστα, το κέντημα στο μαντήλι, το κοφτό κέντημα στο πουκάμισο κάτω από το μαντήλι, την πόρπη ,το μανίκι με το κοφτό κέντημα στο τελείωμα,και την λεπτομέρεια στο κάθε τι!! Εκπληκτική και πανέμορφη! Επίσης τόσο ταιριαστή με τα κοφτά που στολίζουν τα παράθυρα και τα κεντήματα που υπάρχουν παντού.
το κέντημα στο πουκάμισο κάτω από το μαντήλι που και αυτό τελειώνει σε ψηλό πλεκτό σε κοπανέλι. |
Τα κουρτινόξυλα είναι το σύμβολο της ΝΙΚΗΣ. Τα στέφανα ψηλά και χιαστή ο πυρσός και το σπαθί!.
Χαρούμενα χρώματα παντού, περιγραφή της φύσης και της σύνδεσης των ανθρώπων με αυτήν.
Παλιό συναξάρι |
Ένα δωμάτιο είναι αφιερωμένο στην θρησκεία και στους ιερείς που έχουν περάσει από την περιοχή μας. Τα ιερά καλά άμφια του Πάπα Σύλα,τα κόκκινα, επίσης υπάρχουν και του Κλαύδιου. Στην κάτω φωτό βλέπετε και ένα ψωμάκι. Παραμένει αναλοίωτο από το 1974 αφού το έφερε ο αδελφός του κ.Χαρίλη από το Άγιο Όρος. Στην συλλογή υπάρχουν σπάνια Ευαγγέλια και αντικείμενα εκλησσιαστικής χρήσης.
Στο γραφείο βλέπουμε μια σημαία των ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΚΑΡΥΣΤΟΥ!! Είναι από την δεκαετία του 30 ολομέταξη και η εικονογραφία φυσικά στο χέρι. Ο Χριστός που προστατεύει την οικογένεια.
Δασκάλες με τις τάξεις τους στα σκαλιά του τότε Γυμνασίου. |
Καβοντορίτικη φορεσιά |
κρεβατοκάμαρα |
η λύρα, το νταούλι και η τσαμπούνα |
ξυλόσομπα |
πιεστήριο για αντίγραφα κειμένων |
το γραφείο σε αστικό Καρυστινό σπίτι ήταν απαραίτητο |
λεπτομέρεια κεντήματος τοίχου με χρυσοκλωστή |
Καβοντορίτικη φορεσιά |
θήκη για εφημερίδες! |
Ακολουθούν σφυρίλατες κατασκευές σιδήρου για παράθυρα, πόρτες και φεγγίτες. Πραγματικά κομψοτεχνήματα!!
Ακολουθούν εκθέματα που σχετίζονται με την λατρεία της πίστης. Όπως βλέπουμε το καντήλι, έχει τα φτερά του αγγέλου που πάει την προσευχή στον Θεό και καταλήγει στο μάτι του Θεού!
Οι στεφανοθήκες υπήρχαν πάντα στο εικονοστάσι!
Το υπέροχο ολοκέντητο ύφασμα, είναι το κάλυμα του ιερέα την Μεγάλη Πέμπτη στην λειτουργία του Νιπτήρος. Ανήκε στον πάπα Σύλλα.
(τηλ. 22240 22452, 6973 688707).
το τεράστιο φυσερό των σιδηρουργών. |
https://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/22826
Η παραδοσιακή φορεσιά αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο που θα πρέπει να μελετηθεί ενταγμένο μέσα στις ιστορικές του διαστάσεις και στο συγκεκριμένο πολιτισμικό περιβάλλον όπου γεννήθηκε και εξελίχθηκε. Η διερεύνηση της τυπολογίας της παραδοσιακής φορεσιάς συμπλέκεται τόσο με τις ποικίλες λειτουργίες της κάθε φορεσιάς, όσο και με τις αλλαγές που υφίσταται αυτή μέσα στο χρόνο. Οι αλλαγές που παρατηρούνται στον τρόπο ένδυσης των παραδοσιακών κοινωνιών είναι ενδεικτικές του τρόπου με τον οποίο ενσωματώνει ο παραδοσιακός πολιτισμός τα εκάστοτε καινούρια στοιχεία, που στην περίπτωση της φορεσιάς, εξαρτώνται κυρίως από την επαφή της παραδοσιακής κοινωνίας του χωριού με τoν αστικό τρόπο ζωής. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι η παραδοσιακή φορεσιά και κάθε αλλαγή της πρέπει να επικυρωθούν από το σύνολο, την κοινότητα, δηλαδή την κοινωνία. Ο παραδοσιακός ενδυματολογικός κώδικας εκτός από την πρακτική λειτουργία που επιτελεί – να προστατεύει δηλαδή από το κρύο, τη ζέστη κ.λπ. – είναι παράλληλα και ένα «σημάδι», ένα σύμβολο. Κατά τον τρόπο αυτό, η παραδοσιακή φορεσιά κάθε τόπου αποκτά συγκεκριμένη και σταθερή σημασία για την κοινωνική ομάδα που τη φέρει (εθνοτική, τοπική, ηλικιακή, ταξική) καθώς αναφέρεται σε κάτι που υπερβαίνει την ίδια της τη φύση ως αντικείμενο: ανεξάρτητα από τη θέληση αυτού που τη φορούσε, δήλωνε με τα χρώματά της, τα στολίδια της ή τα κεντίδια της τον τόπο καταγωγής, την ηλικία, την κοινωνική κατάσταση κ.ά. Όσο πιο αυτάρκης και κλειστή ήταν μια κοινωνία, τόσο πιο εύκολα λειτουργούσε το συμβολικό σύστημα της φορεσιάς σε όλη του την ποικιλία. Οι φορεσιές μελετώνται εξελικτικά, μέσα από τη γενικότερη ιστορία του ενδύματος. Η συλλογή πρωτογενούς λαογραφικού υλικού και οι οπτικές αφηγήσεις ζωντανεύουν βιώματα και μνήμες όλου αυτού του χρόνου. Μέσα από την καταγραφή της τυπολογίας των φορεσιών, αναδεικνύονται οι επιμέρους διαφοροποιήσεις στον ενδυματολογικό κώδικα και αποτυπώνεται η ταυτότητα της εκάστοτε κοινότητας που διερευνάται. Ταυτόχρονα, τα υλικά κατάλοιπα και το αρχειακό υλικό προσεγγίζονται ανθρωποκεντρικά, με αποτέλεσμα να διαφαίνονται όλες οι πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας και αποτελούν πηγή γνώσης για την τοπική ιστορία και την εθνογραφική έρευνα, όπως και μοχλό δημιουργικής, εκπαιδευτικής δραστηριότητας.
Οι αρβανίτικες φορεσιές, σε όλα τα μέρη και σε όλες τις αναφορές, είναι πλούσιες σε φλουριά, σε περίτεχνα κεντήματα και πολύ εντυπωσιακές. Δεν πιστεύω ότι και εδώ υπήρχε διαφορά απλά δεν έχει δυστυχώς επιβιώσει η καλή φορεσιά. Λογικά να το σκεφτούμε, το επίσημο ένδυμα είναι διαφορετικό από το καθημερινό. Θα πρέπει να ρωτήσουμε τους ειδικούς λοιπόν να μας το εξηγήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου