Τρίτη 10 Αυγούστου 2021

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ.! ( Μια Καρυστινή αληθινή ιστορία ) Χάρης Θέμελης

 

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ.!
( Μια Καρυστινή αληθινή ιστορία )
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
-Ζέσταινα τα χέρια μου στο μαγκάλι με τα κάρβουνα και είχα αφεθεί
να σκέφτομαι ότι τούτα τα Χριστούγεννα του -63 που περιμέναμε,
στην έκτη Δημοτικού, σίγουρα θάταν διαφορετικά.! Από τα μέσα του Δεκέμβρη τόχαμε σχεδιάσει με τον φίλο και συμμαθητή μου τον Νότη τον Σπύρου φέτος να στολίσουμε τα πρώτα μας Χριστουγεννιάτικα δέντρα.! Γιαυτό και ψάχναμε για άδεια πακέτα από τσιγάρα για τα ασημόχαρτα που θα τυλίγαμε τα κυπαρισσόμηλα πούχαμε μαζέψει και θα τα κρεμάγαμε με κλωστή στο δέντρο, τάχα για δώρα,και για χιόνι θα βάζαμε μπαμπάκι. Για φάτνη θα βάζαμε μέσα σε μπαμπάκι μια κάρτα με την Γέννηση του Χριστού που είχαμε βρει στο μαγαζί, στη παραλία, του Γιάννη του Τσολάκη.! Όσο για δέντρο.."Ξέρω εγώ που θα βρούμε" μου είχε πει ο Νότης, "θα κόψουμε δυο κορφάδες από κυπαρίσσια".!
-Τις ωραίες αυτές σκέψεις με εικόνες τις διέκοψε με τις φωνές της η μάνα μου." Πάρ΄τα ξεράδια σου απ΄τη φωτιά, γιαυτό έχεις χιονίστρες και άντε σήκω που πήρες αγκαλιά το μαγκάλι, δέκα φορές στόπα άντε νύχτωσε πήγαινε να πάρεις πυρήνα".!.. (Για τους μη μυημένους ξεράδια ή ξερά, κουλάδια ή κουλά στα αγνά Καρυστινά είναι τα χέρια όπως και για τα πόδια έχουμε ανάλογες λέξεις που όμως δεν είναι του παρόντος). "΄Τι να κάνω ρε μάνα έχουνε ξυλιάσει.. και μου φαίνεται ότι δεν ξέρεις τι λες.. γιατί πώς και στα αυτιά μου έχω χιονίστρες αφού ποτέ δεν έβαλα το κεφάλι μου κοντά στα κάρβουνα?".!" "Τον κακό σου τον καιρό που όλα τα ξέρεις και σήκω από κει να πας για την πυρήνα".
-Άντε παιδάτσι μου, συμπλήρωνε η γιαγιά μου, γιατί δεν ακούς τη μάνα σου, γιατί την σκας, άντε, την ευχή μου νάχεις, άντε να πάρεις την πυρήνα γιατί ο παππούς σου τ΄άδε τα μερομήνια, φέτη θάχουμε πολύ χιόνι τα Χριστούγεννα".! (Αδήριτος ελληνικός οικογενειακός κανόνας: Μάνα και κόρη αλληλουποστηρίζονται και συμπληρώνει η μια την άλλη: τόδα...αργότερα με την πεθερά μου και την κόρη της).
-Εδώ που τα λέμε ήθελα να πάω στον Νότη, έπρεπε να κανονίσουμε για το δέντρο, σκεφτόμουνα και το ζεστό τούβλο στα πόδια μου μέσα στις κρύες βελέντζες το βράδυ στο κρεβάτι μου και...ενέδωσα..
"Εντάξει ρε μάνα, μ΄έφαγες πια, ορίστε θα πάω".
Το πατρικό του Νότη ήτανε βορινά κολλητά στο γήπεδο και ήταν στο δρόμο μου για την Φάμπρικα που ήταν στο δημόσιο δρόμο δυτικά από το γήπεδο, από κει θά΄παιρνα την πυρήνα. -Με τον Νότη κανονίσαμε να πάμε για τα δέντρα την προπαραμονή των Χριστουγέννων.
Και έφτασε η προπαραμονή, κείνη τη μέρα ξύπνησα με το πρώτο χάραμα, παραξενεύτηκα γιατί έκανε πολύ κρύο, κοίταξα απ΄το παράθυρο και έξω όλα ήτανε άσπρα, πολύ χιόνι.! "Μπράβο".! σκέφτηκα,"Ο παππούς έπεσε διάνα με τα μερομήνια ούτε ο Σάκης Αρναούτογλου να ήτανε".!
Με τέτοιο ψόφο δεν ήταν να βγάλεις τις πιτζάμες, φόρεσα από πάνω παντελόνι, τρία πουλόβερ, σακάκι, πλεκτό σκούφο και γάντια, δυο ζευγάρια χοντρές κάλτσες και τις γαλότσες. Όμως με πήρε χαμπάρι η μάνα μου και ως συνήθως έβαλε τις φωνές.." Ο Θεός να μας σε γλυτώνει..που πας με τέτοιο χιονιά, δεν είδες το χιόνι έξω? τι το θες το δέντρο, γιατί δεν κάθεσαι στα αυγά σου, σε τρώει ο κώλος σου Χριστουγεννιάτικα"?
Η κυρά Μπίλιω, η μάνα του Νότη, εν αντιθέσει με τη μάνα μου δεν έβαλε τις φωνές αλλά ήρεμα μας είπε: "Παιδιά να προσέχετε, και μετά να περάσεις από δω Χάρη να σου δώσω κάνα αυγό να στα φτιάξει η μάνα σου".
-Ο Νότης είχε κάνει προεπισκόπηση της περιοχής και είχε εντοπίσει τα κυπαρίσσια σ΄ένα κτήμα κάπου πίσω από την Φάμπρικα που είχε κάτι γελάδες μέσα και δεν υπήρχαν σκυλιά, ευτυχώς που χιόνιζε κιόλας για να μην μας δει κανένα μάτι. Οι λεμονιές ήτανε φορτωμένες χιόνι και πολλές είχανε σπάσει από το βάρος, το χιόνι μας έφτανε μέχρι τα γόνατα.! Με κόπο σκαρφαλώσαμε στην μάντρα, τινάξαμε τα κυπαρίσσια να φύγει το χιόνι και σε λίγο είχαμε κόψει τις δυο κορφάδες που θέλαμε, θάταν κανα μέτρο η καθεμιά, ότι το καλύτερο για Χριστουγεννιάτικα δέντρα.!
Χαρούμενοι πηδήξαμε από την μάντρα για να φύγουμε και κείνη τη στιγμή ακούστηκε μια παράξενη τσιριχτή φωνή: "Εεεπ, τι κάνετε εσείς εκεί πέρα? τώρα θα σας πιάσω"..Ήτανε ο ιδιοκτήτης ο Βούζαρης! Το βάλαμε στα πόδια..σιγά μην μας έπιανε ο Βούζαρης.. Και ξαφνικά εκεί που τρέχαμε η γη υποχώρησε κάτω από τα πόδια μου βούλιαξα και βρέθηκα μέσα σε ένα λάκκο με βρωμόνερα και ακαθαρσίες μέχρι το λαιμό.! Όχι δεν ήταν "η κόπρος του Αυγεία".. ήτανε η κόπρος του Βούζαρη, ένας παλιός λάκκος από ασβέστη που ρίχνανε τις βουλιθιές από τις γελάδες.. και δεν φαινόταν απ΄το χιόνι.!
Ακόμα λίγο και θα πήγαινα "αύτανδρος"..αλλά ευτυχώς μ΄έσωσε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο που κρατούσα στο χέρι και με τράβηξε έξω ο Νότης.! Σύρθηκα έξω από το λάκκο μούσκεμα γεμάτος ακαθαρσίες και με τις γαλότσες γεμάτες ασβέστη.!
Τώρα τρέχαμε όχι για τον Βούζαρη αλλά γιατί έτρεμα σαν σκυλί από το κρύο..
Στο τι διημείφθη με την μητέρα μου επί τη εμφανίσει μου και άμα τη εισόδω εις την οικίαν δεν θα αναφερθώ διότι ουδόλως συνάδει με την ιστορίαν ενός Χριστουγεννιάτικου δέντρου και απάδει του πνεύματος των Χριστουγέννων.! Αυτό ήταν το πρώτο μου, αξέχαστο, Χριστουγεννιάτικο δέντρο που έμεινε αστόλιστο εκεί στο λάκκο με τις βουλιθιές.!
-Με τον συγχωρεμένο τον Καπετάν-Παναγιώτη, τον Νότη τον Σπύρου είχαμε γεννηθεί την ίδια μέρα, τους γιους μας τους λένε Βαγγέλη και οι αδελφές μας, η αδελφή μου Ελένη και η αδελφή του Αφροδίτη γεννήθηκαν εννιά χρόνια μετά πάλι την ίδια μέρα.!! Παράξενα πράγματα αλλά και ακατανόητα όταν συλλογιέσαι το "γιατί" που ο Νότης και η αδερφή μου η Ελένη έφυγαν τόσο νωρίς..
-Άμα το καλοσκεφτείς τα Χριστούγεννα είναι μόνο για τα παιδιά.!
Τα Χριστούγεννα με τα κάλαντα, το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τα δώρα, έχουν μια μαγεία που μόνο τα παιδιά την αισθάνονται και την καταλαβαίνουν.! Και επειδή λέγεται ότι "Ολοι κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί", έτσι και εφέτος όπως και πέρσι, θα πάρω το τρίγωνό μου και μαζί με τα παιδιά του Χορευτικού Καρύστου και τα όργανά τους θα πάμε να πούμε τα κάλαντα ξεκινώντας πάντα απ΄το Νοσοκομείο .!
Και ελπίζω εκεί στο Γηροκομείο να ξαναδώ εκείνη τη γιαγιά που μετά τα κάλαντα όταν "ρίξαμε" και λίγο "Καβοντορίτικο" μου άρπαξε και μου φιλούσε τα χέρια λέγοντάς μου: " Την ευχή μου νάχετε γιόκα μου για την χαρά που μας δώσατε".!
- - - - - -
Καλές Γιορτές και Χρόνια Πολλά με Υγεία σε όλους μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Που είναι οι 30- 50?

Σεμινάριο για τις πρώτες βοήθειες από την Αδελφότητα Καρυστίων την Κυριακή 10/11 Εδώ και πάρα πολλά χρόνια λέμε ότι ο κόσμος δεν συμμετέχει ...